(Arteyu sa right side. >>>>>>>>>>>>>>)
----
Madalas kaming nagkakasalubong ni Arteyu sa loob ng campus. Asaran. Haha. Komportable na talaga akong kasama sya.
Minsan naman nakakasabay ko syang umuwe. Nauwe lang naman kasi ako sa dorm malapit sa university namen. Sya din naka-dorm pero mejo malayo sa dorm ko.
Tuesday, Wednesday at Thursday kame nagkakasabay ni Arteyu.. nung Friday hindi ko sya nakita. Meron daw kasi silang practice ng banda. Oo nga pala. Vocalist at lead guitarist daw sya ng banda nila. Big time ang mokong!
Gusto ko sana sumali ng banda kaso tinatamad ako. mehehe.
----
Saturday ngayon.. at.. may pasok ako. T____T
Buong araw, muka nanaman akong zombie. You see.. gabi gabi at araw araw pa din akong umiiyak ng dahil kay Josh. Psh..
*krukukurukukurukrk*
Nagiingay nanaman tyan ko. Hindi nanaman kasi ako nakapag-breakfast. Walang gana. Buti nalang tapos na 1st subject ko at makakpag-lunch na ko. Mag-isa. Nanaman.
Since ayaw kong mag-lunch sa cafeteria kase ang dami daming tao at andun yung ibang babae na may gusto kay Arteyu which is mainit ang dugo saken, sa labas nalang ako ng school kakaen. Or sa mall? I think 15 mins lang naman papunta dun. Tutal mamaya pa namang 2:00 next class ko.
Patawid na sana ako.. pero sa kabilang side ng road, may nakita ako..
Yung stall.
Stall ng siomai.
Dun kame lagi natambay ni Josh dati e. Dun kame lagi sabay kumakaen ng siomai.
Kilala na nga kame ni Ate dun e. Si Ate Siomai. Masasabi kong isa sya sa saksi sa mga ka-sweetan namin ni Josh dun.
Madalas nga nililibre nia kameng dalawa ni Josh ng siomai at palamig. Suki na kasi nia kame.
Dun din kame unang nagkakilala ni Josh.
Nag-agawan kasi kame sa siomai. Haha.
*sigh*
Josh.. miss na miss na kita..
Miss na miss. *sniff*
...
Patawid na dapat ako.. tapos..
*CREAAAAAAAAKKK BEEEEEEEEEEEP BEEEEEEEEEEEEEEP!!!!! BROOOOM*
“TUMINGIN KA NGA SA TATAWIRAN MO!! KUNG MAGPAPAKAMATAY KA WAG KANG MANGDAMAY!!”
Sigaw nung driver nung isang kotse habang palayo.
Palayo na nga tapos sigaw pa din sya ng sigaw. Eskandaloso.
Ahh. Teka. Ano ba nangyayare?
“ALIAH ANO KA BA!! MAGPAPAKAMATAY KA BA?! ANAK NAMAN NG TOKWA BABALATAN KITA JAN NG BUHAY E!”
Nakakabingi naman sigaw neto.
Sigaw ni..
“Arteyu?”
“UMAYOS KA NGA ALIAH PAPATAYIN MO KO SA KABA E!”
Tapos hinatak nia braso ko dun sa may pavement at umupo.
Nayyy. Namumutla ba sya?
“Bakit?”
“Anong bakit? Are you out of your mind? You’re about to cross that street with the green light on! Color blind ka na ba? You looked like a walking zombie right there kanina! You could’ve been dead if I wasn’t here!”
YOU ARE READING
Count on Me
Teen Fiction"Head over hills daw ako sa boyfriend ko. Paano nalang kung hindi pala sya ang makakasama ko sa dulo ng love story ko? Tatanggapin ko ba ng buo ang papalt sa pwesto nia? Kung bestfriends lang ang tingin namin sa isa't isa?" A cliche love story made...
