GİZLİ NUMARA

Bölüm-6

Evet, bu sefer çok geç kaldım. Fakat ygs- lys uğraşıp durduk anca kurtulabildim. Kusura bakmayın.

Evimize hırsız girmişti. Ne yapacağımı bilemeden bön bön adama bakıyordum. Bir süre bakıştıktan sonra bağırmak aklıma geldi ve "babaa!" diye çığlık attım. Duymadılar tabiki ilkinde. Fakat sonra daha kuvvetli bağırınca koştura koştura geldiler. Bu sırada da hırsız beni rehin almıştı. Hemde eliyle ağzımı kapatmaya çalışıyordu. Babamlarda çaresiz "bırakın kızımı!" diye sitem ediyorlardı. Fakat yaklaşamıyorlardı. Çünkü elinde silah vardı.

Nolduğunu anlayamadan polis sirenlerini duydum ve polisler içeriye girmeye çalışıyorlardı. Ama biz yukarıda rehin olduğumuz için kapıyı açamıyorduk. Kapıyı biraz zorladılar ve sonunda açtılar. Yukarıya çıktıklarında ise hırsız silah dayıyordu kafamıza: "yaklaşmayın vururum!" diyerek. Polislerde "bırak elindeki silahı!" diyerek bağırıyorlardı. Benimse gözlerimden hafif hafif yaşlar iniyordu. Çünkü çaresizdim. Kimse bir şey yapamıyordu. Gözlerimi kapattım ve olanlara şahit olmak istemedim. Arkamız cama dönüktü. Önümüzde polisler, yanımızda hırsız..

Allahtan ki polislerin hepsi yukarıya çıkmamış aşağıdan cama merdiven uzatmışlar ve hırsızın haberi yokken hırsızın bir anda boynunu sardılar ve yakaladılar. Tam kurtulduk derken hırsız son anda tek el ateş etti ve silahı attı.

Ben hala olayın şokunu atlatamamıştım. Hırsız yakalandı tamam ama silahtan ateş edilmişti. Ben gözlerimi kapattığımdan o kurşunun nereye geldiğini görememiştim. Gözlerimi açtığımdaysa hayatımın şokuyla karşılaştım...