Chapter 22: Forlorn Madness

Magsimula sa umpisa
                                    

"Thank you. I'm feeling better."she said. She thanked me? Nana doesn't speak like that. Out of nowhere.

"You're still not okay." I said.

"I said I'm okay now. Cinderella? Fcvk. Too girly."

She slowly combed my long hair by her small fingers Anong ginagawa niya? Pinaglalaruan niya buhok ko.

"Well hindi na'ko magtatanong kung okay ka." sabi ko. Mukang okay na kasi siya.

"Take me home."

"I'll get a car."

NANA'S POV

He whispered between our intimate deep kisses..

"Will always love you, Chanel...."

It kept repeating in my head. He just used me. I've known his point before he kissed me but I let it happened. Why I'm so weak with this fcukin emotion? Why all of a sudden, I let myself gripped by his arms and even kissed me.

Ain't I still getting over him?

I glance at the window. We're inside the Limo I can see the bright moonlight and busy street. I gently touched my  lips.

Dammit! You weakling @sshole Nana.

"Take me anywhere, wag lang sa dorm ko." I said to Ivo, nakatingin pa rin ako sa window. Magkatabi kami sa backseat. We were riding in a hotel white Limo of Collins Corp., ipinahatid kami ni Salma sa driver nila. Sobra silang nag-aalala sa'kin, si Kirsten, pati ang magpinsang Cage tumulong sa paghanap kay Lydon within the Hotel but he's gone.

I'm okay now. Nagpaalam at nagpasama na lang ako kay Ivo pauwi. Ivo gave me a glass of white wine. A luxury car like this can offer. I drank it. I'm still shivering.

"Mr. Odin, sa nearest hospital."said Ivo.

"Okay lang yung sugat ko, hindi na kailangan, Ivo."

"Sigurado ka?"

I nodded.

"Mr. Odin. Mag-U-turn ka, sa Rossian Hotel." said Ivo drinking his wine too.

"No. Hindi ako pwede dun."

May tama ang balikat ko at para pa kong magkakasakit, hindi pwedeng makarating  Mom and Dad ang nangyari sa'kin. At saka, ayokong makita si Khalil sa dorm na inuuwian namin.

"Eh di, ipag-check in na lang kita. Saang hotel ba?"

"No, I'll go with you."

"Ano?! "

"I said I'll go with you."

"Sasama ka sa'kin? Okay ka lang? Di ka pwede dun."

"I said I'll go with you!" Napasigaw ako at nabasag sa kamay ko yung stemglass ng wine na iniinom ko. Tumapon yun sa sahig ng Limo. Napatingin si Mr.Odin at si Ivo saken. Nagulat yata sila sa ginawa ko.

"O-o-k-ay.. S-sabi ko nga." Ivo said.

IVO'S POV

"I said I'll go with you!" sabi niya. Nabasag yung wine glass sa sobrang higpit ng hawak niya. Nakulitan na.

"O-o-k-ay.. S-sabi ko nga." Ibang klase talaga itong babaeng 'to. Napatingin tuloy yung driver sa salamin. Sana pala hindi na lang siya naging okay. Hindi siya pwede sa unit ko at lalong hindi sila pwedeng magkita ni Myrtle.

HuntressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon