Sevgilim

3. Bölüm

Gece her zamanki gibi karanlığına bürünmüştü ıssız sessiz ve acımasız
Aşk şarabının verdiği sarhoşluk insana her şeyi yaptırabilirdi.
Uyuyamıyodum ben bu haldeyken kırdığım üzdüğüm ne halde olabilirdiki
Anlamıyorum yeni bir sayfa açmak için eski sayfaları yırtmak mı gerekiyordu demek aşk böyle bir şeydi . Hiç bir engel tanımaz bir uçurumdu.
Saat 5 olmuştu gün yavaş yavaş rengini göstermeye başlamıştı. Gözlerim hafif hafif ağırlaşıyordu bütün bu acıya rağmen uyku yine de uykuydu.
     6.30 da çalan alarmın sinir bozucu sesiyle uyandım gözlerimin şiştiğini aynanın karşısında saçımı yaparken fark ettim.
    7.45 de servise binmem gerekliydi ama saçımın şekil almaması benim için kötü bi gün olacağına işaretti genelde böyle oluyodu her kötü olayın başı işlerin ters gitmesiyle başlamazmı?
Annemin her sabah " hadi " kelimesi hayattan bezme noktasına getiriyordu bi noktadan sonra.
Kahvaltımı yaptım ve servise bindim üzgün halimi kimseye belli etmemeye çalışsamda başaramadığım apaçık berlliydi.
Kimsenin beni ne de benim kimseyi tanımadığım bi serviste tek güvendiğim anahtarlığım ve telefonumdu
Anahtarlığın değeri büyüktü babamın bana bıraktığı tek hatıraydı babamı 11 yaşımda kaybetmiş tim o anahtarlığın yanımda olduğunu bilmek bana huzur veriyordu sanki babam her zaman yanımda gibi hissettiriyordu.
Önümde duran kız bana bakıp gülüyordu
" Acaba neden güldüğünü sorabilir miyim?"
" ıı şey saçların "
" saçların derken "
" çok komik duruyor "
" Bu normal bir durum herkes her daim mükemmel olacak diye bi kural yok "
" Evet öyle "
Okula geldiğimde tuvalete gidip musluktan akan soğuk suyun esaretind bıraktım saçlarımı
Soğuk suyun verdiği acıyı kazağımla kurutarak hafifletmeye çalıştım.
Kapıyı tıklatıp sınıfa girdiğimde İngilizce hocası dersin yarısına gelmiş
" Nerdesin sen "
" Hocam tuvaletteydim geç kaldığım için özür dileye bilir miyim ?"
" Derse girebilirsin ama yok yazıldın "
" Peki hocam "
Saçlarım kurudukça dikenleşmeye ve sertleşmeye başlamıştı sınıftakiler sanki bana farklıymışım gibi alaycı gözlerle bakıyorlardı
Zaten baya bi sarsılmıştım kalbim küçük bir depremi kaldırabilirmiydi ?
Bana bakanlara bende bakmaya başladım Melisa'ya baktığımda onun bana alaycı yerine samimiyet ve tebessümle baktığını gören bu gözlerim kalbimdeki acıyı hafletiyodu ....
  

ARKADAŞLAR EĞER DEVAMI GELSİN İSTERSENİZ YORUM VE ÖNERİLERİNİZİ BEKLİYORUM OY VERİRSENİZ DE SEVİNİRİM ❤️❤️❤️😍