Perfect Body,Perfect Love!
Rainizer~
Bölüm 11
‘’Artık onu öpemeyeceksin.Önce o patlamış dudaklarının icabına bak,piç!Sehun Benim.Ve Sonsuza Dek De Öyle Kalacak.''
Adını bilmediğim ama Sehun’nun kendisine ait olduğunu iddia eden çocuk düştüğü yerden hızla kalktı.Attığım yumruğun karşılığını ziyadesiyle almıştım.Sağ yanağımın üzerine yediğim darbeyle kendimi arkamdaki kapıya sabitlenmiş halde buldum.
Aramızdaki elektiriksel bakışlar oldukça uzun bir süre devam etti.İkimizden birinin yeni bir hamle yapması gerekiyordu.Ama onun yerine yalnızca düşmanca bakışmayı sürdürdük.
Başım ağrıyordu ama şuan onun acısını düşünecek değildim.
‘’Hey!Bana Sehun’la kaç defa yattığını söylesene.’’ Dedi sonunda.Suratındaki ciddiyet gitmiş onun yerini alaycı bakışlar almıştı.
Yine oldukça acı bir biçimde yutkundum.Ne diyebilirdim ki.1 defa mı?Kesin dalga geçip gülerdi.
‘’Bunu neden sana söylemeliyim?’’ dedim endişemi gizlemeye çalışarak.
Sırıtmalarını sürdürüyordu.
‘’Benimki kadar çok olmadığına eminim.Biz tam 4 sene yattık.Ve hatta dün bile.Dün gece yine bir bütün olduk.’’
Gözlerimin büyüyüşüne engel olamadım.Dün gece mi?Seni lanet olasıca,Sehun!Beni bırakıp gittikten sonra yeniden eski sevgilinle mi seviştin?!
Sinirli bakışlarımı Sehun’a çevirdim.Ellerini cebine koymuş film izler gibi bize bakıyordu.
Zaten gelip ‘Ben Luhan’ı seviyorum.’ Demesini beklemiyordum.Tam bir piç yemin ediyorum.Tanrı aşkına ben bunun tam olarak neresine aşık oldum!
Gözlerimi devirdim ve ‘’Önüne gelenle yatmasına alıştım.’’ Diye karşılık verdim.
Sinirden köpürmeye başlamıştı.Yeniden yakama yapıştı ve dizini karnıma geçirdi.Bu gerçekten çok,çok ağırdı.
Acımı gizlemeye çalıştım.Ama ister istemez suratım ekşimişti.Bende ellerimi onun yakasına geçirdim.
Gözlerimizi hiç kaçırmadan nefretle bakışmayı sürdürdük.
‘’Seni geberteceğim.’’ Dedi olanca ciddiyetiyle.
‘’Ölürsem Sehun’u da beraberimde götürürüm.Sonsuza dek benimle olacak.’’
Birkaç saat sonra hala hiçbir şey yoluna girmemişti.Sehun yorulduğunu ve uyuyacağını söyleyip odasına çıktı.
JongIn ve Chanyeol’da hemen karşımdaki kanepede oturmuş bana cephe almışlardı.İsimlerinide birbirlerine bağırırlarken öğrenmiştim.Birbirlerine saatlerce bağırdılar ama buna rağmen kardeş kardeş yan yana oturup bana tavır yapıyorlar.
Tuttuğum nefesi bıraktım ve gözlerimi onlardan ayırıp evin üzerinde gezdirmeye başladım.Anlaşılan yakın arkadaşlardı ve ortada hazır Sehun’da yokken beni bıçaklayıp öldürebilirlerdi.Her ne kadar yapmayacaklarını biliyor olsamda şuan kavga etmek için hiç iyi bir zaman değildi.
Görüşüm hala tam olarak yerine gelmemişti ve hemen hemen her şeyi iki tane gördüğümü söyleyebilirdim.
Saatlerce süren sessizliğin sonunda Jong In denen çocuk nefret dolu bakışlarını yeniden alaycı gözlere çevirip konuştu.
‘’Hey!Bana yaşını söylesene.Ama doğruyu söyle.Söz veriyorum Sehun’a söylemeyeceğim.15 mi 16 mı?!’’ Bir yandanda sırıtmalarını sürdürüyordu.
