BIRAKAMAM!

9.bölüm~~ Hep Birlikte Yaşamak!

Doktor ilk başta bir afalladı ve neler olduğunu anlamaya çalıştı. Ardından küçük kızın söyledikleriyle kaşları çatıldı. Eğilerek Yağmurun boy hizasına gelen doktor merakla sordu Yağmura.

"Senin annen kimmiş bakalım güzel kız?"

Yağmur elini alnına vurarak yerinde tepindi. Ahh diyede hayal kırıklığıyla mırıldanmıştı. "Daha annemin kim olduğunu bile bilmiyorsunuz! Nasıl doktorsunuz siz? Annem bir keresinde bana doktorların çok bilgili insanlar olduğunu söylemişti ama siz hiç birşey bilmiyorsunuz!"

Yağmurun sitemle söyledikleri hem doktoru hem hemşireleri hemde Yağmurun sesini duyup dışarı çıkan Arası güldürmüştü. Aras müdehale etmek istemedi kızına, ne yapacağını oldukça merak ediyordu. Doktor gülerek karşısındaki çok bilmiş kıza cevap verdi hemen.

"Üzgünüm küçük hanım ama benim bir sürü hastam var ve sen hangisinin kızısın onu bilmiyorum onun için sordum. Yoksa ben çok bilgili bir insanım!" Biraz alayla karışık söylemişti ama Yağmur yaşından dolayı o alayı anlayamamıştı.

"Senin bir sürü hastan mı var annem gibi? Ama neden bir sürü kişi hasta oluyor ki? Sonra çocukları çok üzülür! Hasta olmasınlar doktor amca, hemen iyileştir onları! Ben çok üzüldüm annem hasta olunca, onlarda çok üzülmüştür."

Yağmurun üzgün sesiyle konuşması üzerine Aras daha fazla dayanamamış ve Yağmurun yanına gelmişti. Kızının koltuk altlarından tutarak kucağına almış ve konuşmuştu.

"Herkes hasta olabilir kızım bu çok normal! Zaten doktor amcanda bu yüzden var, hastaları iyileştirmek için! Merak etme annenide iyileştiricek. Sadece annenin birazcık uykusu gelmiş uyuyor, yakında uyanır merak etme!"

"Ahh Aras bey demek sizin kızınızdı! Bende artık merak etmeye başlamıştım küçük hanımın kim olduğunu!"

Aras konuşan doktorla ona dönerken Yağmurda onunla birlikte dönmüştü ve kocaman gülümseyerek konuşmuştu. "Baba bak gördün mü senin adını biliyor! O gerçektende bilgili birisiymiş! Annem doğru söylemiş, doktorlar çok bilgili!"

Yağmur bilgili kelimesini tam olarak bilmiyordu aslında. Sadece bir şeyleri bilen insanlara söylendiğini tahmin ediyordu. Kendisininde çok bilgili bir çocuk olduğundan habersizdi!

"Evet kızım doktor bey benim adımı bildi, çünkü biz onunla tanışıyoruz! Şimdi doktoru rahat bırakalımda başka hastalarıylada ilgilensin olur mu?"

Arasın konuşmasını dikkatle dinleyen Yağmur kafasını olumlu anlamda sallamıştı ve konuşmuştu. "Tamam baba gitsin doktor amca. Ama hemen geri gelsin ve annemi iyileştirsin! Ben annemi çok özledim!"

"Tamam kızım iyileşecek annen merak etme!"

Aras kızını sakinleştirerek odaya sokmayı başarmıştı ama Yağmurun sakin kalmaya niyeti yok gibiydi. Annesinin uyanmadığı her saati, gelen hemşirelere ve doktorlara zehir etmişti. Öyleki doktorlar ve hemşirelerde Defnenin bir an önce uyanması için dua etmeye başlamıştı.

⭐️⭐️⭐️

Odadaki gülüşme seslerine uyanan Yağmur başta ne olduğunu anlamamış ama hemen ardından annesinin uyanmış ve kendine baktığını görünce hızla kalkmış ve annesinin boynuna sarılmıştı. Sarılırken konuşmayıda ihmal etmemişti tabi!