"♫Can we go back to the days our love was strong.. can you tell me how a perfect love goes wrong.. can somebody tell me how to get things back the way they used to be. Oh God give me a reason I'm down on bended knee..♫"
Napalingon kaming apat sa biglaang pagkanta ng putek na Lester.. kanina pa siya tahimik lang sa pagsa-soundtrip tapos maririnig mo nalang bigla-biglang kakanta. Bumibirit pa ang tanga niya. Tangna ang emo.
Days has passed. Di ako nakatulog ng maayos.. sunod-sunod ang gig namin.
And speaking of.. ngayon meron na naman.. ayoko na! Ako yung mababaliw sa hectic ng schedule namin.. sabayan pa ng pag-aalala ko kay Kath. Sobra pa ako sa mga biktima ng disorder.
Kanina lang tumawag pa si Liza.. tinatanong kung nasan daw kami. Akala ko naman nagtatanong lang.. nabigla pa ako nung nakita ko siya sa crowd.
After naming tumugtog.. kinausap ni Liza ang kabanda ko sa backstage. Wala ako sa mood makipag-asaran at makipag-usap.. miss ko na talaga si Kath.
"I'm sorry if I did bother you.. I just wanted to thank you personally, for granting my sister's request – so I brought you pizza guys.."
"Buti ka pa nga na-isipan mong dumalaw eh.." Sabat ko sa pag-uusap nila habang inaayos yung laman ng packbag ko. Hindi ko na napigilan di sumingit. Medyo naiinis na kasi ako.
Agad naman ng mga patay gutom kinuha yung dalawang box ng pizza. Seriously? Parang mga walang magulang kung makalamon.
"Uhm.. I don't understand?" She said.
"Wala.. don't mind." I answered frustratedly.. binagsak ko yung bag na hawak-hawak ko at kinuha yung gitara sa gilid. Kunwari binabagay sa sakto ang tunog.
"Hindi kasi yan pinaramdaman ng girlfriend niya magda-dalawang linggo na, kaya nagkaka-ganyan yan." Sabat ni Seth.
"Olopong ka talaga tyong.. uunahan mo pa si DJ magsalita eh. Hayaan na nga muna natin sila dito." Katsumi.
"Mas mabuti pa nga.. Tara na!" Pag-aaya ni JC, si Lester nauna nang lumabas dala yung isang box ng pizza. Sinolo, gago eh.
Nag-usap kami.. hanggang napunta kami sa pagkukwentuhan. Medyo nakakaburaot na nga yung paulit-ulit niyang pasasalamat eh. Aah.. okay lang. Paulit-ulit ko na ring sinasabi sa kanya. Para kaming mga sirang plaka.
I don't know is she up to.. but she just suddenly hug me. Ano problema ng babaeng to.. sobrang na-overwhelm sa pagtugtog namin sa birthday ng kapatid niya? Sus, para yun lang eh. Ang OA naman.
I had nothing else to say.. so I tapped her back, reluctantly. She's too close.. and I don't like this scent she's wearing. Ang lakas ng amoy.. ang sakit sa ilong! Tagos sa baga ko.. pero mas lalo kong naaalala si Kath. I miss her aroma.. her lips. I miss her voice.. I JUST MISSED HER. Wala akong magawa kundi ang yumuko sa sobrang pagkabigo. I hate this feeling of emptiness.
A shatter of glass broke me into reality. Bigla kong naitulak palayo si Liza sa gulat at lumingon sa bandang pinto. And found Kath – KATH?! Nagha-hallucinate lang ba ako?
"K-kath? Babe.." Yan lang ang mga salitang nabitawan ko.. sa sobrang dami kong gustong sabihin sa kanya.. yan lang ang lumabas. She turned and walk away.
YOU ARE READING
YOU ARE MINE (KathNiel Presents)
Teen Fiction"Kaya kong mag-isa, kaya ko kahit wala ka – kayang sabihin ng isip ko, pero hindi kailanman ng puso ko, dahil hindi magwawakas ang pag-ibig ko – kailan ba tama ang maiwan, kailan magiging masakit ang mawalan – kailan ako muling mabubuhay."
Chapter 4:1
Start from the beginning
