İki siyah/ bir beyaz

Adsız şiir 8

Yazamıyorum
anlamıyorum da zaten yazılanları
kelimeler birbirinin omuzuna çıkmış
ne söylüyorlar bilmiyorum
bu sabah gözlerim
yıllardır ağlayan bir genç gibi uyandı
bir çift göz neden bu kadar yorgun olur ki
dilimde tekerlemelenmiş yüksek fısıltılar
hani yüzüne karşı söylemeye utanırız insanların
ama bilmelerini isteriz hani
günlerdir biriktirdiğim şiirlerim var
bir türlü derleyemediğim
aslında bakarsan uzun zamandır derleyemediğim şey yalnızca şiirlerim değil
göremiyorum
anlamıyorum da zaten gördüklerimi
kelimeler ayaklar altında
dünya gereksiz bir suskunlukta yüzüyor
ölmek bu kadar korkunç mu?
bir kere geldik dünyaya
bir kere öleceğiz
neden sesimizle ölmüyoruz?
anlatamıyorum
anlamıyorum da zaten anlatılanları
kelimeler ardı arkası kesilmeyen bir zincir
sen bir çekmeye başla          sonrası
sonu beklersin                 oysa
sonu sonsuzda
ben anlatamıyorum yazamıyorum göremiyorum
birisi demez mi ki bana
"sen nasıl yaşıyorsun?"
...