No Strings (Strings Series 1)

Epilogue

How can it be? Siya ang lalaking mahal ni mama? He's the reason why mom committed suicide? Damn it. Masyadong malakas at madami ang guards niya kaya wala akong nagawa.

We went to a hotel at kinulong ako doon. Yosef kept on saying anything. Hindi na ako nakapagpigil ng suntukin ko siya.

" Tarantado ka!" galit na galit ako. Mabilis niyang pinalis ang dugo sa labi niya at hinarap ako.  "What's your mouth, boy.. I'm your father.." mahinahon ngunit madiin na salita niya. The hell! Ano gusto niyang gawin ko? Yakapin siya or mag lechon dahil siya ang tatay ko? Tangina!

Walang tumatakbo sa utak ko kundi gulat at galit.

"Meet my son.. Luther Jameson Dela Fuente.."

Dela Fuente? Hinila ako ng guards papunta sa harap. Madaming camera ang sunod sunod na nagclick. Hindi ko alam how will I react. Para akong bata na naligaw kung saan.

"Dad! Please.. Sabihin mo na hindi si Luther ang anak mo.."

Natulala ako ng biglang lumitaw si Sasha na iyak ng iyak. And dad? Parang may parte sa akin ang gumuho. Daddy ni Sasha ang nagpakila na totoong daddy ko? I can't process everything.. Isa lang ang nadadama ko. Nanghihina ako.. I feel weak dahil magkapatid kami ni Sasha? What the?

Seeing her crying to death made me feel more weak.. Parang wala akong lakas.. Sa dami ng pasabog sa araw ko ay nahigop nito ang lakas sa katawan ko.

"I'll figure this out.." hinalikan ko si Sasha.. I don't care if the world is watching us. I just want Sasha to at ease. Ayokong umiiyak at nasasaktan siya.  Kahit nasasaktan at gulong gulo ako. She needs me as her strenght.

"Don't give up," she said. Niyakap ko siya. Sasha is my strenght.. Ipaglalaban ko siya kahit magkapatid kami. Tangina talaga!

Siya ang nagsabi na huwag sumuko pero siya din ang sumuko sa huli. She thinks I don't really understand what going on.. Or kung bakit pinipilit ko pa din kami.. Kasi mahal ko siya.. Mahal na mahal to the point na kaya kong sikmurain mahalin siya even if we're forbidden. Wala akong maramdaman ni katiting na lukso ng dugo para sa amin. But in the end.. Iniwan pa din niya ako at sumuko.

The Dela Fuente's-- specially lolo is terribly control freak. Sa kanila, si lolo ang nasusunod. Kapag sinabi ay sinabi. I was bound to marry Celine na hindi ko naman gusto.

"For all the girls I've encountered and forgotten in my whole existence. Forever, wherever I go.. I will carry you with me."

That's the most horrible words that came out from my mouth.. Seeing Sasha crying infront me breaks my heart repeatedly. What am I going to do? Magkapatid kami.. Ayaw na niya. If she had the guts to fight for us. Hell to the Dela Fuente! I will take her away.  Kaso, mas pinili niya yung tama kaysa sa nararamdaman niya. Mas pinili niya na masaktan kami para sa pamilya.

They sent me away to Sasha.. Pumayag na din ako dahil hindi ko kayang makita na andyan lang siya pero hind ko pa din siya makuha.

"You're so damn much inlove with Sasha, to the point you changed your lastname into Dela Fuente, instead of making her a Vera Cruz?"

Pang aalaska ni Simon when he knew our story. He think it was all joke for me? Mabilis kong nasuntok si Simon sa pisngi.

"It's not funny Simon.." galit na salita ko sabay igting ng panga. Sumeryoso si Simon sabay palis ng dugo sa labi niya.

"You're laughing at me when I was doing crazy things to get Maggie.. She's all I want so I fight until I got her..  Kung mahal--"

I cut him off dahil lalo akong nairita. "Don't compare my story to yours, dude. You and Maggie were just both dramatic. Me and Sasha are siblings! Magkapatid. Hindi pwede. Get that? So stop, dude.. Hindi nakakatuwa."