Το μέταλλο στον μαγνήτη του

"Καληνυχτα"-Κεφ.45

- Ο Χρηστακος ζηλεψε πολυ σήμερα εεε-

Μου ηρθε ενα μηνυμα απο τον Κωνσταντινο

- Ετσι νομιζω. Δεν ξερω. Τα λεμε αυριο και ευχαριστω για ολα-

Του απάντησα και υστερα ξαπλωσα.

Πριν βυθιστω σε ύπνο ευχηθηκα όλο αυτο να έχει καλη καταληξη.

Η δουλεια πήγε καλα σήμερα, με καλωσορισαν ολοι πίσω και μετα άρχισε η ρουτινα.

Όταν σχολασα πηρα τον αδερφο μου και πηγαμε μαζι παραλια, αφού είχα να τον δω τοσες μερες.

Σε λίγο καιρο θα φυγω για Πανεπιστήμειο και θα κανω να τους δω ολους πολυ καιρο.

Γυρισαμε κατα τις 7:00μ.μ. αφού πηγαμε και για κρεπα με παγωτο.

Με τον αδερφο μου παλια μαλωναμε πολυ, αλλά τωρα ειμαστε μια χαρα.

Κατα τις 8:00μ.μ. εφυγε παλι για τη γιαγια.

Η Μυρτώ πήρε τηλέφωνο πριν λιγο και είπε πως θα ερχόταν να παμε για ταινία ολοι μαζί στο σπίτι του Χρήστου και του Γιαννη.

Οι δικοι τους πηγαν ενα τριημερο, οπότε θα εχουμε το σπίτι δικο μας.

Έβαλα ενα σορτσακι και μια απλη μπλουζα για να ειμαι άνετα.

Ουτως ή αλλιως δίπλα θα ειμαι.

Οσο τα παιδια εβρισκαν ταινία( Χρήστος -Γιαννης- Κωνσταντινος) εγω και η Μυρτώ ψηναμε κατι κατεψυγμενες πιτσες στο φουρνο.

"Ρε σε θελει" λέει η Μυρτώ ψυθιριστα αν και ημασταν στην κουζίνα...ποτε δεν ξερεις

"Μυρτώ δεν βγαζει νοημα. Εκείνος με χωρισε"

Δίκιο δεν εχω;

Με θελει και με χωρισε;

Ψυχολογικα εχει;

Τι λογικη ειναι αυτη;

"Δε ξερω ρε συ Ελπίδα, αλλά ο τρόπος που σε κοιταει το δειχνει"

Δεν απάντησα γιατί δεν ηξερα τι να πω. Απλα κοίταξα τον τοίχο σκεπτικη.

Τώρα καθομασταν στους καναπεδες βλεποντας μια ταινία δρασης.

Η μαμα μου πήρε πριν και είπε πως θα παει για ποτο με τον μπαμπα μου.

Στον διθεσιο καναπέ κάθεται η Μυρτώ με τον Γιαννη και στον τριθεσιο εγω στη μεση στα αριστερα ο Χρήστος και στα δεξια ο Κωνσταντινος.

Τραγικο εεε;

Ωραια η ταινιουλα, αλλά εγώ ένιωθα το βλέμμα του Χρήστου συνεχεια πανω μου.

Κατα τις 1:00π.μ. ειπαμε να φύγουμε.

Εγω το πρωι είχα να παω και στη δουλεια.

"Μωρο μου να κοιμηθω μαζι σου μιας και οι δικοι σου λειπουν;" ρώτησε ο Κωνσταντινος κλεινοντας μου το μάτι.

"Φυσικα" είπα και πηρα την πρωτοβουλια να του δωσω ενα πεταχτο φιλι.

"Ωραία! Καληνυχτα παιδια" είπε και βγηκε απο την πόρτα.

Πριν προλάβω να βγω ενα χέρι με σταματησε

Γυρισα και κοίταξα τον Χρήστο που με κοιτουσε στα μάτια.

Ένιωθα πολυ παραξενα. Σαν να προσπαθουσε να διαβασει την ψυχη μου.

"Καληνυχτα" είπε και εφυγε για το δωμάτιο αφηνοντας μου το ελευθερο να φύγω.

Όταν εφτασα σπίτι ο Κωνσταντινος εφυγε απο την πίσω πόρτα.

Αλλαξα και ξαπλωσα στο κρεβάτι..

Ααα ρε Χρήστο πώς θα κοιμηθω τωρα εγω, μου λες;

▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪ ~ ▪
Χευυ ❤
Μεγάλο κεφ αυτο 😊
Λοιπον εχουμε εξελιξεις 🎀
Ελπιζω να σας αρεσει 💞
Τα λεμε λοββς 💙