Κεφάλαιο 108.

Start from the beginning
                                    

-Τι στο διάολο θες? την ρώτησα μεσα από τα δόντια μου.

-Ήρθα για το δικαστήριο του πατέρα μου... Ξέρεις αυτού που εχωσες μεσα για 15 χρόνια? είπε ειρωνικά και με πλησίασε.

-Ουπς, είπα ειρωνικά.

-Έχε χάρη που με αναγκάζουν να γυρίσω στην Κύπρο αλλιως θα σου έλεγα Εγώ! είπε άγρια και Αφού με πλησίασε μου έπιασε το χέρι και μου έσφιξε το μπράτσο.

-Όχι τσαμπουκάδες σε μένα! της είπα στον ίδιο τόνο και με μια κίνηση εγώ κρατούσα το μπράτσο της.

Την έσυρα μέχρι την ανοιχτή πόρτα και την έσπρωξα έξω απο το σπίτι.

-Αντίο Στελλιτσα! της είπα ειρωνικά και της έκλεισα την πόρτα στα μούτρα.

***

-Εγω την κάνω, είπε ο Άλεξ και πήρε στο χέρι τα κλειδιά της μηχανής του.

-Κάτσε λίγο ρε, του είπε ο Νεκτάριος.

-Μπα... Καλύτερα να πηγαίνω, είπε και κατευθύνθηκε προς την πόρτα.

-Καλά... Τότε και εμείς να φεύγουμε σιγά σιγά, είπε η Αλεξία και σηκώθηκε μαζί με τον Νεκτάριο.

-Μωρό μου θες να φύγουμε και εμείς? ρωτάει ο Βασίλης την Σταυρούλα και εκείνη κουνάει το κεφάλι της θετικά.

Σηκώνονται και αυτοί από τους καναπεδες και κατευθύνονται στην πόρτα μαζί με τον Νεκτάριο και την Αλεξία.

-Τα λέμε παιδιά! είπα και μας χαιρέτησαν.

-Εγώ... Εγώ πάω μια βόλτα, μουρμουρίζει η Άννα και αφου αρπάζει το κινητό της από το τραπεζάκι, σηκώνεται όρθια.

-Που θα πας? την ρωτάω περίεργη λίγο πριν ανοίξει την πόρτα.

-Απλά θέλω να πάρω λιγο αέρα... Θα τα πούμε, είπε και εξαφανίστηκε από το οπτικό μου πεδίο.

Έκατσα κανονικά στον καναπέ και κοίταξα τον Φίλιππο.

Μια άβολη σιωπή έπεσε και απλά κοιτούσαμε γύρω μας λες και περιμέναμε την σειρά μας για να μπούμε στον οδοντίατρο.

-Τι άλλα νέα? έσπασε την σιωπή και χαμογέλασε άβολα.

-Τα ίδια... Εσύ? τον ρώτησα και εμπλεξα τα δάχτυλα των χεριών μου.

-Τα ίδια, είπε και αυτός και ξεφυσιξε. Καλύτερα... Να πηγαίνω, είπε μετα απο λίγο και σηκωθηκε.

-Όχι περίμενε, του είπα και τον έπιασα από το χέρι.

-Τι Έγινε? με ρώτησε λίγο περίεργος.

-Να απλά η-ήθελα να μι-μιλήσουμε λ-λίγο, δικαιολογήθηκα τραυλιζοντας και εκείνος παραξενεμενος έκατσε διπλα μου.

-Συμβαινει κάτι? με ρώτησε προσπαθώντας να καταλάβει γιατί ήθελα να μιλήσουμε.

Να τον ρωτήσω ή Όχι?

Έχουμε καιρο να συζητήσουμε πάνω σε αυτό το θέμα...

Θα κανω Καλά ή όχι?

Ρίσκαρε το... Μαθε επιτέλους το γιατί! Σταμάτα να πιέζεις τον εαυτό σου να ξεχάσει αυτο το ερώτημα... Θα μείνει μεσα σου να σε τρώει αμα δεν πάρεις το θάρρος να ρωτησεις!

Πρώτη (και τελευταία) φορά παραδέχομαι οτι έχεις δίκιο!

-Να Εμμμ.. Α-απλά ήθελα... Ήθελα να σε ρωτήσω κάτι, είπα διστακτικά και κοίταξα τα μπλεγμένα μου δάχτυλα.

-Ρώτα με, με παρότρυνε.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και τον κοίταξα στα μάτια.

-Γιατί με έβαλες στοίχημα τότε? τον ρώτησα και σαστισε.



Και μέχρι τώρα οι μισες έχετε πει 'Το ήξερα πως ήταν η άλλη κόρη του Μάνου!'

Ναι όντως το σκεφτήκατε οι περισσότεροι.

Μια Από εσας όμως ειπε πως ηταν η κοπέλα που είχε φιλήσει ο Άλεξ...

Dolan-girl εμφανισου!

Με λίγα λόγια η κοπέλα μπέρδεψε τον Φίλιππο με τον Άλεξ και έτσι χώρισε το Ανεξ μας😭

Ποια θα έρθει μαζί μου να την σκοτώσουμε?!☺😈

Πατήστε ☆ και κάντε και ένα 💬 για να μου πείτε την γνώμη σας για το κεφάλαιο.

Τα λέμε!⏳

Φιλιααα😘

In love with the bad boyWhere stories live. Discover now