Niets is wat het lijkt

nachtmerrie

De man begon raar naar me te lachen, op een neppe aardige manier. Gewoon teruglachen dacht ik, die glimlach van mijn gezicht veranderde toen de man zijn blik in heel gemeen veranderde. Ik wou gillen en om hulp gillen, maar ik kreeg geen geluid uit mijn keel. Ik voelde koen zijn hand nog steeds in de mijne, hij kneep steeds harder van de schrik. De man die voor ons stond zag er hartstikke verschrikkend uit, geen pupillen dat trouwens nog meer opviel dan de vorige keer dat ik hem zag. Koen kneep echt hard, het deed pijn aan mijn hand. Ik probeerde hem iets rustiger te krijgen, wat niet leek te helpen want hij zakte door zijn benen heen, flauwgevallen. Ik viel op mijn knieën naast hem neer en probeerde hem wakker te krijgen. Ik zelf was weer wat rustiger , mijn stem en lichaam werkte weer mee. Maar koen was niet wakker te krijgen. Achter mijn rug hoorde ik wat geklik en daarna een schot. Blijkbaar raak want mijn hand zat vol met bloed. Ik dacht na want ik voelde niks, lanzaam drong het tot mij door dat koen geraakt was. Zijn shirt werd langzaam roder en roder. Ik voelde zijn hartkloppingen niet meer. Ik sprong op van boosheid en verdriet, denkend dat mijn grote liefde naast mij dood op de grond ligt. Ik keek naar de man zijn gezicht, en zag zijn mondhoeken omhoog krullen ik hoorde zijn lach. De lach was nog erger dan in de films die ik soms keek. steeds harder moest hij lachen. 

Nadat hij uitgelachen was zei hij dat ik mee moest naar de botsauto's. Eenmaal daar aangekomen in het donker, sprongen de lichten aan, veelste vel voor mijn ogen. Toen mijn ogen eindelijk gewend waren aan het licht, zag ik 3 klasgenoten vastgebonden op de baan zitten. Ze zaten vast aan een paal met alledrie een doek in hun mond zodat ze niet kunnen schreeuwen. Ik schrok van de man zijn stem ´´jij mag kiezen; of ik maak ze langzaam en pijnlijk dood of jij gaat in de botsauto zitten en rijdt ze dood!'' ik stotterde uit: ''met een botsauto kun je toch niemand dood maken?'' ''ja meisje dat weet ik'' zei hij en ging verder '' als je goed kijkt zie je een net geslepen zwaard en punten voorop de botsauto zitten.'' Het zweet breekt me meteen uit nadat hij dat zei en koos voor het 2e, want een langzame en pijnlijke dood doe ik ze niet aan.

Hij duwde mij meteen in een witte botsauto. De lichten knipperden, nu kunnen de botsauto's rijden. Ik duwde met mijn voet op het gaspedaal, en ging sneller dan verwacht vooruit. In het licht een door mijn tranen heen zie ik hun angstige ogen naar mij kijken. Even later hoor ik 3 gillen die langzaam zachter werden. Ik reed weer terug en keek over mijn schouders heen, 3 doodde lichamen zag ik op de grond liggen. De rode spetters bloed zag ik op de botsauto zitten, ik moest meteen overgeven, wetend dat ik een moordenaar ben. De botsauto kwam tot stilstand en de man trok mij uit de botsauto. Ik vroeg snikkend aan de man waarom hij dit ooit doet waarop hij terug zei; ''het leven is gewoon niet altijd eerlijk, en nu voor mij aan lopen en mond dicht'' ''waar gaan we heen dan meneer?'' ''naar de volgende stop'' zei hij met een gemene lach.

Ik zag na een tijdje een glijbaan staan. We gingen daarna toe. Toen we bovenaan de glijbaan stonden zag ik mijn beste vriendin chayenne staan. Ook zei was op de zelfde manier vastgebonden. Ik wist dat er weer een dode viel. De man zei meteen ''je mag weer kiezen, of ik doe de straf op een langzame manier met 2 mensen, of jij doet het bij je liefste vriendin'' dat liefste spuwde hij uit. ''ik wil eerst met chayenne praten'' zei ik met al mijn moed die ik had. ''is goed, ik geef jullie 1 minuut de tijd.'' hij maakte de touwen los. Meteen duwde ik chayenne en mijzelf de glijbaan in. samen rennen we zo hard als we kunnen weg..

Het volgende deel(:

binnenkort meer..:D 

xxxxx