emin olmadığım bir şiirim var hocam
hatta bütün insanlığın okuduğu bir şiir
öyle bir şiir ki bu bazen anlık korkutuyor bizi
bazen defterlerimize öyle sarp çizgiler çekiyor ki
kuyular kazıyor bu sarpların dibine
ve diyor ki bizlere tırman!
yaşamak mı tırman!
çıkadururken kimimiz hiç şaşmadan
kimimiz ümitsiz kimsesiz kalıyor
ve bazılarımız var hocam dayanamıyor
son bir kulacı kalmış dalgıç bilmiyor
bu son ne zaman
diyorum ki hocam
öyle insanlar olalım öyle olalım ki
kapatalım kuyuları
son kulaçarı olalım dalgıçların
çiçek olalım dal olalım
bir şeyler olalım hocam
emin olmadığımız şu şiirde
hani var ya bütün insanlığın okuduğu şu şiir
her birimizin bir satır yazdığı şu şiir
işte o şiirde
güzel birer cümle olalım hocam
