Camping With School

Hoofdstuk 6

Maxime

"Kom, we moeten gaan ontbijten," zegt Sophie. Ik knik en loop samen met haar naar de plek waar er gisteren een kampvuur was. We gaan zitten op een laken en nemen allebei een appel en een beker met water. Mike komt naast me zitten en Pieter gaat naast Sophie zitten, zijn arm ligt om haar heen. Ik heb blijkbaar iets gemist.. Mike en ik kijken elkaar niet aan, het is ongemakelijk sinds die 'ruzie' van een uur geleden. "Het spijt me," zegt hij zacht, terwijl hij me nog steeds niet aankijkt. "Nee, je hebt niets fout gedaan.." Hij kijkt me niet begrijpend aan en ik bloos. "Ik schaam me gewoon heel erg over wat er gisteren is gebeurt en ik.. ik vind je.." Oh god, ik kan nu toch niet zeggen dat ik hem leuk vind? Nu moet ik snel iets anders verzinnen om te zeggen, straks gaat hij me nog raar aankijken ofzo. Oh nee..

"Ik jou ook." Hij drukt zijn lippen op de mijne en de eerste seconden ben ik te geschrokken om iets te doen, maar daarna zoen ik hem gewoon terug met mijn hand op zijn wang. "Ooh!" Hoor ik iemand roepen en ik begin te blozen als ik zie dat het Alex is. Ik ga weer zitten hoe ik eerst zat en Mike en ik doen net alsof er niets is gebeurt.

Mike

Ik heb haar gezoent en het voelde zo goed! Ze vind me leuk en ik vind haar leuk, alleen moest Alex het weer verpesten.. "Shut up," zeg ik tegen hem als hij er weer over begint te praten en kijk dan naar Maxime. Ze kijkt naar de grond en haar wangen zijn rood, net zo rood als die van mij.

"Goedemorgen, iedereen!" Roept meneer Vandercruys. "Vandaag gaan jullie in groepjes van vier een parcour afleggen en het groepje dat wint mag deze mobiel voor een dag gebruiken. Met deze mobiel kun je bellen en internet gebruiken zoveel als je wilt en dit is de enige mobiel met verbinding hier, dus doe je best!" Iedereen begint te juichen en opeens heb ik ook heel veel zin om die mobiel in mijn handen te hebben. Dan kan ik eindelijk mijn berichten op Facebook en Twitter beantwoorden, die ik waarschijnlijk heb! "Oke, kies jullie team en dan beginnen we."

"Mag ik bij jouw team?" Vraag ik aan Maxime die nog altijd aan het blozen is. "Ja, is goed." Na een paar minuten zit iedereen in een team, ik zit bij Maxime, Sophie en Pieter. We lopen met z'n allen naar het eerste parcour en kijken hoe de anderen het doen. Het eerste ding zijn gewoon 2 touwen met daarboven een emmer water en onder de touwen ligt een dikke mat voor als je moest vallen. "Ik stel voor dat Mike en ik dit doen," zegt Pieter en ik knik. We gaan beiden aan de touwen staan en als de leerkracht roept dat we ons zelf nu zolang mogelijk moeten optrekken doen we dat ook. "Kom op, Mike! Je kunt het!" Roept Maxime en ik glimlach, maar na een paar minuten heb ik toch wel wat moeite met me vast te blijven houden. "Mike! Pieter!" Roepen de meisjes in koor. "Om het nog wat lastiger te maken, moeten de twee meisjes ook nog bij jullie komen en jullie moeten hun gewicht mee dragen." Dat gaat wat worden aangezien ik mezelf nu nog amper kan houden. Sophie gaat op Pieter's rug zitten en Maxime slaat haar armen om mijn nek en haar benen om mijn middel zodat ik wel naar haar gezicht moet kijken. "Ik weet niet of ik dit nog lang kan houden hoor," zeg ik zacht omdat ik niet wil dat de anderen het horen. "Maakt niet uit, ik vind het al leuk om gewoon zo te zitten." Ik glimlach om wat ze zegt en druk een snelle kus op haar lippen wat weer gefluit oplevert. "Nog 30 seconden en jullie hebben gewonnen van alle andere teams," zegt de leerkracht. Maxime glimlacht en legt haar hoofd op mijn schouder, dit voelt goed.

"Gefeliciteerd," zegt Maxime tegen me als we hebben gewonnen en we nu met onze beiden voeten op de grond zijn. "Bedankt." Ze glimlacht en ik sla een arm om haar heen terwijl we naar het volgend parcour gaan. Het volgende parcour is echt een parcour.. Het eerste ding wat er staat is een enorme houten plank die zeker 2m30 ofzo is, daarna is het zo'n appenladder waar je boven water over moet. Er staat ook een net waar je onder moet kruipen, balken waar je over moet springen en dan op het einde weer zo'n hoge muur waar je over moet. Het eerste team dat moet is Alex, Bethany, Jordy en Allison. De meisjes doen amper iets en als ze iets doen, dan helpen de jongens hun. Iedereen moet lachen om het hele gebeuren, ik denk niet dat ze gaan winnen. Het volgende team dat moet deed het echt goed, ze hadden alles in 4 minuten gedaan! "Nu mogen jullie," zegt mevrouw Hellinckx en we staan alle vier klaar om te vertrekken. "3.. 2.. 1.. Start!" Pieter en ik gaan meteen bij de muur staan en helpen de meisjes om erover te klimmen, daarna klimmen wij erover. Bij de apenladder hef ik Maxime op omdat ze er anders niet aankan en dan klimt ze er super snel over, bij Sophie duurt het wat langer, maar het is nog steeds beter dan Bethany. Sophie doet bij het net even moeilik, omdat haar kleren vuil worden door de modder, maar doet het dan uiteindelijk toch. Pieter en ik kruipen daarna super snel onder het net, waardoor onze kleren helemaal bruin zijn van de modder. "Doe gewoon verder, ik wil dat mobieltje!" Zegt hij. Ik knik, want ik wil dat mobieltje ook heel graag hebben! We lachen even als we bij de hogen palen zijn waar je normaal over moet springen, Sophie en Maxime kruipen erover maar ze staan veel te hoog voor hun. We helpen hun en springen er dan zelf over. Tegen de tijd dat we aan het laatste ding zijn is Maxime al over de muur en is Sophie in de helft, we klimmen er zelf ook snel over en lopen dan weer naar de leerkracht. "Wat is onze tijd?" Vraag ik buiten adem.

"4 minuten en 12 seconden." "Damn," zegt Sophie en Maxime kijkt me met en zielig gezicht aan. "Sorry, het komt door ons," zegt ze. "Wat maakt het nu uit dat we dit niet hebben gewonnen? Er is nog een parcour hoor." Ze knikt en ik omhels haar even.

Vote/comment/follow! <3