DI KITA CRUSH!!! plus THE SEQUEL ( sa kanya)

sa kanya.... chapter 13

nung una aun lang ang plano ko, hiwalayan si gavin. pero nalaman ko na kinakausap ni papa lahat ng kompanya na inaapllyan ng dad ni gavin para hindi siya matangap, nagalit ako ng sobra, halos masira ko na ung buong bahay nmin sa pag wawala ko, akala ko kasi ganung kasimple lang ung gagawin ni papa hindi pala. 

nung sinabi ni papa sakin na ituloy namin ni princess ung kasal at hahayaan na niya ung pamilya ni gavin, dun ako napapayag.

"hoyyyyyyyyyyy saan ka pupunta?" sigaw sakin ni princess habang pasuray suray ako sa pag lalakad palabas ng condo ko, nahihilo na din kasi ako, dahil siguro sa dami ng nainum ko.

"kay gavin, cess wish me luck, mag tatapat na ako" sabi ko sabay punas ng luha ko, bahala na kung tatangapin pa ako ni gavin, bahala na talga.

"ako na mag ddrive para sayo" sabi ni princess sakin kaya napangiti na lang ako, salamat talga at merona kong kaibigan na kagaya ni princess.

gavin's pov

"LUMAYAS KA DITO" napaitlag ako bigla sa higaan ko nung narinig ko ung sigaw ni papa mula sa labas ng kwarto ko, tinignan ko ung orasan na nasa gilid ng kama ko, tssss 7 am pa lang.

"GAVINNNNNNNNNNNNNN" napahawak ako bigla sa dibdib ko nung narinig ko ung boses ni lawrence, hindi ko kasi lubos maisip kung saan siya kumuha ng kapal ng muka para humarap sa mga magulang ko. nsabi na din kasi sakin ni mama na sobrang galit daw sila kay lawrence dahil sa ginawa niya sakin, galit din nman ako kasi parang dala dala ko ulit lahat ng sakit na naramdaman ko nuon, kung alam ko lang sana na ganito magiging epekto ng pagbabalik nung ala ala ko sana hindi na lang ulit ako nakaalala.

ilang nimuto din tahimik sa labas kaya naisipan kong tumayo at silipin kung anong ngyayari sa baba, napahawak ako sa bibig ko nung nakita ko si lawrence na nakaluhod sa harap ng mga magulang ko, iyak siya ng iyak, kaya kahit ayaw na ng utak ko na mahalin siya, di ko pa din mapigilan na wag masaktan kasi alam ko na nahihirapan din si lawrence kagaya ko.

"nag mamakaawa po ako sir, magpapaliwanag lang po ako kay gavin" titig na titig ako kay lawrence habang nakikipag usap siya sa mga magulang ko, hindi siguro nila namamalayan na andito lang ako at nakasilip sa knila, kagaya ni lawrence nasasaktan at nahihirapan din ako.

"mam, sir mahal na mahal ko po si gavin, lahat po gagawin ko mapatawad lang niya ako, alam ko pong nagkamali ako dati, pero mam sir mag papaliwanag po ako sa kanya" gustong gusto ng mga paa ko na tumakbo papunta kay lawrence at akapin siya pero pinipigilan ako ng utak ko, hindi na kami pwede my asawa na siya.

"umalis ka na!!! ayoko ng makita ung pag mumuka mo dito, napakakapal ng muka mo mag pakita samin" galit na galit na sabi ni papa kay lawrence. habang si lawrence nman iyak ng iyak at nakaluhod sa harapan ni mama at papa.

"hijo sige na umalis ka na" sabi ni mama

"mam nagmamakaawa po ako isa pa pong pag kakataon, mahal na mahal ko po talaga ung anak niyo mam" sabi ni lawrence tpos bigla na lang isyang napahagulgol ng iyak, awang awa ako kay lawrence habang hindi ko inaalis ung tingin ko sa kanya, kahit pala nakalimutan ko siya nuon mahal ko pa din pla siya, kasi nararamdaman ko pa din ung sakit na ginawa niya sakin dati, pero kahit na masakit sa puso parang ang sarap sa pakiramdam na malaman na mahal pa din niya ako.

"UMALIS KA NA!!!" biglang sinapak ni papa si lawrence kaya napapikit ako, di ko kayang makita na ganun si lawrence, kasi mas nasasaktan ako, pero anong gagawin ko, natatakot na ako na baka pag bumalik ulit ako sa kanya at iwan na nman niya ako, baka masiraan na nman ako ng ulo. hindi ko din siguro kaya na maging kabit.

"gavin" mahina pero rinig na rinig kong sabi ni lawrence habang pinipilit tumayo, ung mga luha sa mga mata ko patuloy lang siya sa pag agos.

*pak* isang sapak ulit umabot sa muka ni lawrence galing sa papa ko, si mama pinipigilan niya si papa pero ayaw mag paawat ni papa, kitang kita ko sa mga mata ni papa ung galit niya kay lawrence, kay mama nman my halong awa ung mga tinigin niya kay lawrence

"sir kahit po bugbugin niyo ako, okey lang po, mapatawad niyo lang po ako" sabi ni lawrence

'umalis ka na' bulong ko yan sa sarili ko,

"tumawag ka ng pulis amanda, sabihin mo my ng gugulo dito sa bahay!!!"

napatakbo ako bigla nung sasapakin sana ulit ni papa si lawrence, hindi na kaya ng puso ko na makita ulit na masapak ni papa si lawrence, hindi na, mas masakit para sakin kahit alam ko sa isip ko na dapat lang un kay lawrence.

"tama na po papa" sabi ko kay papa, habang nakaakap ako ng mahigpit kay lawrence, galit ako sa kanya pero hindi ko kayang makita siyang ganito, at ang alam ko lang ngayon parehas kami na nag dudusa sa sakit na kung saan galing at bakit kami nagkaganito, alam kong parehas namin hindi alam ung dahilan.

"wag mong sabihin na mahal mo pa yan?! palayasin mo yan gab!!" sabi ni papa sakin habang tinatangal niya ung pag kakaakap ko kay lawrence. pero ayaw ng puso ko bumitiw, ayaw din ng katawan ko. pakiramdam ko kasi pag bumitiw ako ngayon, hindi na ulit ako mag kakaroon ng pagkakataon na maakap siya ng ganito ulit.

'mahal ko pa nga ba siya?' kahit ang sakit sakin na?'

'kaya ko ba siyang playasin?'

'ano gagawin ko?'

_____________________________________________________what cha think? ano kaya gagawin ni gavin? mapatawad na kaya niya si papa L??? find out sa next chapter ung pag uusap nila ^__^ VOTE and COMMENT po ulit sana kayo thanks mwaaaaaaaaaaaaaaaaah