You are mine-Κεφ. 48

3.8K 340 6
                                    

Μετα απο ώρα τελειωσαμε μαζι.

Ξαπλωσε δίπλα μου και μου αφησε ενα απαλο φιλι στο λαιμο.

Και οι δυο προσπαθουσαμε να βρουμε τις αναπνοες μας.

Με γύρισε ετσι ωστε να τον κοιταω.

Με το ένα του χέρι εβγαλε τα μαλλια μου απ'το πρόσωπό μου και με κοίταξε στα μάτια.

"Σ'αγαπαω Ελπίδα" είπε και με χάιδεψε στο μαγουλο.

"Κι εγώ σ'αγαπω Χρήστο" του είπα τρυφερα κια τον αγκάλιασα.

Αλήθεια τον αγαπουσα. Με όλο μου το ειναι.

"Συγνωμη για ολα. Ποτε δεν ήθελα να χωρισουμε. Το έκανα, γιατί δεν περασα Αθηνα. Ήταν ενας ακομη λογος για να δω πως δεν ειμαι αρκετα καλός για σενα. Δεν ειμαι καθολου αρκετα καλός για σενα. Γι'αυτό έπρεπε να σε άφησω. Δεν ήθελα να δεθω πολυ μαζι σου. Δεν ήθελα να σε αγαπησω και μετα να σε χασω. Αλλα αυτο που δεν ηξερα ήταν πως σε αγαπουσα ήδη. Και ετσι σε άφησα. Σου ζητω συγνώμη που σε πληγωσα. Και τωρα τα εχεις με τον Κωνσταντινο κι εμεις πριν λιγο...και εγω..."

Τον σταμάτησα. Δάκρυα ευτυχιας έτρεχαν απ'τα μάτια μου. Αυτο εδω...τωρα..ήταν η λυτρωση μου.

"Δεν τα έχω με τον Κωνσταντινο. Ήταν ένα σχεδιο για να δουμε αν θα ζηλεψεις" του εξομολογηθηκα.

Με φιλησε δυνατά στα χειλη και με αγκαλιασε.

"Κανονικα έπρεπε να σε τιμωρησω, αλλά ειμαι υπερβολικα χαρουμενος κι ευτυχισμενος για να το κανω" είπε με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτιά.

"Εισαι δικη μου το ξερεις;" είπε σαν μικρο παιδι και με φιλησε στοργικα στο μετωπο.

▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
I'm so happy 😍
Επιτελους ειναι μαζι ❤
Πολυ μικρο κεφαλαιο το ξερω αλλα... 😭
Παιδια το επομενο ειναι ο επιλογος 😱
Φφφ 💜
Αυτα για τωρα λοββς 💞

Το μέταλλο στον μαγνήτη τουWhere stories live. Discover now