ask.fm || kai

yirmi üç

"UYUZ!"

Telefonunu duvara fırlatma isteği ile yanıp tutuştuğunu hissetti. Çok öfkelenmiş, incinmiş ve umutları kırılmış hissediyordu. Öfkeyle atan kalbi vücuduna bütün kötü duyguları pompalıyordu. Elindeki telefonu kırabilecek derecede sert bir şekilde tutmaya başladı.

"Ben hiç ona mesaj atmamışım gibi yapıyor! Hiç bir şey olmamış gibi..."

Kafasını yastığına gömdü ve uzun bir çığlık attı. Cidden ağlamak, ağlamak ve ağlamak istiyordu. Ölene kadar ağlayabilmek tarzı bir seçenek olsaydı, bir saniye düşünmeden onu işaretlerdi.

Gözlerinde birikmiş ve her an onu akmakla ve uzun süre durmamakla tehdit eden yaşlarını umursamayıp telefonunu açtı. Ask.fm'e girip Jongin'i kontrol etti. Yeni sorular var mı, varsa ne cevaplar vermiş vesaire.

Migreni varmış gibi başı ağrırken bütün mesajları gözden geçirdi. Bir soru gözüne takıldı.

s: sana mesaj atan anonim'e ne oldu Jongin?

c: üzdüm onu galiba.

"'Galiba' mı? Galiba. Bildiğimiz galiba mı?"

Yeniden öfkelenip soru sorma kısmına geldi. Anonim şıkkını işaretledi ve yazmaya başladı.

anonim: seni deli gibi özledim. seni deli gibi düşünüp duruyorum. sen olmasan gülümsemen aklıma geliyor. kaçış yok mu senden?! 

Ne yaptığını fark eder etmez anında silmeye başladı. Ne yapıyordu? Kafayı yemiş olmalıydı.

Bir süre dünyadan aşırı izole olmuş gibi hissettiren odasında ölüm sessizliği eşliğinde durdu. İçindeki duygular birbiriyle karışıp bir bulamaç haline geliyordu; özlem, kırgınlık, üzüntü ve öfke. Hiç iyi hissettirmiyor, kusmak istiyordu. Elleri odanın normalden fazla sıcak olmasına rağmen buz kesmişti ve öylece mesaj pozisyonunda duruyordu. Burnundan soluduğunu fark edince derin bir nefes alıp kendisine "Sakin ol," dedi.

Tamam, baştan alacaktı.

anonim: anonim ile maceralarınızı takip ediyorduk, yazık oldu. onu özlüyor musun?

Yazdığına bir süre baktı ve çok düşünürse atamayacağını bildiği için anında Gönder tuşuna bastı. 

Jongin'in bu sefer yazanın Bayan Anonim, yani kendisi, olmayacağını düşüneceğini tahmin ediyordu. Okulda herkes günde en az bir kere bu konuyu konuşuyordu ve kim olabileceğine dair iddialar bile ortada dönüyordu. Ve içini rahatlatan asıl kısım, hiçbir iddia kendisini içermiyordu.

En azından.

Dikkatleri hiçbir şekilde üzerine çekmek istemiyordu. Yaptığı dikkatleri üzerine çekmek olsa da burası sanaldı, değil mi? Kimse kim olduğunu bilmiyor ve hiçbir şey diyemiyordu. Sadece konuşup yorum yapabiliyorlardı ama bu kadarla sınırlıydı.

O kadar hızlı cevap yazılınca düşüncelerinden bir anda çekip alındı ve irkildi. Jongin'in demin yolladığı sorusuna yazdığı cevabı hızlıca okudu.

jongin: bu soruyu bir milyonuncu kez yazan olduğun için tebrikler. ve evet, onu özledim. bu biraz komik.

Jongin onu özlüyor muydu?

İçinde filizlenen umutları görmezden gelmeye çalıştı ama bütün yüreğini sarmışlar gibi hissediyordu. Soluğu bir saniyeliğine kesildi. Vücudunda dönen adrenalinle kalp atışları iki katına çıkmıştı, hatta daha bile fazla olabilirdi. Kanın akışı dakikalardır buz gibi olan ellerine bir ısıtıcı işlevi gördü. Elleri klavye üzerinde hiç düşünmeden öyle hızlı yazdı ve gönderdi ki ne yazdığını bile bilmiyordu.

anonim: niye komik ki? insanlar birilerini özleyebilir bu çok normal.

jongin: salaklık bende olduğu için?

-

anonim: salaklık sende değil... sanırım? bakış açısına göre değişir.

Bu yönde salaklığı kendisinde buluyordu. Bazen çok saçma şeylere alınıyordu ve kırılıyordu. Can çıkıyor huy çıkmıyordu işte.

jongin: benim açımdan bende. insanların duyguları değişiklik gösterir ve bunu anlamak, cidden sevdiğin birisi ise de saygı duymak gerekir. birilerinin duygularını görmezden gelir gibi davranıp onları incitirsen yaptığın saygısızlık yüzünden onların kararlarına itaat etmek durumunda kalırsın.

Onun düşünme şeklinin hayranlığına daldı ama sıyrılmak için çabaladı. 

anonim: beğendim.

jongin: teşekkür ederim, umarım demek istediğimi anlamışsındır. 

-

anonim: evet,anladım. fazlasıyla.

jongin: ^^

Anlamıştı. Asıl anonim geri dönecekti. O zamana kadar ise... olacakları izleyecekti.

Sabırlı olmaya çalışarak tabii. Ve konu Jongin ise sabrı eksilere düşmeye çok meyilli oluyordu.