The next day, napagisip isip kong sumobra ata ako sa pagaadvice kay Blaze.
So pagpasok na pagpasok ko mag sosorry dapat ako.
Pero wala siya.
Hindi siya pumasok ng buong umaga.
Nung lunch time, narinig namin yung mga kaklase kong pinag uusapan si Blaze.
Nasa outdoor basketball court daw siya kasama ang buong basketball team.
So pumunta naman kami nila Kyle para makita kong totoo nga.
Madami ng students ang nagkikumpulan. Buti na lang nakapunta kami sa harap ng crowd.
And we were surprise nung andun nga siya at naka jersey na red # 6 playing with a member of the basketball team.
"OMG.Its really true." nagtatatalon sa tuwa si Scarlet ng makita si Blaze na naglalaro.
"Sa wakas naglaro na din ang loko." -Nathan.
"Sabi ko sayo ehh. Now pay up, panalo ako sa pustahan." -Kyle
Oh di ba nagawa pa nilang pagpustahan si Blaze. Ganyan ang totoong kaibigan.
Nasa gitna siya ng court at hawak ang bola and his opponent is no other than the Captain. Yup si kuya Shin nga.
"Damn, sabi ng rumors siya ang Cold prince, pero bakit ang hot niya naman pala? Bagay sa kanya yung white jersey # 4." -Scarlet
"Cool, si Shin kalaban niya? This will be a good match." -Nathan
"Wanna bet?" Kyle asked.
"Game, P100, kay Blaze ako." -Nathan
"Deal dun ako kay Shin." -Kyle
And then they shake hands.
"Hay naku ayan nanaman kayo eh. Pero bakit sila magkalaban? Di ba dapat magkateam sila?" Scarlet asked.
Yan din actually tanong ko eh. How did it happen?
"That's simple, hinamon ni Blaze si Cap. sa isang match." sabi ni kuya Kev na bigla na lang sumulpot sa tabi namin.
"What?" we all said.
"Kanina kasing umaga bigla na lang pumunta yang si Blaze sa gym at gusto ng sumali sa team. Kaya lang itong si Cap, nagmatigas at ayaw na siyang tangapin. Kaya hinamon na lang ni Blaze si Cap sa isang match. Kung sino manalo siya ang masusunod. So now here we are watching the game kings." kuya Kev narrated
Hay si kuya talaga. Pag may humamon sa kanya ng basketball wala siyang inaatrasan.
Biglang may pumito, meaning start na ng match.
The game started swiftly, pareho silang magaling at pag nag shoshoot walang sablay.
Kuya Shin was just smirking the whole time, that's his poker face sa basketball. Pang inis lang sa kalaban. Mulha kasing chill lang siya sa paglalaro at hindi siya nagseseryoso oh di ba. Nakakainis yun.?
His tactic is working kasi nagsisimula ng mainis si Blaze sa laro niya. He tried to shoot a 3 pointer but missed.
Kuya Shin capitalized and did a lay up.
Unti unti ng lumalamang ng puntos si kuya Shin.
Nagchecheer na rin yung mga fans nilang dalawa. At pati sila Scarlet sumisigaw ng Go Blaze.
Mas lalo pang lumaki yung gap. Its a 10 point difference
He was starting to lose hope. Yung mga fans niya kanina na maingay. Tumahimik na din.
The time was running out. Its seems impossible na mahabol pa yung score.
Pero sabi sakin ni kuya, in a match nothing is impossible.
Nainis tuloy ako kasi parang susuko na siya, so I shouted "Hoy susuko ka na lang ba? May time pa kaya. Laban pa Blaze."
Nagulat naman yung mga katabi ko kasi bigla akong sumigaw.
He definitely heard my voice, dahil nakita ko siyang nag smirk.
And he is finally back, suddenly he fake and then shoot for 3.
Biglang naghiyawan yung mga students.
After that shot, tinignan niya ako and winked at me.
Sa akin ba talaga siya nakatingin?
That was the last shot he did.
Kasi after nun biglang nagseryoso si kuya Shin sa paglalaro.
And he has proven then again why he is the Captain, the ace player and the MVP.
The match ended and its 50-30.
Yup its a 20 point difference. How did that happen? It just happened. Nothing is really impossible in basketball
After the game Blaze just stood there in the court.
I think he was shock.
Lumapit kami nila Kyle sa kanya to give him a towel and water.
"Nice game tol." -Nathan
"Tama, ang galing mo kaya." -Scarlet
"Here." sabi ko sabay abot ng tubig.
Kinuha niya yung tubig at binuhos niya sa sarili niya.
Nakita kong palapit sa direction namin si kuya Shin at nakatingin sakin na parang may ginawa akong di niya gusto.
Magsasalita na sana siya ng....
"Students go back to your classroom now!" sigaw ni kuya Skye habang naka loud speaker.
Imagine niyo na lang yung ingay na nakakabingi. Ganun yun.
Nagsibalikan naman yung ibang students sa loob.
Kami na lang yung natira sa court.
Tapos tinignan niya kami and said "I should have known. Shin in my office now."
"Yes boss, susunod na ako. Mauna ka na." -kuya Shin
Nauna ng umalis si kuya Skye.
"Well that ends the fun. KJ talaga nun." kuya Shin joked.
"Loko Cap kambal mo kaya yun." -kuya Kev
"Kaya nga hindi ko din alam kunh paano yun nangyari. Oo nga pala Blaze pangalan mo di ba?" kuya Shin said and asked Blaze.
Blaze just nod.
"After class ang practice and the every saturday. Understand? And don't be late." sabi ni kuya Shin and walked away.
Blaze was dumbfounded.
"Ang ibig sabihin ni Cap, Welcome to the team. Pagpasensyahan mo na, mahiyain lang yun. Well see you na lang. Susundan ko na yun." -kuya Kev
Hindi pa rin makapaniwala si Blaze sa narinig niya until.
"Congratulations." Scarlet said.
"What?" -Blaze
"Tol, kasama ka na daw sa basketball team. Wag ka na magulat." -Nathan
"Congrats tol." -Kyle
I smiled at him and he smiled back at me.
No words were uttered, but I think we understood the meaning behind that smile.
♥ author's note
▶ Cute right?
YOU ARE READING
Simple yet Complicated
Teen FictionStellar is just a simple girl. She loves studying and always at the top of her class. But suddenly her life changes when she started to attend Stanford Academy.
