Chapter Fourteen

Începe de la început
                                    

Michelle: “Anong bang ginagawa ko huh?” inis na inis na ito.

Nicky: “Kung kani-kanino ka kasi sumasama….Kung sino sinong naghahatid sayo sa school…kung sino sinong kadate mo…At ngayon yang ka date mo kilala mo ba yan huh?” mas hinigpitan pa nito ang pagkakahawak kay Michelle dala na rin siguro ng emosyon nito.

Michelle: “Teka lang huh!! Eh ano bang paki alam mo sa mga ginagawa ko…..Ni hindi mo nga ako matingnan sa school.. Para akong isang virus na lagi mong iniiwasan…Tapos ngayon pati ang date ko pinapakialaman mo…. Anong trip mo Garcia?” galit itong nakatitig sa mukha ni Nicky.

Nicky: “My god…Michelle can you stop calling me Garcia..” napapikit pa ito.

Michelle: “So first name basis na pala tayo dapat.” Ngumiti naman ng nakakloko si Michelle.

Nicky: “Your date…You know her reputation right… Imposibleng hindi ….So bakit…. Bakit siya ang date mo.” Medyo huminahon naman ang boses nito.

Michelle: “Alam mo paulit ulit na tayo dito eh…Ano bang paki alam mo kung siya ang date ko.”

Nicky: “Wala nga siguro akong paki alam pero…..pero….Shiiit bakit.. baki ba ako nag aalala sayo.” Binitwan naman nito ang kamay ni Michelle.Tumalikod ito sabay suklay ng mga kamay sa buhok.

Nabigla naman si Michelle sa narinig. Ni hindi nito alam ang sasabihin. Kaya pinili na lang nitong manahimik.

Nicky: “Dapat nga siguro ginawa ko na lang ang mga ginawa ko sa school…ang mga pang araw araw na pagpapanggap kong hindi kita nakikita….Ang mga pagkakataon na gusto kitang hawakan pero iniisip kong hangin ka lang na kahit anong pilit ko kailanman hindi ko mahahawakan…Para hindi ko…..hindi ko na mais na lapitan ka….na kausapin ka..na mag alala dahil sa mga ginagawa mo nitong mga nakaraang araw..Sa mga kadate mong maaaring ikapahamak mo..Sana nga hindi na lang ako nag kapakialam sayo…Pero bakit pinag aalala mo ako..Hindi ko naman dapat nararamdaman ito eh…Hindi.” Nakatalikod ito kay Michelle kaya naitago nito ang sakit na hindi maiitago ng mga mata. Bago humarap kay Michelle ay hinanda muna ni Nicky ang isang pekeng tawa. “ Maybe you should enjoy your night with your date… I should go back to my date also.” Lumakad na ito at nilampasan si Michelle.

Para namang nabuhusan ng malamig na tubig si Michelle dahil sa mga sinabi ni Nicky. Ng makita nito na palayo na ang isa ay natauhan naman ito.

May kung anong pumasok sa utak nito kaya naman hinabol nito si Nicky kahit nahihirapan dahil sa suot nitong gown ay pinilit nitong maabutan ang mabilis na naglalakad.Hindi na ito nag-isip pa, agad nitong yinakap si Nicky mula sa likod.

Michelle: “Don’t…….Leave…” anas nito at mas hinigpitan pa ang pagkakayakap, isinandal nito ang ulo sa likod ng ni Nicky.

Haharapin na sana ni Nicky si Michelle para yakapin din ito. Pero bigla nitong naalala ang tagpong nakita nito sa playgound 7 years ago. Kaya naman inalis nito ang mga kamay ni Michelle na nakayakap sa may tiyan niya.

Michelle: “Nicky…No please…don’t leave” paki usap nito garalgal na ang boses nito.Pinipilig pa ang ulo.

Nicky: “My date is waiting for me…just like your date…” hindi na nito nilingon pa ang isa kaya hindi nito nakita ang mga luha na nagsimula ng dumaloy sa pisngi ni Michelle.

Michelle: “I miss you so much….Nicky.”Bulong niyo dahil sa bigat ng nararamdaman ay napaupo ito kasabay ng mabilis na pagpatak ng mga luhang nag uunahan sa paglabas ,dahil sa sakit na nararamdaman ng puso nitong nasasaktan.

FlowersVSFlowers Enigmatic Love (JiBea.JulDeann.PauDdie.NiChelle FanFiction)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum