HIJ WAS DE WARE

Hoofdstuk 7

Ik probeerde me los te maken maar het lukte niet. ''Hou je stillll''. Ik deed mijn ogen open en keek omhoog. Het was Salah. Ik werd rustig en hij haalde zijn hand van mijn mond. ''We moeten hier zo snel mogelijk weg zien te komen'' zei hij. ''Waarom ze zouden ons tog niks aan doen'' zei ik.

VOETSTAPPEN DIE DE TRAP OPLOPEN

''GA NU METEEN DE KAST IN SNEL'' zei Salah. Ik deed zonder twijfel wat hij zei en ging de kast in. Ik liet de kast op een kiertje zodat ik kon zien wat er gebeurde. Brandon kwam naar binnen.

''Hey broertje waar is die chick van je? HANNAAAAH WAAAR BEN JE'' zei Brandon. Salah duwde hem tegen de muur aan. ''Als je haar iets aan doet..'' zei Salah. ''WAT DAN WAT? GA JE ME VERMOORDEN ZOALS DIE RACHEL HAHAHAHAHAHA LAAT ME NIE LACHEN'' begon hij te schreeuwen. ''Je komt niet aan Hannah'' zei Salah. Ik keek via het kiertje toen de deur van de kast begon te kraaken. ''hahahah'' zei Brandon met een smerige blik op zijn gezicht. Hij liep richting de kast. Ik verstijfde van de angst ik kroop helemaal achter in de kast. ''LAAAT HAAR MET RUST ZEI IK'' riep Salah. Hij pakte Brandon en gooide hem op de grond. Brandon vloog door de kamer. Het was onnatuurlijk. ''IK ZAL EN MOET HAAR HEBBEN HET IS VOOR HAAR'' zei Brandon en gaf Salah een vuist. ''VOOR HAAR DIE TRUT? NEVER NOOIT DAT ZE AAN HAAR KOMT ZE IS TENSLOTTE DOOR HAAR ZO GEWORDEN'' riep Salah en zo ging het vechten maar door. Ik was in schok. Ik deed de kast deur open en begon in de kamer te staan. Meteen stopte het gevecht en kwam Salah naar mij toe rennen en begon mij achter hem te beschermen. ''Hannah wat zei ik tegen jou blijf daarin'' zei hij tegen mij. Ik ging achter hem vandaag en zei tegen Brandon: ''Breng me naar die trut''. Salah begon tegen te stribbelen, '' Nee Hannah ik ga met je mee ik sta dit niet toe''. Ik keek hem aan en liep zijn richting op, maar voordat ik maar één ding kon zeggen pakte Brandon mij al en waren we onderweg naar het ''mysterieuze meisje''.

AANGEKOMEN BIJ HET MEISJE

We waren in een soort grafkelder. Ik moest blijven door lopen van Brandon. Ik liep en liep maar door.aan het einde van de grafkelder was er hek. Ik deed het hek open en daar stond het meisje. Brandon duwde me erin en deed het hek opslot. ''Wat doe ik hier en wat heb ik hier te zoeken of het belangrijkste van allemaal WIE BEN JIJ?''. ''Ik snap dat je nu een heleboel vragen hebt maar daar hebben we geen tijd voor we moeten het ritueel beginnen'' zei ze. ''HET RITUEEL BEN JIJ GEK OFZO IK DOE NIKS MET JOU TOT DAT IK ANTWOORDEN KRIJG'' begon ik te schreeuwen. ''Goed zei ze je wilt antwoorden'' zei ze. Ze deed haar lange habijt af. Vervolgens deed ze haar shirt omhoog en liet haar rug zien. Ze gaat een moedervlek op haar rug in de vorm van een leeuwenkop. ''Zie je die moedervlek?'' zei ze. ''Dat is onmogelijk'' zei ik. Hoe is het mogelijk dat ze precies dezelfde moedervlek als mij heeft en op dezelfde plek? dit kan niet. ''Het is toch mogelijk'' zei ze. Ik wist niet wat ik moest denken maar plotseling begon ik der te vertrouwen en denken dat ze me niet aan gaat doen. ''Dus zijn wij familie'' begon ik. ''Soortvan, we zijn van dezelfde roedel'' zei ze. ''Uh roedel?'' zei ik. ''Een roedel is een groep wolven van het zelfde soort wij horen bij elkaar maar nu je transformeert in een vampier moeten we een ritueel doen anders overleef je vannacht niet'' zei ze. ''Oke k doe mee'' zei ik. Ze stond op en deed het hek open. ''Kom met me mee'' zei ze. Ik passeerde achter haar aan. We lopen een hele lange trap op die eindigt bij een deur. Ze deed de deur open we we waren buiten in de stad waar het super druk was. Ik voelde me raar. Ik hoorde alles te luid en kon alles heel erg ruiken. ''Kom je bent nu overgevoelig'' zei ze. Ze trok me aan me arm naar een steegje waar twee tiener stonden te zoenen. ''Kijk en leer'' zei ze. ze liep naar de tieners toe en begon allebei de nekken te draaien. Ze waren opslag dood. Ze beet het meisjes pols open en de bloed stroomde naar de grond. Ik begon me heel erg dorstig te voelen maar echt extreem dorstig. ''Drink'' zei ze. Ik liep naar haar toe en bukte neer naar de grond. Ze schoof het lijk mijn richting op en gaf me het arm van het meisje. Ik pakte het aan en begon ervan te drinken. Ik voelde me veel en veel sterker. Ik kon niet stoppen met drinken. ''Genoeg'' zei ze ''Je moet je grenzen kennen''.