Hua Hua You Long[花花遊龍]

အခန်း(၁)Remaining

"ဘယ်သူကယုံမှာလဲ?တောင်ပေါ်ဓားမြတစ်ယောက်မှာဒီလိုမျိုးလှပတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ရှိနေမယ်လို့"

ညစ်ကျယ်ကျယ်ရယ်သံနဲ့အတူလက်ကလုချန်၏လှို့ဝှက်နေရာကိုအုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

မျက်ရည်တွေကိုထိန်းချုပ်ထားလိုက်ပြီးအောက်ကနေအလျော့မပေးပဲလုချန်ရုန်းကန်နေမိသည်။အိပ်ရာပေါ်မှာယောကျာ်းသားအားလုံး၏နံပါတ်တစ်ဆိုပြီးပြောစမှတ်ပြုကြသောကျင်း၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်မှာလွတ်ဖို့အခွင့်အရေးရှာမတွေ့ဖြစ်နေသည်။ကျင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုဂရုဏာကင်းလျက်လူမဆန်လှစွာဆော့ကစားနေမှုအောက်မှာစိတ်တင်းပြီးကြိတ်ခံနေရုံသာရှိသည်။

အချိန်အတော်ကြာသောအခါ..

လုချန်ဟာဒဏ်ရာရနေတဲ့သားကောင်တစ်ကောင်လိုအော်ဟစ်ငိုကြွေးနေပေမဲ့လည်းနောက်ဆုံးမှာသူမရည်ရွယ်ပဲထောင်မတ်နေသောအရာသည်ကျင်း၏ပြစ်မျိုးမဲ့မထင်သောလက်များနှင့်ကျွမ်းကျင်စွာပွတ်ဆွဲပေးမှုအောက်မှာပြီးမြောက်သွားတော့သည်။

ကျင်းလက်မှာပေနေသောအဖြူရည်တွေကြောင့်လုချန်ရှက်လွန်းလှ၍သူ့ကိုယ်သူနရံနဲ့စောင့်ပြီးသေချင်စိတ်တွေဖြစ်ပေါ်လာသည်။အခုထိမယုံကြည်နိုင်သေးဘူးယောက်ျားတစ်ယောက်ကြောင့်....။

ဘုရား ဘုရား!

ကြာကြာရှက်ချိန်တောင်မရလိုက်ဘဲကျင်း၏နောက်ထပ်လုပ်လိုက်သောအပြုအမှုကြောင့်လျှာကိုက်သေချင်စိတ်ပင်ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

"မင်း..မင်းဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..ဖယ်!!"

ရှိသမျှအားတွေကိုစုစည်းလိုက်ပြီးလုချန်အော်ဟစ်လိုက်သည်။ဒါပေမဲ့မွေးကတည်းကအခုချိန်အထိတစ်ချက်မှမတို့ထိခဲ့ဖူးသောနေရာအနားသွားနေတဲ့ကျွမ်းကျင်သွက်လက်သောလက်ကိုတားဆီးဖို့ရာဘာမှမတတ်နိုင်ဘူး။

အရည်တွေပေကျံနေသောလက်သည်ခန္ဓာကိုယ်၏အနက်ဆုံးအပိုင်းရှိနူးညံ့တဲ့အတွင်းသားတွေကိုပြေလျော့ရန်အလို့ငှာမဆိုင်းမတွထိုးသွင်းဝင်ရောက်လာသည်။