Tiener Moeder

11. Stil.

P.O.V Luca

Als ik binnen kom geeft Sophie mij een knuffel, "dankje dat je het me vertelde" zeg ik rusting, en ik plaats een kus op haar kruin. Ik loop naar de keuken en pak wat te drinken voor mijzelf, "ik heb Isa gezegd wat ik er van vind, en ze is het met mij mee eens." Sophie kijkt mij vragend aan, ik neem een slok Cola en vervolg; "Ik en Isa denken dat het beter is als het kind opgroeit bij mij. T gaat Isa te veel worden, en wij kunnen er met z'n tweetjes voor zorgen." Sophie kijkt mij even vragend aan "echt!?" Ik knik terwijl ik op de bank plof, "ze wil het kind niet, maar wil geen abortus doen.. en mij lijkt een kind wel leuk, Lekker voetballen!" Sophie lacht zacht en gaat op de bank liggen met haar hoofd op mijn benen, "ik denk alleen niet dat het een goed idee is om contact met haar te blijven houden.. dat vind ze lastig." Zeg ik terwijl ik met mijn hand door haar haar ga.

P.O.V Sophie

Na het eten als Luca naar huis wilt gaan hou ik hem tegen door zijn hand vast te pakken. Hij draait zich soepel naar mij toe, maar als hij mij wilt zoenen draai ik mijn wang naar hem toe waardoor hij schrikt. Hij kijkt me vragend aan

P.O.V Isa

Nog steeds denk ik aan vanmiddag, ik ben echt bang voor Luca. Hij weet dat ik van kinderen hou. Ik doe mijn trui omhoog en leg mijn hand op mijn buikje "He kleintje.. wat je ook bent, jij bent het meest bijzondere in mijn leven en dat zal je altijd zijn.. ook als Luca je van me weg haalt, jij zit in mijn hart." Er rolt een traan over mijn gezicht. Ik hou nu al zo veel van het kind.

Ik schrik van het geluid van mijn telefoon, en zie het bericht wat Sophie me stuurt.

Sophie💕: Is het goed als ik even langs kom?

Ik beantwoord het bericht met 'Uhm ja' en maak snel mijn kamer een beetje netjes. Ik hoor de deurbel, en hoor mijn moeder in de gang al praten met Soph. Al snel hoor ik voetstappen op de trap, en Sophie stapt mijn kamer in.

'Hai..' zegt Sophie voorzichtig, ik glimlach en klop op mijn bed, 'kom zitten.' antwoord ik.
Sophie gaat in kleermaker zit tegen over mij op bed zitten. 'Weten je ouders al van... dat?' Sophie kijkt naar mijn buik, ik leg mijn handen er op. 'Nee. Dus hou het stil' zeg ik rustig. 'Luca was net bij mij.. ik geloof niet wat hij me heeft verteld over dat.' Zegt Sophie, ik buig mijn hoofd naar beneden en denk aan hoe hij me tegen de muur aan duwde. 'Vind jij het echt goed dat Luca dat gaat verzorgen?.. wij fantaseerde toen we 10 waren al over ons leven als moeder" fluistert ze. Ik kijk Sophie aan, 'zei Luca dat ik dat wil?... hij eist het, hij duwde me tegen de muur aan.'

Sophie kijkt me aan en zegt meteen; 'mishandelde hij je? Dan moet je aangifte doen.' Ik schud mijn hoofd, 'straks doet hij mijn baby iets aan.' Ik blijf even stil.. 'mijn baby. Hoor je dat, het is mijn baby.' Zeg ik enthousiast. Sophie pakt mijn hand vast 'niet zo hard.. straks horen je ouders het.' Zegt ze. Ik adem heel diep in, en glimlach dan. 'Mijn kind' fluister ik, Sophie knikt hevig met haar hoofd heen en weer. Ik lach, en kijk dan serieus naar de muur. 'Ik moet dit aan mijn ouders vertellen.. ik krijg een kind, en ze moeten dit weten.' Zeg ik zacht, en ik sta op om naar beneden te lopen.

••••
AAAAA na 1jaar en 3maanden eindelijk een nieuw deel!... ik las net het begin van dit boek, en volgens mij klopt er geen hout meer van, maar dat is dan maar zo. Ik had eindelijk weer beetje inspiratie dus ja, HereItIs