The story of us

Chapter 9

Saglit

tahimik ako sa dinner namin, at dirediretso rin ako sa kwarto pagkatapos kumain, niyakap ko ang unan ko at umiyak lang ako ng umiyak.

Minsan pala talaga kahit gaano natin patunayan sa isang tao kung gaano sila kahalaga saatin kulang parin yun, kasi kahit naman maghintay ka ng matagal sa taong mahal mo kung hindi naman siya dadaan sa kalsadang pinaghihintayan mo masasayang lang ang oras mo.

lumipas ang mga araw at hindi na ako pumasok kung anong dahilan nalang ang sinabi ko kay tita, i wanna take good care of Nana instead. I wanna spend my remaining days in the Philippines with her kasi yun naman talaga yung rason kung bakit kami umuwi dito diba??

katatapos ko palang painumin si Nana ng mga Gamot niya at sabi niya saking gusto niyang magpahangin sa garden kaya sinabi ko sa nurse niya na ako na sasama sakanya papunta doon.

"Ariya?? Apo?? hindi na kita nakikitang masaya" nag aalala niyang sabi.

umupo ako sa tabi ng wheel chair niya at sumandal sa balikat niya.

"Its hard Nana" utas ko.

naramdaman ko ang pag hawi niya sa buhok ko. Pati ang pag tapik tapik niya sa ulo ko, dahan dahan namang tumulo ang luha ko.

"Taha na Apo, A love that left was a love that was never yours. Taha na masyado mo ng ibinibigay ang lahat kaya wala ng natitira sayo ngayon"

"Ija? ngayon?? sarili mo naman, Sa ngayon? Sarili mo muna. Napagod na ang puso mo Ariya give it a break " pagpapatuloy pa ni Nana.

niyakap ko nalang siya ng mahigpit habang pinupunasan niya yung luha ko. Pumasok na kami sa loob kasi medjo mag gagabi narin.

my bisita pala kami , Si Mommy.
She looked worried pero i gave her a smile as an assurance.

nag usap naman kami sa veranda ng kwarto ko, nakaupo siya sa tabi ko at umiinom ng tea.

"How are you ija?" tanong ni Mommy sakin.

i smiled weakly,  why does she look so worried when i'm actually just fine.

"I'm okay Mama" maptipid kong sabi.

nakita ko ang aliwalas ng mukha niya she looked at me and smiled. Hinawakan niya ang kamay ko hindi ako bumitaw i kind of missed her.

"Hindi kana raw pumapasok sabi ni Yuan" utas niya.

kumuha ako ng isang cup ng tea at uminom roon.

"I went to school so i wont get bored,  I'll just stay here Ma,  Para alagaan si Nana thats what she requested kaya kami umuwi in the first place" paliwanag ko.

tumango lang si Mommy at niyakap ako,  sumandal ako sakanya. At na amoy ko ang pabango niya,  i missed my mom.  Ng pinatawad ko siya para akong natanggalan ng malaaking tinik sa dib dib.

napahawak ako bigla sa dib dib ko dahil bigla iton kumirot,  napansin iyon ni mommy kaya umayos siya ng upo. Habang tumatagal mas lalo itong kumikirot,  it came to a point that i couldn't breath already.

Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari,  Ang naririnig ko lang ay katahimikan,  Ang tunog ng aircon at ng oxygen. Unti unti kong dinilat ang mga mata ko,  at nakita ko si Daddy sa labas kausap niya ang isang doktor he looked so tired.

sa tabi ko naman ay si Mommy na nakangiti sakin, gusto ko siyang tanungin kung ano ang nangyari but i was to weak to even move my lips.

naramdaman ko nalang ang init ng luhang pumatak mula sa mga mata ko. What happened? Bakit sumasakit ang dib dib ko? Am i? sick?