Dragon Dating Agency

1. Bölüm

Kray... T_T Fici Kris olayından önce yazdığım ve tanıtımını çoktan gönderdiğim için yazdıklarım boşa gitmesin diyerek paylaşıyorum. Bu şartlar altında daha fazla Kray yazamayacağım için bu ficle son vermek istedim. Fici bitirdiğim için pcye geçtikçe hemen paylaşıp bir an önce bitirip sonlandırırım. Elimde yarım kalmış 2 tane Kray fici var onları tamamlamak bile istemiyorum... Yazdıklarımı kontrol etmeyi sevmem, hatalarım olabilir, iyi okumalar :(

Bu arada iyi ki doğdun Louldina, seni seviyorum. (Bu fici doğum günü hediyesi olarak yazmıştım ama anlamını yitirdi artık TT )

--

“Ben geldiiimm...”

“Sana uygun biri çıkmıııışş!!!!” kapıdan içeri girer girmez Luhan çığlık atarak önüme fırladı. Doğru ya, bir de bu vardı başımda. Bir haftadır haber almayınca kurtulduğumu sanmıştım.

“İstemiyorum.” Yorgun vücudumu odama doğru sürüklemeye çalışırken Luhan’ın saçlarımdan sürüklemesiyle kendimi Luhan’ın odasında bulmuştum.

“Hala istemiyor musun?” bana ‘uygun’ olan kişinin profilini açıp gururla karşımda dikildi.

“Tanrım...” ekrandaki resme yapışıp iç geçirdim “Bu varlık mı benimle görüşmek istemiş? Benim gibi biri için fazla iyi değil mi?” ekrandaki yakışıklı yüze bakıp iç geçirdim. “Şaka yapıyorsan komik değil.”

“Hayır, şaka yapmıyorum. 12 kişi senin içi başvuru göndermiş ve şirket tarafından bu çocuk uygun bulunmuş.”

“12 mi? Bildiğimiz 12? Hani şu 11’den sonra gelen 12?” kimsenin beni isteyeceğini düşünmemiştim bile.

“Senin gibi bir ucube için fazla değil mi? Ben de şaşırdım.” Luhan’ın kıkırdamasını karnına dirsek geçirerek durdurdum.

“Kimmiş bu?” çok istekli görünmek istememekle birlikte merak ediyordum.

“Oh Sehun.” Luhan bir kaç tuşa basıp çocuğun profilini açtı. “24 yaşında. Senden bir yaş küçük ama sorun olmaz. Ouuu!!” Luhan yazanları okumaya devam ederken şaşkınlıkla tepki verdi “Reklam şirketinde genel müdür yardımcısıymış.”

“Bu güzel rüya buraya kadarmış o zaman.” Hayal kırıklığıyla kendimi Luhan’ın yatağına attım. “Bu çocuğu bana uygun bulduklarına emin misin? Bir kurye ve genel müdür yardımcısı... Pek uyumlu değiliz sanırım.”

“Kurye olduğunu bilmedikleri için gayet uyumlusunuz bence.”

“Nasıl yani?” kendimi yattığım yerden geri kaldırdım. “Böyle yerlere iş bilgini vermek zorundasın diye biliyordum?”

“Evet zorundasın.” Bu sırıtışı biliyordum. Bunun sonunda kötü şeyler oluyordu “Şu saatten sonra sen kurye değil yemek şirketinde satış temsilcisisin.”

“Ne?!”

“Ne var? Yalan sayılmaz. Sen de bir nevi satış yapıyorsun.”

“Luhan ben pizza dağıtıyorum!”

“Önemli olan onların bunu bilip bilmemeleri.”

“Tanrım...” yatağa uzanıp yatak örtüsüyle savaş verdim

--

Lanetli Çarşamba günü.

Oh Sehun denilen çocukla bugün buluşacaktım. Buluşmalar şirketin restorantında oluyormuş. En azından ilk buluşmadan ıssız bir yere götürülüp katledilmeyecektim. Metrodan inip kıyafetlerime çeki düzen verdim. 5 dakika kadar yürüdükten sonra şirketin önüne gelmiştim. Derin nefes alarak içeriye girmek üzereydim ki beni dikizleyen iki büyük göz fark ettim. İki büyük geyik gözü.