Tiener Moeder

10. Míjn kind!

P.O.V Isa

Ik ben alleen thuis en lig op de bank. Ik luister naar muziek, en vergeet even alles omdat ik zo opga in de muziek

Ik krijg een berichtje binnen van Luca, hij wilt met me praten en zegt dat hij over 5minuten hier is. Ik krijg een fijn gevoel van binnen, net of hij mijn vriend nog is, dat ik van hem houd en hij van mij en van onze baby. Ik schud de gedachtes van me af, dit kan niet, dit wil ik niet.

Terwijl ik het huis nog een beetje netjes maak hoor ik de deurbel, het is een lange, harde bel. Ik open de deur en krijg een vrolijk gevoel als ik Luca zie staan. het blije gevoel is meteen weg als hij een stevige stap naar binnen zet en mij zo ongeveer tegen de muur aan duwt. "Wanneer wilde je mij gaan vertellen dat je zwanger bent!?" Zijn woorden klinken boos. Ik kan niet meer uit brengen dan uhm.

P.O.V Luca

"Ik Vroeg Je Wat." Zeg ik wanneer ze alleen maar een beetje stamelt, ik probeer nogsteeds rustig te blijven. "Be.. Bi.. Binnenkort" hoor ik Isa zacht zeggen.

"Binnenkort. Maar je verteld t wel alvast aan Sophie.. wat dacht je?.. dacht je; Hij heeft er niets mee te maken." Zeg ik iets bozer dan net, Isa probeert te antwoorden "Luca, ik ging het je echt vertellen maar ik wil ni.." "Het is míjn kind! Je hoort het mij als éérste te vertellen!" Kap ik haar af. "Maar Lu..." "Jíj bent uitgesproken!! Dat kind komt er of je wilt of niet.. maar ÍK word de vader, en jij krijgt het kind NÍET te zien." Als ik merk dat Isa huilt doe ik er nog een schepje boven op. "Sophíe!.. Sophíe word de moeder van MÍJN kind! Jíj laat niemand merken dat jij zwanger bent, want jij verdíent niet eens een kind, het kind is van míj en van Sophíe, LEEF ER MEE!" En zo sluit ik het gesprek.

•••
Mini deel.. maar ook pas na ruim een jaar, SORRY! op dit moment heb k weer beetje inspiratie en ik ga nu ook gelijk verder schrijven