The Billionaire's Owned My Heart (Villamir Series #1)

Chapter 3

"Nanay wake up na, it's already eight in the morning." Rinig kong sabi ni Zyreen habang pilit ako ginigising.

"Hmm, five minutes, please." Inaantok na sabi ko.

"My gosh, nanay! If you were not going to wake up now, we're going late in our class!" Kaagad akong napamulat dahil sa sinabi ng anak ko.

Shit! Kung bakit pa kasi nakalimutan kong may pasok pala sila ngayon! Tiningnan konang oras and alas otso na nga. Buti nalang hindi pa masyadong Late.

"I'm sorry, baby "

"Faster, nanay! We don't have enough time na! Papaliguan mo pa kami tapos magluluto kapa nang breakfast namin!" Ilang beses akong napakurap dahil sa sinabi nang anak ko.

Wow anak ko ba talaga 'to?  Kung makapagsalita parang mas matanda pa siya sa'kin. Apat na taon palang 'yan pero ganyan na.

Pag sa amin dalawa mas mukha pa siyang mas matanda sa akin dahil mas madalas niya pa akong pagsabihan. Napangiti ako nang makita ko si Zyroon, he's busy to reading a book in the coach. 

I always saw him reading a book often, mukhang nagiging hobby na rin niya ang pagbabasa.

Actually, I like him dahil bata palang siya nakahiligan na niya magbasa. Kung si Zyreen ay madaldal iyon naman ang kabaliktaran ni Zyroon.

Parehas silang matalino pero mas hamak na matalino si Zyroon kaysa sa kanyang kapatid. Tuwing malungkot naman ako ay parehas nila akong pinapatawa at nilalambing kaya parehas talaga silang malapit sa akin.

After I fixed my bedsheets ay pinaliguan ko na ang dalawang anghel ko. I cooked garlic rice and omelet for our breakfast.

I'm so happy dahil kahit sa maliit na bagay ay napapasaya ko ang mga anak ko. Never ko pa silang narinig na nagreklamo sa akin. I'll admit that being a mother is not just easier because you need to take all the responsibilities as a mother and gives everything to your kids, but you couldn't take away the happiness that your kids given to you.

Pagkatapos namin kumain ay hinatid ko na sila sa school nila. Kahit wala akong masyadong pera ay sa private school ko parin sila pinapaaral. Nagtatrabaho ako nang mabuti para lang matustusan ang pangangailangan ng mga anak ko.

At iyon din ang dahilan kung bakit ko. tinanggap ang offer ni sir Perez kahit na wala akong siguraduhan. Basta ang importante lang para sa akin ay ang mga anak ko dahil alam ko na malaking tulong din iyon sa akin, sa amin ng mga anak ko.

Pagkatapos ko silang ihatid ay pumunta na ako sa kompanya na binigay ni Sir Perez sa akin. This is my first day at kailangan kong gawin ang best ko dito.

Napaawang ang aking labi nang makita ko kung gaano kalaki ang kompanyang pinagtatrabahuhan ko. Shit! Hindi ako makapaniwala na dito na talaga ako magtatrabaho!

Unti-unti akong pumasok sa loob ng malaking kompanya at habang papalapit na papalapit ako ay hindi ko maiwasan ang hindi kabahan. Nagsisimula na ding namamawis ang mga kamay ko lalo na't halos nakatingin ang lahat ng mga empleyado sa akin.

Wala akong ideya kung bakit ganyan nalang sila kung makatitig sa akin as if I did a crime that I don't even know.

"Good morning, ma'am. Are you Ms. Cassandra Hernandez? " Sabi ng isang empleyedo sa'kin.

"Yes, ma'am. Ako po iyon." Nakangiting sabi ko sa kanya.

"The CEO of this company wants to see you right now Ms. Hernandez. So I will accompany you to his office." Nakangiting sabi niya at nagsimula nang maglakad.