İlk Buluşma

100 3 0
                                    

Uyandığımda dünya halen yerindeydi ,tıpkı içimdeki sancın gibi.Dışarıda çocuk sesleri geliyordu içimde öyle bir bitkinlik vardı ki çocukların gülüşleri bile ,karanlığıma aydınlık olamazdı, olamadı da .Dün içimde selalar okundu ve aşkını içimde ki çocuğun yanına gömdüm.Başında saatlerce yas tuttum , gözlerimden akamayan sıcak göz yaşlarımın altında yana yana yas tuttum. 3.Mezarı kazdım ama kendimi oraya gömemedim.Bu gün terk edilişimin  .... Günü sanki dün gibi acıyor içim halen,sayende izafiyetin birinci elden deneyimledim, sen 3.sevgilinle eğlenirken ben 3000 bin yıldır bir zindanda tepemden gelen ışıkla hayatta kalmış gibiyim.En acısı ne biliyormusun, zindanın kapsının anahtarı bende olmasına , oradan kaçıp özgürlüğüme kanat açıp kainatı keşfetmeme bir engel olmamasına  rağmen güneşi görmek kör  oluncaya dek izlemek  ve gözümü kapattığımda bile karanlığın içimde en ufak zerremde kalmayacağımı bilmeme rağmen beni karanlıktaki şeytanlardan koruyamayan o küçük delikten sızan soluk renksiz ve kirli ışığa tapıyorum..Yerimden fırladım , ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu ama içimdeki çoşkunluğa kapılıp dimdik durdum.Hayatımda gerçek bir karar alacak güç varmışçasına ayakta dursamda aynada ki yansımama bakınca acizliğimi bir kez daha anladım.Bağıra bağıra ve hıçkıra hıçkıra ağladım, Tanrı beni duysun istedim , beni duyamayacak kadar meşgul değildi ,ben huzuruna gidemeyecek kadar acizdim.Acizliğimede ağladım kendimde.Annem giderse böyle ağlarım sanardım, onu toprağa yatırırsam ,hiç bilmediğim diyarlara yolcu edersem böyle biterim diye düşünürdüm. Tek avuntum bu düşünce olmuştu , beni hayata getiren yüce varlık giderse nasıl üzüleceğimi fark edip,meleklerin canını yakan kıvranışım bittiğinde onu aramaya karar vermiştim,sonra bir kez daha, daha fazla çığlıklarımın arşa yükseldiği kadar bağırıp ağladım,sesim göğün 7 katında deprem yarattı ama senin bitik vicdanında, umursamaz yüreğine ,gözümü alamadığım gözlerine ve ötesinde aşık olduğum kilitli tuttuğun çocukluğuna değmedi bile.Annem şu halimi görse Tanrıya küser dedim, Annemin ona küsmesine izin vermezdim ama kalkmaya gücüm yetmedi şeytanlar bile halime acımışcasına sesizce inledim ve yerde öylece yattım..

Yansıma Where stories live. Discover now