Canım sıkılınca elime telefonumu aldım.Gelen bildirimlere baktığımda instagram,whatsApp ve birkaç de mail vardı.İnstagramı es geçip whatsAppa girdim.Mesajlar kızların  ve sınıf grubundandı.Sınıf grubuna girmeden direkt kızlarla olan sohbete girdim çünkü konuştukları şey sınav heyecanı ve baloydu.Genelde fazla sosyal ağlarda takılmazdım arada da kızlarla sohbet ederdik işte.Sohbetin üstüne tıkladığımda da Kumsal'ın annesinden yakınması ve Duru'nun da onu sakinleştirme mesajlarını gördüm.Aktif olduğumu görsünler diye mesaj yazdım.''Kızlaarr ben duşumu aldım uzanıyorum.Siz ne yapıyorsunuz ?Kumsal anneciğin birazcık sakinleşti mi yavrucuğum ?'' yazıp yolladım.

Tam sohbetten çıkacakken cevap geldi.Maşaallah hiçte çıkmıyorlar şuradan.''Rahatlamışsındır.Bende uzanıyordum.Annem meyve getirdi onlardan yiyorum da Kumsal iyi mi bilemeyeceğim...''

Gülerek ağlayan emoji yolladım.Benim hemen peşime de Kumsal'ın yazıyor olduğunu gördüm.''Kızlar bakın yarın sakın derslere bakmak veya çalışmak yok tamam mı ?Her şeyi unuturmuşuz sonra yanarız vallahi.''işte benim kardeşim.Geldiğini nasıl da belli etmişti.

Ben onların sohbetlerini izlerken onlar atışıyorladı.''Kumsal abartma kızım sanki ölüme gidiyoruz.Alt tarafı bir sınav.Sus bak kızarım hee!''

''Tamam ya birşey demiyorum ama siz yine de birşeye bakmayın.''Onlar atışmasına devam ederken iyi geceler deyip whatsAppdan çıktım.Tam telefonu kitlemiş komidine bırakıcakken bir mesaj geldi ve durdum.Kilidi açıp bildirim panelini indirdiğimde mesaj atan kişinin Poyraz olduğunu gördüm.Ani bir refleksle yatakta oturur pozisyona geldim.''OMG''

Hemen mesajın üstüne tıkladım.''Alesya iyi geceler uyuyor musun ?''

Mesaj yaz kısmına tıkladım ama bir süre ne diyeceğimi düşündüm.Biliyorum tamam hakaret etmeyin.Alt tarafı uyuyor musun diye sordu ama ilk defa buradan mesajlaşıyorduk.Daha önce de olmuştu ama kısa mesajdan kısa mesajlardı onlar canım.Düşünsenize siz de kendi sevdiğinizi falan hayal edin.Mesajı görüldü yapıp bıraktığım için daha fazla bekletmemek adına cevap yazdım.

''Sana da iyi geceler.Hayır uyumuyorum.Bir şey mi oldu acaba gece gece ?Hemde ilk kez buradan mesaj atışın ?''hızla artan kalp atışlarımın eşliğinde 'gönder'e basmıştım.Mesajım yaklaşık 5 saniye sonra görüldü oldu ve Poyraz cevap yazmaya başladı.Bende beklerken sanki saatler geçmiş gibi ayaklarımı duvara çevirdim ve ilginç ilginç mesajı beklemeye başladım.Hadi ama bu kadar yavaş mı yazıyordu ?

''Başım ağrıyor.İlgilenecek birşeyler arıyordum.Aklıma sen geldin.Merak ettim bir de.''

Yanlış görmüştüm değil mi ?Merak ettim dedi.Bana seni merak ettim dedi.Gerçekten ohannesdi.Mucizeler oluyordu.Ve ben yine mucizelere inanıyordum.

''Poyraz neyin var ?''

10...9...8...İşte yazıyor...

''Büyük bir sorunum var ve içinden çıkamıyorum.Boşversene.''

Eveeet gelsin bakalım endişeler.Acaba yine ne diye endişelebilirdim.Tam cevap yazıp soracağım sırada son görülmesi isminin altında belirince yazmaktan vazgeçtim.Bence de yazmamalıydım.Ama ben şimdi kendi kendimi yerdim herhalde.Ama yine de yazmadım.Düşünmeye başladım.Tam kötü şeyler bitti derken tekrar şüpheli bir durum,kişi veya mesaj çıkıp aklımı karıştırıyordu.Tam da herşey yoluna girdi mutluyum derken birşeyler patlak veriyordu.

Yine aklımdaki düşünceler beynimi kemirmeye başladı.Acaba Poyraz nasıl birisi ?Onun hakkında korkunç şeyler düşünmeli miyim ?Ahh cidden kafamı hep karıştıracak birşeyler  buluyordum.Gerçekten düşünmekten yorulmuştum.Susadığımı farkedip aşağıya indim.

Ölümün Tutkusu #Wattys2018Where stories live. Discover now