Falling Inlove With My Cousin(COMPLETED)

Chapter 39

Tine's (POV)

Dahan dahan kong minulat mga mata ko para makita kung sino yung mga nasa paligid ko at baket ang ingay. Napagtanto ko din na nasa ospital nanaman ako ang daming kaekekan na nakakabit saken.

Nakita kong aalis si dy kaya nagsalita ako ng walang aalis alam kong nagulat silang lahat.

"Tine?"

Narinig kong tinawag ako ni dy sa maamo niyang pagsasalita. Pero di ko din matatanggi na namiss ko siya kahit ano talagang galit ko sa kanya sya pa din talaga gusto kong makita.

"Yes its me. Can you hug me?"

Di ko alam kung bat nasabi ko yun pero yun talaga yung gusto kong maramdaman ko ngayon pain reliever ko kase talaga ata hug niya. Mabilis syang lumapit saken at niyakap ako niyakapko din siya agad.

"Tine im so sorry for all the things that i've done. Napakasama kona sayo alam ko yun pero sana wag mo na kong itaboy i cant live without you. Please?"

Gumaan pakiramdam ko sa mga yakap niya pero nagulat ako sa mga sinabi niya. Tumango nalang ako at nginitian sya sabay niyakap niya ulit ako. Natapos din naman agad yun ng nagsalita si mommy na miss na miss ko na din.

"Pwede bang ako naman?"

"Ofcourse mom. I miss you so muchhhh."

"I miss you too. Iniinom mo ba medicine mo? Bat ganto ka nanaman?"

"Yes mom. Sinusunod ko po 'yon."

"Ahm. Tita pwede pong magpaalam muna ko kay tine?"

Nawala kame sa paguusap ni mommy ng sumingit si ej andyan pala siya kita ko sa mata niya na nasasaktan siya at dahil saken yun. Lumabas din naman agad si mommy at si dy sandali at kame nalang dalawa natira dun.

"Ej? Sorry but--?"

"You dont need to say sorry malinaw na saken at i accept it. Mahal mo din si dy ramdam ko at ayoko na makagulo kakalimutan ko nalang tong nararamdaman ko sayo. Ako dapat magsorry. Sorry dahil minahal kita."

Nakita kong may tumulong luha sa mga mata niya kaya nakaramdam ako ng pagka guilty pangalawang bes na to eh una kay zach tapos siya? Nagpaasa nanaman ako ng tao may nasaktan nanaman ako. Pinunasan ko naman agad ng kamay ko yung luha niya.

"Wag ka nga umiyak ang gwapo gwapo mo eh. Naging crush nga kita eh. Haha Pero siguro hindi talaga tayo. Pero thankful ako dahil may nagmamahal pa din pala saken na tulad mo napakaswerte ko dahil nakilala kita totoo yun. Kung di nga dahil sayo eh wala na ko ngayon. Sobrang thankyou."

"Swerte din ako sayo. Pero kaylangan ko na lang sigurong tanggapin na di ka mapapasakin. Pero kung sasaktan ka ulit ni dy ah? Andito lang ako."

"Eto naman eh. Business partners pa rin naman tayo eh. Pati may makikilala ka pa dyan choosy paba sila sayo?"

"Ikaw talaga. Oh basta magpahinga ka magpagaling ka may sakit ka pala fight lang ah? Kaya mo yan."

"Oo naman sa mga pagmamahal niyo palang saken eh nakakapang lakas ng loob na lumaban."

"Oh sige na. Una na ko bisita ka na lang sa resort pag okay kana mamimiss kita."

"Oo sige. Ingat ka."

Lumabas na ng pinto si ej at nakahinga na ko ng maluwag. Humiga na ko ulit sabay pasok ulit ni mommy at ni dy na may kasama ng doctor bat ako kinakabahan?

"Anak, may sasabihin si doc. sayo"

"Ano po yun?"

"Ija, base dun sa mga test na kinuha namen sayo kanina. Pwede ka magpa opera para maagapan yang tumor mo. Because it is a critical stage."

"Ah eh di pa po ako ready."

"Yun nga yung gusto kong sabihin sa inyo. Na i ready niyo bawat sarili niyo sa operasyon na gagawin namen. Pero eto nalang po yung natitirang way para maagapan to kase baka next week or next month pag umabot ka sa stage 4 pwede mo ng ikamatay."

Napaiyak ako sa mga sinabi ng doctor saken kaya agad akong niyakap ni mommy. Bat ba nangyayari saken to? Karma ba to.

"Sige i have to go ija. Babalitaan na lang ulit namen kayo bukas."

"Sige po doc."

Hinatid na ni dy yung doctor hanggang sa may pinto at tumingin din saken na parang iiyak na.

(A/n: sana po nagustuhan niyo yang tatlong chapter na update ko :) susubukan ko po ituloy tuloy ang pag U-UD kapag di busy sa school :)
Enjoyyyy!)