The bet

Hoofdstuk 2

Voor de zomervakantie..

Kelsey POV
'En daarom kunnen we geen tijd verspillen! En gaan we TREFBALLEN' Ik zucht diep en hoop momenteel dat ik bij Zoë in het team kom maar helaas, ik zie Zoë naar me glimlachen vanaf de overkant ik fake glimlach terug en kijk naar haar teamgenoten het zijn alle sportieve kinderen uit de klas! Ik ben zooo dood. Alles lijkt in slowmotion te gaan iedereen (behalve ik) staat klaar om te beginnen als het fluitsignaal klinkt vliegen de ballen net langs me af. Binnen een paar minuten staan er nog maar 3 mensen aan mijn kant waaronder ik. Hulpeloos kijk ik om me heen dan dan zie ik een bal achter me liggen snel buk ik voorover om hem op te pakken dan voel ik een bal tegen mijn kont aanvliegen quasi boos en verbaasd kijk ik om me heen zoekend naar de dader aan de over kant zie ik Lucas naar me grijnzen hij geeft me een vlugge knipoog, waardoor ik het bloed naar mijn wangen voel stijgen en beschaamd loop ik naar de zijlijn.

TRINGGGG ik ren zo hard als ik kan naar de kleedkamer en was mijn gezicht met koud water waardoor mijn gezicht wat minder rood wordt. De kleedkamerdeur wordt hard opengegooid Zoë snelt naar binnen 'WTF Kelsey waarom rende je in een keer weg ik verschoot me dood!' 'Heel mijn gezicht was rood en ik schaamde me gwn' zeg terwijl ik haar aan kijk in haar doordringende hazelnoot bruine ogen haar gezichtsuitdrukking veranderd van boos in bezorgd 'Wat is er gebeurd dan?' 'Heb je niet gezien hoe ik ben af  gegooid in het eerste potje?' Verbaasd kijk ik haar aan 'Uhh nee hoezo dan' vraagt ze met een fronsende uitdrukking 'Oo laat maar dan' zucht ik opgelucht. Ze kijkt me nog steeds verbaasd aan maar voordat ze door kan vragen over wat er gebeurd is wordt de kleedkamerdeur weer opengegooid dit keer door de andere meiden uit onze klas. Snel beginnen met ons om te kleden en lopen we naar de volgende les. Biologie het enige vak wat ik zonder Zoë. Ik geef Zoë nog een laatste knuffel en loop dan naar het lokaal.

Ik loop het lokaal binnen en ga in mijn eentje achterin zitten. De bel gaat en de les begint Mvr Karels legt iets uit over cellen en ik ga bijna dood van de saaiheid. Na een paar minuten wordt de deur opengegooid en lopen Lucas en Jochum het lokaal binnen. Wat hebben mensen toch met deuren open gooien, je kunt ze toch ook normaal open doen die deuren hebben al zo'n zwaar leven. Altijd maar open en dicht gaan en niks interessants meemaken, wacht even heb ik nou serieus medelijden met deuren. Mijn gedachten worden gestoord door een stoel die naast mij naar achter wordt geschoven ik kijk op en zie Lucas naar me grijnzen.
Snel kijk ik de andere kant op.

Begrijp me niet verkeerd ik ben niet verliefd op hem ofzo ik was verliefd op hem en daar heb ik nog steeds moeite mee. Hij heeft mij nooit zien staan en ik dacht dat ik een kans maakte omdat we al bevriend zijn sinds de kleuterschool en hij me wel leuk vond. Maar dat had ik verkeerd gedacht. Toen ik eindelijk de moed bij elkaar had geraapt om het tegen hem te zeggen. Stond hij met mijn 'beste'vriendin Kaylee te zoenen. Dat heeft me gebroken ik heb 2 weken op mijn bed liggen janken. En het ergste was nog dat Kaylee wist dat ik verliefd op hem was. Ik heb haar nooit vergeven dat klinkt egoïstisch maar ze heeft niet eens sorry gezegd. Dit is 4 jaar geleden gebeurd. Ik heb hierover nooit iets tegen Lucas gezegd en dat gaat ook niet gebeuren. Maar ik probeer het gewoon te vergeten.

——————————

Dit hoofdstuk is iets kleiner omdat ik een beetje inspiratieloos was maar er komen nog betere hoofdstukken aan.