Chapter 9: Sugar

2.7K 142 39
  • Αφιερωμένο στον/ην ariameyi
                                    

I bit my lower lip, staring at the message that Sehun sended to me. Gago talaga 'to, siraulo. Nakakainis ha, mag-one month ko na din na boyfriend si Sehunnie, shit. I blushed hard, did I just called him boyfriend? My face got redden again, this was so embarassing. Ever since then, lagi na ako inaalagaan ni Sehun, laging concern sakin at syempre, may ka-cornihan din pala syang taglay. Everytime he kisses me, It feels like the first time eventhough he kisses me so many times.

I frowned then sighed heavily, ano ba kasi pinagsasabi ni Sehun? Leshe talaga 'tong tao na 'to.

From: Sehunnie

I'll be going home late. Don't wait for me. I'm with Seohyun.

Syempre, hindi naman matatanggi na nagseselos ako. Sobra, kasi naman bakit sila magkasama? Sumasakit ulo ko dahil kay Oh Sehun. Hindi na ako nag-hesitate na tawagin yung driver namin at sinabi ko sakanyang dalhin ako sa SM Building para sunduin si Sehun.

"Sehun.. pag-nalaman ko lang talaga na lumalandi ka, kakalbuhin kita." I whispered to myself, I leaned on my seat as I decided to take a nap.

***

Pagkarating namin, grabe. Pinalibutan agad kami ng mga fans, sumisigaw sila na they loves us, EXO. Some were taking some photos. Lalabas na sana ako kaso sakto din na lumabas si Sehun. Mag-isa syang lumabas kaya nakaramdam ako ng ginhawa. Kasi kung makita ko lang sya may kasamang iba, makakapatay ako ng tao.

"Hyung--" Hindi na natapos ni Sehun yung sasabihin nya ng makita ako na nasa loob ng kotse. Nakipagtitigan pa sakin yung loko bago ngumisi, ngumisi sya? Tss, inirapan ko sya dahil naiinis ako at nagtatampo sakanya. Miss na miss ko na sya kasi kanina pa kami hindi nagkakasama.

"You're being a bad boy, hyung. I told ya, don't wait me up." Sehun frowned as he took the seat beside me. Nagagalit ako sakanya kaya lumayo ako, may konting distance kami sa isa't-isa. Nanahimik lang ako, our driver began driving, I just kept on gazing at the sceneries that passes by.

"Hyung.." Sehun called, he moved closer to me. Closing the distance that seperated us, I hissed silently. Dinikit ko na yung mukha ko sa may window para hindi ko makita pagmumukha nya.

Wala ng HunhanΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα