Ay o -cığım eki bir insanın ağzına bu kadar mı yakışmaz. İki dakika da ismimden soğudum. Fark ettim de ben bugün çok soğuyordum.

"Yok," dedim başımı yukarı kaldırırken. "İlham gelmiyor hocam. Ben iki dakika gidip evde çözüp geleyim."

Hoca beklenen cevabı aldığında bana yandan bir bakış attı. "Sabah sabah boş konuşma kotanı doldurdun Irmak, teşekkürler."

Sınıftakiler ooolarken göz devirdim. Laf soktu bal kabağa, koy tabağa, ye sabağa...Bir dakika bu kimliksizin sözüydü. İç sesime bile bulaşmıştı gereksiz.

Onu hatırlamamla telefonu elime aldım.

Kimliksiz: Nere kayboldun kız?

Irmak: Matematik diyeyim sen anla.

Kimliksiz: Oov sabah sabah kötü olmuş.

Irmak: Malesef. Seni kız kılığına sokalım da benim yerime derse gir.

Kimliksiz: Erkek adama ters o işler kızım.

Irmak: Bakıyorum da içinden dağ ayısı çıktı. Dün akşam romantizmden falan bahsediyordun noldu?

Kimliksiz: O akşama özel sabah sabah romantizm parçalamamı mı isterdiniz hanımefendi?

Irmak: Tabiki de hayır!

Kimliksiz: Bende öyle düşünmüştüm.

Irmak: Ama bana birdaha kızım dersen ne olacağını biliyorsun.

Kimliksiz: Evet evet biliyorum engeli basarsın😒

Irmak: Aferin bak öğreniyorsun.

Kimliksiz: Öğretenler sağolsun.

Kimliksiz: Neden engelliyorsun anlatsana biraz?

Irmak: Hoşuma gidiyor.

Kimliksiz: Demek hoşuna gidiyorum ;)

Irmak: Sen değil! Engel.

Kimliksiz: Yokluktan soyut varlıklara mı yürümeye başladın? habshshhshd

Irmak: Şimdi sana burdan bir yürüyeceğim, yürümene yarayan organların işlevini kaybedecek.

Kimliksiz: Sert hatun en sevdiğim.

Kimliksiz adlı kişi engellendi.

Al sana sert hatun. Ben bu salağa yüz vererek kötü mü yapıyordum acaba?

"Şişt atarlı!"

Yanımdan gelen sesle o tarafa döndüm. Seslenen kişi yeni gelen gereksizdi. Yani Mert. Biri bitiyor biri başlıyor sözü bu olsa gerek.

"Bana mı diyorsun?" Bana dememiş olsun diye geçirdim içimden. Ama bana bakıyordu.

"Senden başka atarlı mı var?"

"Evet, ergenlik dönemine giren herkes."

Kafasını kaşıyıp gülümsedi. "Sanırım haklısın."

"Haklı olmam seni sustursun lütfen," dedikten sonra önüme döndüm.

"Kızsın sen nasıl konuşmaya üşenebilirsinki?"

Tahtadaki anlamsız soruya bakarken cevapladım. "Sevdiğim kişilerle konuşmaya üşenmiyorum." Ve ekledim. "Ayrıca ukalalarla konuşmayı da sevmem."

"Ukala olduğumu nereden çıkardın?"

"Bir alnına yazmadığın kalmış hala nereden çıkardın diyorsun."

"Herkes de biraz ukalalık olabilir yani ne var bunda?"

Daha fazla kulak tırmalayıcı sesine dayanamayacaktım. "Sadece çeneni kapasan ne güzel olurdu."

Kollarımı sıraya koyup kafamı da üstüne koydum. O da ağzının içerisinde bir şeyler homurdanıp susmuştu.

"Uyuma dersi dinle."

Yada susmamıştı.

Herkesten şu uyarıyı almak zorunda mıydım?

Herkesten şu uyarıyı almak zorunda mıydım?

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

💬

Vee bölüm sonu.

Derslerden sıkılanlar?

O zamaan derse biraz mola, Kimliksiz'i okuma molası💃

Sevgilerimle,
Ninjalarını seven ponçik yazarınız♥

KİMLİKSİZ | Texting ✔Where stories live. Discover now