Sevgili Öğretmenim-Okul Aşkları Serisi

Kırmadığınız Oram Kalmıştı

A week ago..nfnfnf

O olayın üzerinden bir hafta geçmişti ama korku hala benim üzerimden gitmemişti.Babam daha çok koruyordu ve bu benim pek de hoşuma gitmiyordu açıkçası.Şoförümde benimle birlikte okula geliyordu ve çıkana kadar gitmiyordu.Teneffüslerde hep 1 metre arkamda duruyordu ve gerçekten çok sıkıyordu beni.7.teneffüse girdiğimizde kafeteryaya indim ve tost aldım.

Hemen elimden çekip bir parça koparıp ağzına attı ve bir şey düşünüyormuş gibi hareketlerde bulundu.

"Yiyebilirsiniz Elisya Hanım,içinde size zarar verebilecek hiçbir şey yok."dediğiyle gözlerimi pörtlettim.Yani kaşar vardı sadece içinde.Neden bu kadar koruma yani.Ağzımı cıklatıp bir masaya oturdum.O da ilk önce oturacağım sandalyeyi çekip baktı ve buyrun şeklinde elini tuttu.Ayakta durup etrafa bakıyordu.Tostumu bitirdikten sonra kağıdını buruşturup çöpe attım ve lavaboya ilerledim.Kapısına gelince arkama baktım.Bildiğin içeri girecekti bu.

"Napıyorsun?"Kafasını şaşkınlıkla kaldırdı.

"Buyrun Elisya Hanım?"

"Napıyorsun dedim?Gördüğün gibi kızlar tuvaleti burası."Adam kız tuvaleti olduğunu gösteren işarete baktı.

"Evet efendim,fakat sizin güvenliği-"Elimi dur işaretinde ona doğru tuttum.

"Hayır,saçmalama.Tuvalette bir şey olmaz tabikide."İçeri girince kapıdan baktığını görüp geri döndüm ve kapıyı kapattım.Ellerimi yıkayıp kalkmış olduğunu farkettiğim kaşımı indirdim.Dışarı çıkarken zil çaldı ve sınıfa doğru koştum.Beni farketmemişti.Arkama bakarken birisinin ayağına takılıp yere düştüm.Kolumdaki kan çekiliyormuş gibi hissettim.

"Elisya Hanım!"diye bağıran şoförüme baktım.Birden acıdan çığlık atasım geldi.Ama atamadım ve ağlamaya başladım.

"Elisya!"Mert Hoca yere eğilmişti ve beni tutuyordu.

"Kolum,"dedim zar zor nefes alarak.

"Kolun mu?!"diyerek koluma dokundu.O an ağzımdan acı bir inleme çıktı.

"Hastaneye gitmelisin."Kucağına aldığı an şoförüm durdurdu.

"Durun,ben götürürüm."Mert Hoca onu takmayarak aşağı indirdi.Kolum sallanırken ben acıyla ağlıyordum.Arabaya bindirirken kolum koltuğa çarptı ve ben çığlık attım.

"Tamam,tamam.Dayam biraz."deyince sakinleşmeye çalıştım.Ama olmuyordu,kolumun acısını bütün vücudumda hissediyordum.Arabayı çalıştırdığında acıdan kapanmış gözlerimi açıp arabama baktım.Arkamızdan geliyordu,babamı ararsa kesin yıkardı hastaneyi.

"İyi misin?"Başımı hayır anlamında salladım.Kolum kırıldı yani nasıl iyi olabilirdim?Acıdan midem bulanırken kusmamamı umuyordum.Hastaneye geldiğimizde kapıyı açmayı düşündüm ama Mert Hoca benden hızlı davranmıştı.Belimden tutup yürümeme yardım etti.Hastaneye girince bir hemşire ellerini cebine koyarak yanımıza geldi.Koluma dokunduğu an ağzımdan bir inleme çıktı.

"Kırılmış veya çatlamış olabilir bir film çektirelim."dediğinde beni tuttu ve bir odaya götürdü.Film çekildikten sonra biraz bekledik o sırada Mert Hoca yanımda otururken ayağa kalktı.

"Acıktın mı?Bir şey alayım mı,ister misin?"deyince kafamı iki tarafa salladım.Acı beni bitkin hale getirmişti.Gözyaşlarım yüzümde kurumuştu,sağ kalan koluma başımı dayayarak duruyordum.

"Ben yine de su alıp geleyim."deyip gitti.O hemşire doktorun odasından bir kağıtla çıktı.

"Kolunuz kırılmış,biraz bekleyin alçıya alacağız.Sonra doktor hanım size gerekli bilgileri söyleyecek."Kafamı sallarken gözlerimle kolumu inceliyordum.Şimdi derimin altındaki kemik mi kırılmıştı?Düşüncelerimle yanıma bir hışımla oturan Mert Hoca'ya baktım.