How To Love (Trese Series #2) [ON HOLD]

[7] - Opposites Do Attract

[7] – Opposites Do Attract

"Ang pag-ibig parang sauce. Kapag pinagsama ang tamis at anghang, mas malinamnam. Isa lang 'to sa mga patunay na... opposites do attract." – ZD de Carpio

_..._..._

HINDI KO na mabilang kung ilang jokes na ang sinabi ko. Pero hindi ko man lang narinig na tumawa si Zedd.

Nauubusan na ako.

Magaling lang ba talaga siyang magpigil ng tawa?

O pinagkaitan talaga siya ng sense of humor?

Imposible namang corny ako. Sus!

Tumigil ako sa paglalakad nang huminto siya. "Saan ba tayo pupunta? Panglimang ikot na natin dito, Zion." Hinihimas niya ng hintuturo ang hiwa sa kaliwang kilay habang nakatitig sa 'kin.

I stared at him. Ilang oras na kaming naglalakad at paikot-ikot pero hindi ko man lang mababakasan ng pagkabadtrip ang kanyang aura. Marunong ba siyang mapikon? O sadyang mahaba lang ang pisi niya?

Straightforward siya, eh. Nagsusungit-sungitan. Obvious naman 'yon sa isang buwang nakilala ko siya. Pero hindi pa siya nagalit sa 'kin. O talagang nabadtrip. Hinihintay ko nga... kasi aminado ako na sobrang kulit ko. Pero wala...

Dapat ba akong matuwa sa isiping 'yon?

Na wala talaga akong epekto sa kanya?

Inilibot ko na lang ang tingin. Nakalimang ikot na kami dito? Hindi nga? Parang ngayon ko lang napansin 'yang boutique sa gilid, eh. Kanina ko pa hinahanap ang Timezone. Pero 'di ko talaga mahanap.

Eh, kasi naman... minsan lang ako gumala ng walang kasama. Madalas si Irish o kaya Sexy Chicks. Hindi ako pinapayagang umalis madalas mag-isa ni Kuya Zyle. Minsan kasi... hindi ako nakakauwi. Tinatawagan ko na lang siya para sunduin ako.

"Ligawin ka, ano?" tanong ng irog ko.

"Ligawin?" Natawa ako. "Hindi nga, eh. Ikaw lang kasi gusto kong manligaw sa 'kin." Ipinaloob ko ang labi sa bibig at kumindat.

Hinila niya ako sa gilid ng boutique dahil nakaharang kami sa mga taong naglalakad sa loob ng mall. "Hindi. Naliligaw—"

"Naliligaw? Ako? Sa 'yo? Ikaw dapat manligaw sa 'kin, ano." Natawa ako nang napakamot muli si Zedd sa kilay niya. Nakakatuwa talaga mga reaksiyon niya sa mga sinasabi ko.

Bumuntong-hininga na lang ulit siya. "Nagugutom ka na ba?" Sobrang hina na kung hindi lang nakatuon buong atensiyon ko sa kanya, 'di ko siya maririnig. Nakatitig siya sa suot na relo.

Niyayaya niya ba akong kumain? Kung 'di ako nagkakamali... malapit nang mag-alas dose, eh.

Nang tumingin siya sa 'kin, nakangiti pa rin ako sa kanya. Kulang na lang maghugis puso aking mga mata. Umiling siya't hinawakan ang kamay ko.

"Saan tayo pupunta, Honey?" Kinagat ko ang labi. Tinakpan ng isang kamay ang bibig habang sumusunod sa kanya. Understatement ang katagang... "kinikilig ako" ngayon. Mas sobra pa doon.

Never pumasok sa isip ko dati na magkakaganito ako dahil sa isang pizza boy.

Makadiyos, sexy, hot and all na pizza boy!

"Kung ikaw ang magdedesisyon, wala tayong patutunguhan." Ang possessive naman ng irog ko. Gusto niya siya ang magdedesisyon.

Masyadong pafall.

"Eh, kapag ba ikaw ang nagdesisyon sa 'ting dalawa... ang patutunguhan ba nito, magiging tayo?" As usual, walang sagot. Humigpit lang ang hawak niya sa kamay ko.