The Virginator's Last Virgin

Chapter 15

Kent POV

"Dude ano ba yung pinag gagawa mo?" Inis na tanong ni Denver

"What?" Maang maangan ko tanong kahit alam ko kung ano yung tinutukoy nya

"Anong what? Dahil sayo umiyak si Ace"

"And?"

"Damn you bro" sabat ni Bryle

Tsk, oo na sorry na diba? Nainis lang kase ako, nag effort ako at sinaalang alang ang pride ko kakatawag sakanya tapos ang sagot nya "ahh k"? Syempre nakakainis yon. Pero theres part of me na naguguilt ako. Nakakainis naman e. Ang bobo mo Kent, ang babaw mo, utak bata, utak kinder tsk!

Nandito kame ngayon sa bahay at nag memeryenda.

"Bro kung sakaling hingin ni Ace yung business mo papayag ka pa ba?" Out of nowhere na tanong ni Bryle

"I don't know" kahit ako naguluhan. Papayag pa nga ba ako?

"Bakit mo tatanggapin bro e kaibigan na naten sya diba" sabi ni Denver

"If willing talaga sya at handa syang maging open minded edi sige pero pag hindi then huwag" confuse kong sagot.

After ilang hours napag pasyahan na nilang umuwi.

- - - -

Ace POV

Nag lalakad ako na parang zombie dahil two hours lang tulog ko dahil nag trabaho ako ng bongga.

"Hi Ace"

"Good morning Queen"

"Hey Queen"

"Good day Ace"

Bati ng mga studyante na nakakasalubong ko pero tanging tungo nalang ang nasasagot ko. Dahil sobrang bigat ng pakiramdam ko inaantok pa talaga ako

Sa sobrang antok ko hindi ko namalayan na may nabangga pala ako kaya nag kalat ang mga gamit namin sa sahig

"Ahh s-sorry" at sinimulan ko ng abutin yung mga gamit ko

"Pwede ba? Next time tumingin ka sa dinadaan mo? Aga aga ang tanga tanga" sabe nya

Tinignan ko sya at nagulat ako dahil si Cristine Gammer yung nabangga ko, pero ang napansin ko mag isa lang sya. Wala yung mga alipores nya

"Sorry inaantok kase talaga ko" at inabot ko yung mga gamit nya

"Yeah whatever" at umalis na sya

Thank you ha? Tuktukan kita e

Nag patuloy na agad ako sa paglalakad at dumiretso na sa room, nakita kong kumpleto na sila don

Nginitian ako silang lahat maliban kay Kent dahil alam kong hindi nya din naman ako papansinin

"Bakit ganyan itsura mo Ace?" Gulat na tanong ni Yuna silang lima naman napatingin saken kasama si Kent

"Ahh two h-hours lang tulog ko e"

"Baket?" Si Denver

"Nagtrabaho ako tapos umiyak na den" ay shet

"Bakit ka umiyak?" nag aalalang tanong ni Athena

"A-ah hehehe w-wala" at umiwas na ako ng tingin, nakita ko pa si Kent na titig na titig saken pero mas pinili ko nalang na hindi sya pansinin.

Yumuko ako sa desk ko at hindi ko namalayang naidlip na pala ako

"MISS ACE KNIGHTLY" Sigaw ng prof namen sa harap

"S-sir?"

"You're sleeping at my class" galit na wika nya

"Sorry Sir"

"What is Eulogy speech Ms. Knightly?"

"Eulogy speech S-sir?"

"Yes" kunwaring manghang sagot nya. Damang dama ko pag ka sarcastic nun ah.

"A eulogy is a speech given at a memorial or funeral service. It can be delivered by a family member, close friend, priest, Minister or celebrant and it commemorates and celebrates the life of the deceased. White Lady Funerals has prepared a video below that offers advice and tips on how to write a eulogy S-sir" sagot ko

"Thanks god! May nakasagot din" sabe ni Sir at nag palakpakan naman yung mga classmates ko

E? Ano daw?

Umupo na ako at naiilang na ngumiti

Tumunog na yung bell at nag handa na yung mga kasama ko pero ako nag suot nang earphone at tumungo, alam ko namang ayaw ako kasama ni Kent kaya mas mabuti nang maiwan ako dito. Hindi ko namalayan na naluha nanaman ako at napayugyog yung balikat ko

Feeling ko loner ako, mag isa, at walang kaibigan

"We need to talk" inangat ko ang ulo ko at nakita ko si Kent na seryosong nakatingin saken

"H-ha?" Yun nalang ang nasagot ko at hinatak nya na ako.

Habang hatak nya ko napapatingin samen ang mga ilang studyante at nag bubulungan. Namalayan ko na lang na papunta kame sa headquarter nila.

"B-baket?" Tanong ko pero hindi nya ko pinansin at nag dire diretso lang sya papunta sa isang kwarto

"A-ano ba yung pag uusapan naten K-kent?" At hindi nanaman nya ko sinagot

"S-sige alis na ako" at tumayo na ako. Palabas na sana ako ng pinto ng bigla nya kong yakapin mula sa likudan

"Sorry" malungkot na sabe nya at kumawala nanaman yung mga luha ko

"Kainis ka naman kase e"

"Sorry na nga e. Patawarin mo na ko"

"Bakit kase hindi mo ko pinapansin ha? Feeling ko tuloy mag isa lang ako at wala akong kaibigan" humahagulgol na sabe ko

Hinila nya ko at umupo sya sa kama at kinandong ako

"Stay still" nang maramdaman nya na tatayo sana ako

"Kent n-naman e"

"Sorry dahil ang immature ko, ikaw naman kase e nag effort na nga ako kinain ko pa yung pride ko kakasigaw ng pangalan mo tapos ang sagot mo Ahh k?" Pagpapaliwanag nya

"May iniisip kase ako nun tapos dumagdag ka pa" paliwang ko din

"Sorry na ha, bati na tayo" pag lalambing nya sa akin.

"Oo na" sagot ko. Medjo nabawasan naman yung bigat na nararamdaman ko dahil ayos na kame ni Kent

"Ya" sabe nya at humiga sya at dahil yakap nya ko habang naka kandong sakanya nadamay ako sa paghiga kaya ang ending magkayakap kame habang nakahiga

"K-kent......"

"Shhh alam kong pagod at inaantok ka matulog ka muna" malambing na sabe nya

"Pero may pasok pa tayo"

"Ako na ang bahala matulog kana" at sinuklay nya ang buhok ko gamit ang kamay nya

Pinikit ko na ang mata ko, ang sarap sa feeling, yung comfortable ka sa posisyon nyo habang pinapatulog ka nya.

Hindi ko inaasahan na ganto ka sweet ni Kent, alam ko na ang kinikilos namen ay parang magkasintahan na. Siguro pag nakita nyo kame aakalain nyong mag syota kame pero ang totoo magkaibigan lang kame.

Hinigpitan ko ang yakap ko kay Kent at siniksik ang mukha ko sa leeg nya at nakatulog na ko.

Komportable ako kapag kasama ko si Kent, at hindi ko maikakaila na may nararamdaman akong saya. Ayokong mag ispin na ito nga iyon, hindi pa muna ngayon.