In love with the bad boy

Κεφάλαιο 109.

Αν θέλετε βάλτε το τραγούδι να παίζει 👆

-Εεεεε π-πως σου ήρθε αυτό Τώρα? ρώτησε αγχωμένος και άρχισε να παίζει νευρικά με τα δάχτυλα του.

-Είναι καιρός που αυτή η ερώτηση με τρώει... Θέλω να μου απαντήσεις. Γιατί με έβαλες στοίχημα? Σου είχα κάνει κάτι? ρώτησα και τον κοίταξα.

-Ναι. Με έκανες να σε ερωτευτώ, μου ειπε και τον κοίταξα.

-Δεν καταλαβαίνω, είπα ειλικρινά και ξεφυσιξε.

-Θυμασαι την μερα που γνωριστήκαμε? ρώτησε και στο μυαλό μου ήρθε η μερα που πατησα το πόδι μου στο Λύκειο.

Flashback

-Γαμωτο που είναι το Α3? αναρωτήθηκα φωναχτά ψάχνοντας την τάξη μου.

Έπρεπε να έχω μπει εδω και 5 λεπτά!

Ωραία εντύπωση κανω πρώτη χρόνια εδώ μέσα!

-Στο τέλος του διαδρόμου αριστερά, είπε κάποιος απο πίσω μου και γύρισα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω.

Ήταν ένα αγόρι -μάλλον μεγαλύτερος μου- με γαλαζοπράσινα (Αφού από την αρχή ετσι είχα πει ότι ήταν θα το κρατήσω) μάτια, καστανά μαλλιά και σαρκωδη χείλη.

-Εμμ ευχαριστώ! είπα ντροπαλά και γύρισα να φύγω.

-Δεν θα μου πεις το όνομα σου? με ρώτησε και γύρισα ξανά προς το μέρος του.

-Εύα. Το δικο σου? τον ρώτησα και δάγκωσε τα χείλη του.

-Λέω να στο κρατήσω κρυφό, είπε και συνοφρυωθηκα.

-Γιατί? τον ρώτησα και μου έδωσε ένα πλάγιο χαμόγελο.

Χαμογελάει... ωραία...

-Για να έχεις λογο να έρθεις να μου μιλήσεις, είπε και έφυγε από κοντά μου κλείνοντας μου το μάτι.