There won't be a hero

Hoofdstuk VIII

Zo snel ze kon, haastte Quinty zich naar haar vader. 'Papa?' kon ze er kwetsbaar uitbrengen. Hij gaf geen antwoord, maar lachte even. Daarna stopte hij met ademen en stierf. Er rolde een traan over Quinty's wang. In paniek kwam Stephen naast zijn vader zitten en werd woedend toen hij zag dat hij niet meer leefde. 'Dat is tegen de regels!' schreeuwde hij tegen Felix en liep op hem af. 'Dit is het neutrale bos en niemand, maar dan ook niemand, mag hier iemand vermoorden. 'Stephen!' riep Jacob streng toen hij zag dat Stephen zijn toverstok op Felix richtte. Woedend draaide Stephen hem om naar hem. 'Het is niet omdat jij mijn stomme nonkel ben dat ik ook moet gehoorzamen aan jou, ouwe. Jij hebt verdomme mijn moeder vermoord. Je bloedeigen zus!' schreeuwde hij. 'Ik heb Maxy niet vermoord.' antwoordde Jacob koel. 'Wie dan wel?' vroeg Stephen en hij lachte groen. 'Jouw vader.' antwoordde Jacob en hij wees naar Georges' levenloze lichaam. 'Tuurlijk. Mijn vader heeft mijn moeder vermoord omdat ze koos om een Vervocx te zijn, tuurlijk.' zei Stephen sarcastisch. 'Jouw moeder was een Maverick. Net als Quinty en net als jij.' zei Jacob. 'Ik ben een Vervocx in hart en nieren en dat is Quinty ook. Ik zal haar daarbij helpen.' zei hij en hij draaide zijn rug naar Jacob.

En dat mag je nooit doen. Je mag nooit de rug keren naar je vijand. Dat weet iedereen. Echt iedereen. Maar Stephen blijkbaar niet.

Jacob zette de liefde voor zijn neefje opzij en dacht aan hij welzijn van zijn volk. 'Sorry.' fluisterde hij naar Quinty en hij richtte zijn toverstok op Stephen's rug. 'Nee!' riep ze en ze haalde met haar toverstok uit naar hem. Hij viel op de grond en schreeuwde het uit van de pijn. Toen er een paar mensen rond hem gingen staan, nam Stephen haar hand. 'We zijn in de minderheid. We moeten gaan.' zei hij en hij trok haar mee naar het rijk van de Vervocx. 'Stephen, we zijn hem vergeten.' zei ze toen ze besefte dat ze hun vader hadden laten liggen. 'We kunnen nu niet meer terugkeren. Zij zullen zijn lichaam meedoen en verbranden. We zullen een begrafenis moeten geven zonder lijk.' zei hij teleurgesteld. 'Maar ik kan met hun praten. Ze zijn mijn familie. Ik...' 'Ik ben je familie.' onderbrak Stephen en boos bleef hij staan. 'Ik zal er alles aan doen om je op te vangen bij de Vervocx. Ik zal ervoor zorgen dat het volk van de zal houden. Ik zal je aanstellen als mijn rechterhand tijdens het regeren. Ik zal je onderdak bieden in het kasteel. Ik zal ervoor zorgen dat je elke dag iets te eten krijg. Ik zal ervoor zorgen dat je gelukkig bent. Ik zal alles voor je doen, dus ík ben je familie.' zei hij. Een beetje bang knikte ze en Stephen trok haar verder het bos uit. Toen herkende Quinty de hoge zwarte poorten met de gouden letter. Ze liepen naar de bewaker en Stephen sprak hem aan. 'Caliginoso potentemque.' zei hij en de bewaker opende de poort. Ze liepen het kasteel binnen en de minister van Vervocx kwam op hen afgelopen. 'Uwe hoogheid, waar was u zo lang? Waar is uw vader?' vroeg hij zenuwachtig. 'Mijn vader is dood. Jacob Maverick heeft hem vermoord. Ik zal hem opvolgen. Trouwens dit is Quinty Vervocx, mijn tweelingzus.'