Camping With School

Hoofdstuk 1

SPELFOUTEN HAAL IK ER LATER UIT!

Maxime's POV

"Maxime, opstaan! Je komt nog te laat!" Hoor ik mijn moeder roepen. Ik word met een schok wakker en pak mijn mobiel, is het al 8u? Oh shit! Ik sta op, open mijn gordijnen en loop snel naar de badkamer die mijn broer net verlaat. Hij trekt me in een knuffel, maar ik duw hem van me af. "Heb nu geen tijd!" Roep ik en sluit de deur van de badkamer. Ik spring onder de douche en als ik klaar ben met douchen droog ik snel mijn haren. Ik doe wat mascara en oogpotlood op en vlecht dan snel mijn lange bruine haren. Vroeg je je af waarom ik me zo haast? Wel, we gaan vandaag eindelijk kamperen met school! Ik vind kamperen echt geweldig! We blijven daar voor vijf dagen! Ik keek er al van het begin van het schooljaar naar uit en eindelijk is het zover!
Ik pak snel mijn handdoek weer en wikkel die om mijn lichaam, ik loop naar mijn kamer en begin me aan te kleden. Ik kijk even in de spiegel, ik heb een jeansshort aan en een zwart topje. Daarboven heb ik ook nog een roos-paars-blauw geruit hemd aan dat ik gewoon open laat, het is best warm dus ik ga zeker geen dikke kleding aandoen. Van mijn bureau pak ik nog snel al mijn armbandjes die ik rond mijn linkerarm doe en heb ook nog een ketting van een uil aan, net zoals kamperen vind ik uilen echt geweldig. Het zijn prachtige dieren.
Ik loop naar beneden en doe mijn zwarte vans aan die zoals gewoonlijk naast de voordeur staan.
"Mam, ik ben klaar!" Roep ik en loop nog snel even naar mijn oudere broer toe die in de woonkamer zit, hij is 17. "Dag, broertje! Ik ga je missen!" Zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef. We zijn best close, ik vertel hem alles net zoals hij mij alles verteld. We zingen ook vaak samen, ik vind het echt leuk om te doen. Hij drukt een kus op mijn wang en lacht, "Ik jou ook, kleintje!"
"Ik ben niet klein!"
"Echt wel!"
"Kom, we moeten gaan!" Hoor ik mijn moeder weer roepen. Ik heb echt geen idee waarom we altijd roepen, maar dat is best handig als je niet altijd van de ene kamer naar de andere wilt gaan.
"Oke!" Ik zwaai nog even naar Jake, mijn broer en loop dan samen met mijn moeder naar buiten. Met behulp van mijn moeder krijg ik mijn overvolle koffer in de auto.

"Tot vrijdag," zeg ik als ik uit de auto stap.
"Hou van je!" Roept mijn moeder terwijl ik mijn koffer uit de auto trek. Wauw, wat weegt die veel..
"Ik ook van jou!" Ik zwaai en loop dan op het schoolplein waar ik meteen naar de bus loop. Ik kijk even om me heen als ik naast de bus sta en draai me met een schok om als ik geklop hoor. Het is Sophie, mijn beste vriendin die al in de bus zit en als een gek op het raam staat te kloppen. Ze doet teken dat ik naast haar moeten komen zitten en ik steek mijn duim in de lucht. Ik pak mijn koffer en probeer hem in de kofferbak van de bus te steken, wat na een tijdje lukt.
"Heey!" Roepen Sophie en ik tegelijk als ik de bus instap. Bijna iedereen zit al in de bus. Ik ga zitten als ik Mike en Pieter, de 2 populairste jongens van de school, op de bus zie komen. Ik vind Mike al 2 jaar leuk en Sophie vindt dan weer Pieter leuk, alleen hebben we nog nooit iets tegen ze gezegd.
Ze gaan achter ons zitten en ik zucht. Waarom achter ons? Waarom? Denk ik in mezelf terwijl Sophie staat te grijnzen. Sophie is altijd al iemand geweest die meer durft op het gebied van jongens, maar op de andere jammer genoeg niet. Ik had een keer een skateboard gekocht omdat ik zo graag van de steile helling van onze straat wou rijden, maar Sophie durfde niet omdat ze dacht dat ze een gebroken arm ofzo zou hebben. Ik had beter naar haar geluisterd toen, want ik had net zoals ze zei een gebroken arm, maar het was het allemaal waard!

"Hallo, iedereen! Hebben jullie zin om te kamperen?" Vraagt meneer Vandercruys door de microfoon van de bus. Iedereen roept 'Ja,' behalve de 3 wortels van de school niet. Ja, ik noem ze 'wortels' omdat ze overdreven veel make-up op hebben en dus meer oranje zijn dan iets anders. Ze zijn super arrogant en denken dat ze alles mogen. Bethany, de opper wortel haat me al sinds de kleuterklas omdat ik een stuk van haar haar had afgeknipt. Ik heb in het verleden al heel vaak sorry daarvoor gezegd, maar dat heeft niets geholpen. Ik zou het ook niet leuk vinden als er iemand een stuk van mijn haar knipt, maar ik was 4 jaar..
"De rit duurt 3u en er is geen tussenstop, dus als je naar de toilet moet doe je dat beter nu. Je mag ook iets eten en drinken in de bus, maar we willen na deze rit geen klachten horen! Begrepen? Oke, dan gaan we nu vertrekken!" En net nadat hij dat heeft geroepen vertrekt de bus.

Na een uur druk praten met Sophie krijg ik toch een beetje honger. Ik zoek mijn tas waar ik een hoop eten in had gepropt, maar na even zoeken besef ik dat ik hem thuis ben vergeten. "Heb jij soms wat mee om te eten? Ben mijn tas vergeten," vraag ik aan Sophie en ze begint te lachen.
"Dat is slim.." Ze kijkt even in haar tas en schud dan haar hoofd. "Ik had 2 koekjes mee, maar die heb ik denk ik al opgegeten."
"Dat meen je toch niet? Ik heb honger!"
"Sorry, ik zal het even aan Mike en Pieter vragen." Ik schud mijn hoofd, maar ze draait zich toch om. "Hey, wij vroegen ons af of jullie misschien wat te eten voor ons hebben," ik draai me ook om en kijk recht in die mooie bruine ogen van Mike. Ze zijn zo mooi! Mike heeft ook bruin haar dat een beetje krult, dat maakt hem op de één of andere manier schattig, maar ook heel sexy. Wat zou ik graag met mijn hand door zijn haar gaan..
"Ik heb alleen nog maar 5 snoepjes," zegt Mike terwijl hij zijn hand naar me uitsteekt met de snoepjes op, ik pak ze aan en glimlach.
"Ik heb geen eten mee, alleen drinken," antwoord Pieter. Pieter heeft dan weer diep blauwe ogen en kort blond haar, hij is ook best sexy.
"Maakt niet uit, bedankt!" Zegt Sophie en ze draait haar weer om, ik glimlach nog eens en zwaai net voordat ik me ook weer omdraai. Ik hoor de jongens lachen en ik schaam me meteen. Waarom moest ik zwaaien?

Na een hele lange tijd zonder eten op een saaie bus zitten zijn we eindelijk bij het bos aangekomen. Ik kijk uit het raam en glimlach, dit is prachtig! Vroeger ging ik elke vakantie met mijn vader en broer kamperen, ik vond het altijd heel leuk. De meeste meisjes zouden kamperen maar vies en eng vinden, maar ik vind het juist super leuk. Iedereen stapt rustig uit de bus en pakt zijn koffer uit de kofferbak. Ik moet een tijdje zoeken voor ik de mijne vind, maar uiteindelijk zie ik mijn licht blauwe koffer helemaal achteraan liggen. Ik trek er aan, maar het lukt me niet om hem eruit te halen.
"Kan ik je helpen?" Hoor ik een jongen achter me vragen. Ik draai me om en zie dat het Mike is, ik bijt zacht op mijn lip terwijl ik in zijn mooie bruine ogen kijk.
"Ja, graag." Ik glimlach en ga aan de kant zodat hij aan mijn koffer kan.
"Welke is het?"
"Die licht blauwe." Hij trekt het er in één keer uit en ik sta met mijn mond open naar hem te staren. Je kunt de spieren door zijn shirt zien, ze zijn echt enorm als hij ze opspant.
"Alsjeblieft," zegt hij met een glimlach en legt de koffer naast me neer.
"Bedankt." Ik doe het handvat eruit en loop zo snel als ik kan naar Sophie toe. Wie had nu ooit gedacht dat Mike, de populairste jongen van de school me zou helpen met mijn koffer? Wauw, mijn dag kan gewoon niet meer stuk.

"Jullie moeten zelf je tent opzetten, er is een jongenstent en een meisjestent," zegt meneer Vandercruys. Sinds wanneer mag hij hier alles beslissen? Er zijn toch ook andere leerkrachten? "We willen geen meisjes in de jongenstent of jongens in de meisjestent! De meisjes gaan rechts hun tent opzetten en de jongens links." Hij staat in het rond te wijzen met zijn vinger en ik moet lachen om de rare gezichten die hij daarbij maakt. "Maxime, heb jij ons soms iets te vertellen!?"
"Nee hoor," zeg ik en kijk naar mijn schoenen. Ja, dit overkomt echt altijd alleen aan mij.
"Mooi zo, ga je tent opzetten." Hij duwt de tent in mijn handen en draait zich dan om. Ik zie Bethany met een grijns naar me kijken en ik ga maar de tent opzetten.

"Kan ik je helpen?" Vraagt Sophie. Ik schud mijn hoofd, "Nee, ik heb alles onder controle." En net nadat ik dat zei staat de tent recht. Bethany en haar 2 vriendinnen (meelopers) lopen meteen de tent in en nemen de beste plekjes in beslag.
"Hé! Jij hebt die tent niet opgezet, dus je gaat ook niet als eerste kiezen waar je gaat slapen!" Zegt Sophie boos terwijl ze naar hun toe loopt.
Ik houd haar tegen, "Laat hun maar," ik pak mijn koffer en leg die bij de ingang van de tent. Sophie zucht en legt haar koffer naast de mijne, daarna gaan we weer naar buiten en gaan we op een bankje zitten dat helemaal stuk is.

Heey, dit is mijn tweede verhaal! :D Ik hoop dat jullie het leuk vinden, laat me weten wat je ervan vindt! Lees ook mijn ander verhaal 'In Love With My Brother' en 'Het internaat' :)