Blood - K.TH

7.

Min-ah

--Thuis--
Ik ga zitten op mijn bed en pak een knuffel.
Tae-Taehyung is een monster... Zou dit een nachtmerrie zijn?
De tranen lopen langs mijn wangen,
Vampieren bestaan.

Een normaal mens, kan niet van een monster houden en het kan ook niet anders om... of toch wel?

Deze gedachtes gaan door mijn hoofd, het maakt me bang, mijn handen zijn ook nog steeds erg aan het trillen.

Ik ga liggen op mijn bed en niet veel later val ik in slaap.

Jimin

Ik loop naar het dak toe, geen Taehyung.
"Tae!?" Begin ik te schreeuwen.
Geen antwoord.
Hij is vast naar het hotel gegaan.

-- in het hotel

Ik sta voor Taehyung zijn deur en bel aan "Tae...Het is Jiminie~ "
Alweer geen antwoord, maar dan zie ik dat de deur open staat.
Ik schud mijn hoofd en loop naar binnen.
Ik sta stil, zijn kamer is een puinhoop geworden.
Overal liggen schetsen, ik loop veder "T-Tae?" De spiegel in de badkamer is stuk geslagen.
Ik hoor Taehyung zachtjes snikken in het hoekje van de badkamer.
"Hey Tae" ik ga naast hem zitten en doe een arm over hem heen.
"Ik weet...wat er gebeurt is"
"Jimin... i-ik... i-ik ben een monster"
"Ani Tae, dan ben je niet."
"Ne hyung, ik ben een monster"  zijn tranen rollen van zijn wangen.
"Taehyung~ah dat ben je niet"
"Jimin ik heb hier nooit omgevraagd NOOIT"
"Ik weet.."
"Het liefst wou ik dat-"
"Tae"
"Mianhae Jimin..."
"Waar voor Tae?"
"Ik ga denk een weekje naar mijn eigen huis, Ne ik ga nu echt de medicijnen gebruiken"
"Oke~ het is oke, en je bent echt geen monster Tae... Don't forget that!"
Taehyung staat op "Ik bel je wel ofzo..."
"Ne! Annyeong Tae"
"Annyeong hyung"

Als Taehyung weg is, begin ik alles zo snel mogelijk schoon te maken.
Alleen de spiegel... moet vervangen worden.

Jimin

--Een week later--

Er word op de deur geklopt, ik loop er naar toe en doe de deur open.
"Tae!"
"Annyeong hyung~"
"Alles goed?"
"Ne~"
"U sure?"
Hij knikt 'ja'
"Ik moet gaan,, mijn engelse les weer volgen." Knikt Tae
"Ne.. Is goed ~ ik haal je zo wel op"
"Ne~ Gomawo hyung"
"Tae heb je je -"
"Yeye, ik heb er 2 ingenomen"
"Okey..."

Min-ah

"Min-ah je moet naar school!" Hoor ik mijn eomma schreeuwen.
Ik zucht en pak snel mijn tas in, voor de zekerheid doe ik maar een kleine knoflook in...
Ik ren naar beneden en geef mn eomma een kus pak mijn fiets en ga snel naar school.
Als ik Stephanie zie van een afstand
Ren ik snel naar haar toe "en h-"
Ik stop met mijn zin,
Wat doet Taehyung hier? De twee weken zijn toch al om..
"Min-ah is er iets?" Stephanie kijkt me bezorgt aan en kijkt dan naar achter.
"Oh! Annyeong Taehyung!" Zegt ze blij.
"A-annyeong stephanie"
Ik bijt op mijn lip als hij hier maar niet heen komt.
"Kom Min" Stephanie geeft me een duwtje in mijn zij.
Hij komt niet hierheen.. wij komen naar hem.
"Ste-" ik wil haar tegen houden
"Komm" ze kijkt me zielig aan.
Ik rol mijn ogen en zucht, oke..
Stephanie loopt naast mij en ik... ik loop naast Tae.
Mijn handen beginnen te trillen.
"Stephanie.. uhm mag ik heel even min-ah spreken.... onder uhm.. 4 ogen"
"Oh eh... is goed"
Ik kijk Stephanie boos aan.
"Min-ah kom je... heel even als-"
Ik draai me om en loop naar Taehyung.
Taehyung staat stil bij een hoekje.
"Min-ah je mag bang voor mij zijn maar-"
"Ik moet het tegen niemand zeggen" ik zucht.
"Ne.. alsjeblieft" hij kijkt me met zijn puppy ogen aan.
"Oke.. ik zeg het tegen niemand. Dat beloof ik"
"Gomawo~ gomawo Min-ah"
Hij wilt me een knuffel geven maar ik stap achteruit.
"Mianhae Tae~"
Ik bedenk me nu pas weer dat ik oog in oog sta met het kwaad.
"Ani... het is oke,, ik begrijp het."
"Mianhae...."
"Ani.. t is echt nii erg..."
"Uhm ik eh ... moet weer naar Stephanie!"
"O..okey"

Snel ren ik terug naar Stephanie, pak haar hand en ren naar het klaslokaal.
Ik ga ergens zitten waar Tae niet in mijn buurt kan komen.

Mijn handen trillen nog steeds, met een diepe zucht leg ik mijn hoofd op de tafel en probeer een beetje te slapen.

"M-mag ik hier zitten?" hoor ik Taehyung vragen.
Langzaam ga ik goed zitten Taehyung kijkt mij weer met puppy ogen aan.
"Ne...ga maar"
"Gomawo Min~ah"

Ik leg weer mijn hoofd op de tafel wanneer Taehyung gaat zitten.
Ik vraag me af of ik bang voor hem moet zijn..of niet.
Ik sluit mijn ogen en probeer dan weer te slapen.

-

"Min! MIN-AH"
Ik word langzaam wakker en merk dan pas dat Stephanie in mn arm zit te porren.
"Wat is er?" Mompel ik
"De euhm les is afgelopen"
"Wowow Wat" ik sta meteen op.
"Ya, we zijn uit... je hebt zowat de hele tijd te liggen slapen"
Ik zucht.
"Min-ah is er iets?"
"Ani.. Ik heb gewoon weinig slaap de laatste tijd"
"Ga maar na het eten snel slapen Min-ah~ ik maak me zorgen :( "
"Ne~ en don't worry"

-----
Heyhey~

Had erg weinig inspiratie :(
Mianhae...~

Ik hoop dat je het nog leuk vindt ♡

----Ben je nog steeds aan het lezen?