GİZLİ NUMARA

Bölüm-7

Kitabın adını değiştirdim. Duyurulur..

Kurşun babama saplanmıştı. O an ne yapacağımı bilemeden bakınıyordum. Annemde şoktaydı. Babam ise yerde yatıyordu. Biz şoktayken allahtan ki polisler ambulansı aramışlar ve kısa süre içinde ambulans gelmişti. Babamı sedyeyle kaldırıp götürdüler. Annemle bende arkasından koşuyorduk. Babamı ambulansa yerleştirdiklerinde annemle bende ambulansa atladık. Sirenler eşliğinde gidiyorduk. Babam karnından vurulmuştu ve çok kan kaybı vardı.

Hastaneye geldiğimizde doktorlar gerekli tetkikleri yapıp hemen ameliyata aldılar. Uzun bi bekleyiş başladı. Ameliyata girdiklerinde saat gece 4'tü.

Çıktıklarında doktorlar yanımıza gelip kurşunu çıkarttıklarını fakat çok kan kaybı olduğunu söyleyip kan nakline ihtiyacı olduğunu söylediler. Babamın kan grubu 0Rh- . Yani bildiğiniz üzere zor bulunan bir kan.

Sabah olunca arkadaşlarıma mesaj attım kan gruplarını sormak amacıyla. Anneminde benimde uymadığı için kan gruplarımız, etrafımızı araştırmaya başlamıştık bir an önce.

Birçok arkadaşıma sordum. Fakat hiçbirinin kan grubu tutmuyordu babamınkiyle. Ne yapacağımı bilemiyordum.

Biraz düşündükten sonra Mert'e sormak aklıma geldi. Hemen mesaj attım.

- Mert, babamı hastaneye kaldırdıkta 0Rh- kana ihtiyacımız var. Senin kan grubun ne? Veya tanıdığın var mı?

-Aa, çok geçmiş olsun. Nasıl oldu? Ve evet benim kan grubum 0Rh-

- Şuan anlatamam fakat hemen hastaneye gelebilir misin çok acil??

-Tabiki, hemen geliyorum.

-Çok teşekkürler

Bu konuşma olduktan sonra içim rahatlamıştı gerçekten. Babamı Mert kurtarıcaktı. Ve içten içe bu kişinin Mert olduğuna seviniyordumda.

Yarım saat içinde Mert buradaydı. Geldiğinde sımsıkı sarıldım ona ve ağlamaya başladım. O da beni belimden sarmıştı. "Merak etme, baban iyi olucak" diyordu.

Hemen kan verme işlemine geçtik. 10 dakika sürdü. Sonra hemen babama nakil ettiler. Ve sanırım babam artık kurtulmuştu. Babama nakil ederlerken bizde dışarıda bekliyorduk. Çok endişeliydim. Mert de beni avutmaya çalışıyordu.

Bir süre sonra doktor dışarı çıktı ve "babanıza nakli gerçekleştirdik, şuanki durumu anlayabilmek için tetkikler yapmamız gerekiyor, sizi biraz daha bekleticeğiz" deyip yanımızdan ayrıldı.

Tabiki bende hala aynı endişe devam ediyordu. Annemi de avutmaya çalışıyordum bi yandan kendimi de. Neyseki Mert yanımdaydı. Neden bilmiyorum ama Mert yanımdayken daha iyi hissediyordum.

Aradan 1-2 saat geçtikten sonra doktor tekrar geldi. Yüzü pek iyi görünmediğinden korkmuştum. Dediklerine göre babamın vücudu narkoza tepki vermiş ve bazı şeyleri unutabileceğini söyledi. Bizde buna şükür dedik. Ne zaman taburcu olabileceğini sorunca bu gece gözetim altında tutacağını söyledi.

Daha sonra ben annemi eve göndermek istedim. Çok yorulmuştu. Annem biraz mırın kırın etse de eve gitmeyi kabul etti. Mert ona taksi çağırdı ve uğurladık.

- Mert sende git boşuna bekleme hem kan verdin dinlenmen lazım senin

- Sen burdaysan bende burdayım. Ben yorgun da değilim gayet iyiyim seni burda yalnız bırakamam

-Çok teşekkür ederim kan verdiğin için. Babamın hayatını kurtardın. Sana bi can borçluyum.

-Ben yapmam gerekeni yaptım teşekküre gerek yok hem ben sen üzülme diye her şeyi yaparım.Seni seviyorum çünkü..