Mina=? (Değişim)

BÖLÜM 13

Geç geldi üzgünüm sınırı geçtiğinizde gelicekti ama çok acil işlerim çıktı.

ARKADAŞLAR BEN BÖLÜMÜ YAYINLADIM SANDIM 2 3 HAFTA  ÖNCE AMA MEĞER YAYINLAMAMIŞIM SİZDEN ÖZÜR DİLİYORUM.

+Ben bilmiyorum sadece kararsızım hem seni sevmiyorum Uzayı seviyorum ben yani sen ve ben olamayız seni sevmeyen birisiyle evlenmek sana mutluluk getirmez bana da lütfen bunu hem sana hem bana yapma şimdi bu konuyu unutalım olurmu bu an hiç yaşanmamış gibi yapalım.

-Peki sen mutlu olacaksan ben her şeye razıyım yeterki mutlu ol.

Biraz durdu ve ayağa kalktı.

-Seni eve bırakmamı ister misin?

+Yok ben bir taksiyle giderim.

-Anayol çok uzak ve taksi bulman zor izin ver eve bırakayım hiç konuşmam.

Başka çarem olmadığı için kabul ettim ve arabaya gittik.

Yolda giderken hiç konuşmadı bende konuşmadım ama aklımda ki tek şey az önce olan olaylar ben Selimi tanımadım ama o beni tanımış.

Uzay tam bir muamma ona söylesem mi bildiklerimi yoksa onun söylemesini mi beklesem? Bilmiyorum Allah kahretsin ki bilmiyorum bir bilinmezin içindeyim ve bu beni uçuruma sürüklüyor sanki uçurumdan düşersem her şey son bulacak gibi ama uçurum bana sadece mutsuzluğu getirecek gibi geliyor her şeyi unutup gitsem illa hayatımda eksikler olacak kalsam gerçekler beni boğacak yapacak hiç bir şeyim yok her zman olduğu gibi tekrar zaman çözer diyerek zamana bırakyım.

İki hafta sonra

Acele ederek hazırlanıp okula gittim. Hoca girmişti özür dileyerek yerime geçtim. Bu aralar Uzay ile aramızda bir şeyler gelişiyor bana karşı bir şeyler hissettiğini düşünüyorum yakın davranıyor gülümsüyor bile ama Selim bana söylediği gibi hiç bir şey yaşanmamış gibi davranıyor ama bakışlarında bana kötü bir şeyler döndüğünü anlayabiliyorum sanki bana söyleyecek gibi ama tekrar vaz geçiyor hiç bir şey anlamıyorum zaten hiç bir şeyi hiç bir zaman anlamadım.

İki hafta içinde Ezgi ile oldukça yakınlaşmıştık gerçekten sürtüğün teki ondan iğrenmemek insanın elinde değil yavaş yavaş Ezgi ile ilgili her şeyi öğreniyorum okulun bitmesine az kala onu bütün okula rezil edicem ki böylelikle kim olduğum da
ortaya çıkacak.

Zil çalınca kantine gittim yanıma Uzay geldi ve oturdu.

-Günaydın.

+Sana da günaydın.

Dedim gülümsemesine karşılık gülümseyerek.

-Bu gün bir planın var mı?

+Yok neden sordun?

-Seni bir yerlere götürmek istiyorum.

+Tabi nereye?

Dedim içimde kelebekler uçuşurken.

-Süpriz olsun.

+Ama ya neden göreceğim sonuçta?

-Görünce öğren şimdi değil.

Umutsuzluk içinde kabul ettim.

Dersler bitince Uzayın yanına gittim.

+Bari nasıl giyineceğimi söyle de saçma kaçmayayım.

-Tamam o zaman şık ve güzel giyin ki hiç şüphem yok öyle olmayacağından ama.

Yanaklarım kızarırken cevap verdim.