•|Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ

18.5K 808 33
                                    

Φυσιολογική ζωή , φυσιολογική έφηβη 17 χρονών και απλή οικογένεια.

Έτσι χαρακτηρίζω αυτό που ζω τα 17 χρόνια που βρίσκομαι πάνω στην γη.

Μου αρέσει που όλα είναι σε ένα πρόγραμμα.

Δεν χάνεσαι ποτέ...
Δεν μπερδεύεσαι ποτέ...
Δεν φοβάσαι ότι κάτι θα ταραξει την ησυχία σου εκτός και αν είναι θέλημα μοίρας
Δεν πληγώνεσαι ποτέ...

Άλλωστε , από τι να πληγωθώ; Είμαι μόνο εγώ και η τέχνη μου.

Αλλά τώρα που βρέθηκε αυτός μπροστά μου όλα γκρεμίστηκαν.

Με έκανε να νιώσω συναισθήματα  που δεν είχα ξανά νιώσει ποτέ άλλοτε και κυρίως δεν πίστευα καν πως ένας άνθρωπος έχει την δύναμη να νιώσει έτσι για έναν άλλον άνθρωπο.

Πίστευα πως ο έρωτας είναι κάτι απλό..

Ένα συναίσθημα που χτυπάει μέσα σου και το ελέγχεις.

Ένα συναίσθημα που το αισθάνεσαι και το ευχαριστιέσαι.

Ένα συναίσθημα που σε κάνει πανευτυχή.

Πράσινο.

Ένα χρώμα τόσο σταθερό μα τόσο συμβολικό...

Ζωγραφίζω...

Λατρεύω την ζωγραφική. Απελευθερώνεις κάθε σου συναίσθημα , κάθε σου ξέσπασμα , κάθε σου χαρά και λύπη. Η ζωγραφική είναι κάτι τόσο ζωντανό και αληθινό που με τρομάζει ακόμη και η σκέψη.

Έτσι ξεσπούσα όταν έμπλεξα μαζί του.

Ζωγραφίζοντας...

Κάθε φορά που τον σκεφτόμουν ζωγράφιζα ένα σκοτεινό , άγριο , τρομακτικό τέρας που κατασπάραζε την καρδιά ενός κοριτσιού.

Και μετά κατάλαβα ότι αυτό το κορίτσι ήμουν εγώ.

Δεν έλεγχα το χέρι μου , πήγαινε μονο του. Και ειδα την αλήθεια.

Με τρομάζει η σκέψη του να μην μπορώ να αναπνεύσω μακριά του ενώ πρέπει να μείνω μακρυά του.

Πως θα ζήσω; Γιατί οι άνθρωποι να ερωτεύονται; Γιατί να λένε ότι είναι όμορφο συναίσθημα; Γιατί αυτός;

Τόσα γιατί μα καμία απάντηση...

~~~~~~~~~~~
Πρόλογος popcorns🍿

Ο ναιιιι! Αφήστε το αστεράκι σας σας παρακαλώ και αφήστε και την γνώμη σας σχολιάζοντας😍

Τα λέμε στο επόμενο.

Dear bad boy Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα