FİNAL.

41 5 1
                                    

                                                                                              Wonderwall

                                                                                                6.Bölüm

                                                                                    17 Mayıs 2008, Cuma.

                                                                                                    (Final)

Bununla Okuyun; http://www.youtube.com/watch?v=6hzrDeceEKc&feature=kp

                                                                                       ********************

*Hikâye, yeterince vote almıyor… Bu yüzden bu final bölümü. Hem böylece kısa bir hikaye oldu ama yeni bir hikaye yazmayı düşünüyorum.

          ¨Evet.¨ dedim mırıldanarak, hızla dudaklarını tekrardan benimkine bastırdı. Yoldan geçen insanların bizi izlediğini görebiliyordum. Sanki, hepsi imrenerek bakıyordu. Aşk, ulaşılmaz bir şeymiş gibi bakıyorlardı. 

Oysa ki aşk, o kadar basit bir şeydi ki… Olması gereken tek şey, tutkuydu. Ama bizimki, aşk değildi. Sadece, basit bir bağlılıktı. Asla, aşk kadar basit olmadı.

¨O zaman, haftaya görüşeceğiz.¨ dedi. Dudaklarıma, hızla bir öpücük kondurduktan sonra arkasına bakmadan yürüdü. Elde etmişti istediğini, almıştı işte o tutkulu öpücüğünü. Haftaya görüşmemize gerek yoktu.

¨İstediğini aldın, neden şimdi sadece çekip gitmiyorsun.¨ dedim hızla.

¨Hâlâ neden seninle olduğumu anlayamadın değil mi?¨ Harry, benden bunu şimdiye kadar anlamış olmamı bekliyormuş gibiydi. ¨Sana, seni sevdiğimi söylüyorum Emma, bana inanmıyor musun?¨

¨Bir insana, öylesine güvenemezsin Harry. Hayat, senin sandığın kadar kolay değil,¨ şaşırarak konuşmayı sürdürmek için yutkundum. ¨Herkes, senin gibi lüks bir hayata sahip değil. Herkes, havadan öylesine para toplamıyor.¨

¨Bana güvenmen için, elimden geleni yaptığım halde bana güvenmiyorsun ama?¨ kırılmış bir şekilde beni sorguladı.

¨Çünkü sen, güvenilmez olduğunun farkında değilsin.¨ dedim. Bana bakarken, kalbinin kırıldığını anlamıştım. Ama, o güvenilebilecek en son kişiydi.

¨Ben güvenilmez değilim,¨ sesindeki üzgünlüğü yansıtmamaya çalışarak konuştu. ¨Sadece sen bana güvenmiyorsun.¨

Gözlerini bana dikmişken, aramızda milimler vardı. Dudaklarını, tekrardan benimkine bastırdı. Ona karşılık vermeyişim, kendisini sinir ediyordu.  

¨Balo için sabırsızlanıyorum.¨ dedim gülümsemeye çalışarak. 

¨Balo filan olmayacak Em,¨ beni şaşırtarak konuştu. ¨Bitti.¨

                                                                                      **************************

                                                                                              (Gelecek)

Günlüğü, hızla kapattım. Telefonumu çıkartıp, Harry'nin numarasını tuşladım. 

¨Bitmek zorunda.¨ hızlı davranışımın sonunda şaşırmış gibiydi. Hissedebiliyordum.

¨Zaten bitti Em.¨ dedi. ¨Hatırlamıyor musun?¨

Hayata DönüşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin