Dramione/İmkansız Aşk

Defol

Helloo yeni bir Dramione ! Umarım beğenirsiniz sizi seviyorum.♥

Malfoy malikanesinde kasvetli bir sabahtı.

Draco Malfoy yine kabuslar görerek uyanmıştı bu sabaha.

Kabus hep aynıydı. Masum bir muggle bir bebeği öldürmesini istiyordu Karanlık Lord. Artık gücü tükenmişti, dayanamıyordu. Ölüm yiyen olmak istemiyordu, düşüncesi bile onu iğrendiriyor,kendinden nefret ettiriyordu.

Babası, Lucius Malfoy günden güne onu zorluyor, asil kanına ve gerekçelerine itaat etmesi konusunda ona baskı yapıyordu. Onun baskılarına, ve içindeki öfkeye dayanmak artık dayanılmaz hale gelmişti. O kararlıydı, bu sabah gidecek ve bedeli ne kadar ağır olursa olsun artık bu pis oyunun içinde olmak istemediğini söyleyecekti.

Bu düşünceler onu boğarken, ellerini sarı saçlarından geçirdi sıkıntıyla, buz mavisi gözleri acıyla dolmuştu. bıkkınlığı ve acısı dinmek bilmiyordu.

Hayatından, babasından, devasa Malfoy malikanesinden, kanından, her şeyden.

Anice olduğu yerden doğrulup banyoya gitti, soğuk bir duş aldı. Üstünü giyindi ve kahvaltıya indi. Masada annesi Narcissa Malfoy ve Babası Lucius Malfoy oturuyordu. Ev cinleri masaya servis yapıyorlardı. Tabağına dokunmadı bile.

"Ne oldu oğlum? iyi görünmüyorsun."

"Bir şey yok. Uykumu iyi alamamışım."

"Hadi ama, ne ile ilgili seni üzen şey?

Genç adam gözlerini kapadı  ve kafasını tavana dikti. Yutkundu.

İçinde biriken nefret ve öfke ne yapsa dinmeyecek bir boyuttaydı.

İki saniye süren sessizlikten sonra genç adamın sesi Malikane duvarlarınında yankılandı;

"Sizden, bu hayattan çok sıkıldım! Her şeye zorunlu olmaktan, ve adi biri olmaktan iğreniyorum! Kimsenin durduk yere canını yakmak istemiyor-"

"Kes sesini!"
Dedi Lucius Malfoy.

Elimin tersiyle masa örtüsünü çekti genç adam, bütün tabaklar yerde parçalanırken Narcissa Malfoy'un gözyaşları Draco'nun kan içimde kalan elini görünce daha da arttı.

"Sakin ol Draco lütfen." dedi gözyaşlarıyla.

"Sen haddini fazlasıyla aştın!"
Dedi Lucius ve elini asasına götürdü.

Narcissa Malfoy önüne geçti asasını havaya kaldırdı;
"Ona sakın dokunma!."

Lucius öfkeyle Draco'nun üstüne yürümeye devam etti;

"Defol! Çık git bu evden."

Narcissa'nın gözyaşları yanaklarından süzülürken bir hışımla odadan çıktı genç adam.

Odasına girdi eşyalarını valizin içersine tıkıştırırken çaresizliği ve kızgınlığının yarattığı etkiyle elleri titriyordu, buz gibilerdi.

Elinin tersiyle gözyaşlarını sildi. valizini aldı ve odadan çıktı.

"Oğlum gitme lütfen!" Dedi Bayan Malfoy.

Draco kapıyı çarptı ve malikaneden çıktı, genç adam belli belirsiz bir yola atılıyordu. Geri dönüşü olmayan ve sonsuz bir yola..