Broken Heart B-brave

Hoofdstuk 16

Vanuit Puck

Het is vandaag maandag, maar gelukkig ben ik vrij vandaag.

Sinds het gesprek met Samuel, twee dagen geleden, lig ik alleen nog maar op de bank niets te doen.

Ik heb nergens meer zin in. Ik wil Anne niet kwijt.

Ik zit op de bank een film te kijken, maar als iemand mij zou vragen waar de film overgaat, zou ik het echt niet weten. Ik kijk alleen maar voor me uit en denk aan alle dingen die ik met Anne heb meegemaakt. Ik voel een traan over mijn wang glijden en proef het zout op mijn lippen.

Opeens gaat de bel. Ik loop snel naar de gang en kijk in de spiegel. Ik haal de make-up onder m'n ogen vandaag, strijk maar haar glad en doe de deur open.

Mijn mond zakt open en de tranen springen in mijn ogen.

Vanuit Jessica

Ik kijk naar de klok. Kaj kan elk moment komen. Ik vraag me echt af wat er is.

Precies op dat moment gaat de bel. Ik loop naar beneden en doe de deur open. 'Heey.' Ik weet niet waar ik moet kijken. Misschien is hij wel boos. 'Heey babe.' Kaj geeft me een knuffel. Hij is in ieder geval niet boos.

We lopen naar boven en gaan op mijn bed zitten. 'Dus...' Begin ik om de stilte te verbreken.

'Uhm ja, waar ik het over wou hebben, is vanmiddag in de mac. Ik eh... Ik snap dat je bang bent.' Begint Kaj.

'Ik heb het ook echt verpest, maar je moet wel weten dat ik echt van je hou en dat ik je nooit meer pijn zou doen. Ik geef teveel om je. Ik snak wel dat mij leuk vinden een grote fout was. Ik heb het ook gewoon verkloot. Ik hou van je en dat zou ik ook altijd blijven doen, maar begrijp het dat je niets met mij w..'

Voordat Kaj zijn zin kan afmaken, zoen ik hem. Eerst schrikt hij, maar daarna zoent hij mee.

'Je bent geen fout.' Zeg ik tegen zijn lippen. ik voel hem glimlachen.

We gaan weer goed zitten. Kaj komt dichter naar me toe en fluistert in mijn oor. 'Je bent mooi.' Ik begin te blozen.

Ik ga tegen Kaj aanzitten. Hij gaat voorzichtig liggen, zodat ik met mijn hoofd op zijn borst lig.

'Ik hou van je.' Fluistert Kaj. Ik glimlach. 'Ik ook van jou.'

Ik concentreer me op Kaj's ademhaling. Het voelt zo vertrouwd.

Langzaam val ik ik slaap.

Vanuit Puck

'Wat doe jij hier?' Ik schrik van de manker hoe het eruit komt.

'Niet dat ik je weg wil hebben. Ik ben blij dat je er bent.'

Anne glimlacht, maar kijkt dan weer serieus. 'We moeten praat.'

Ik knik en doe de deur wat verder open zodat Anne naar binnen kan. We lopen naar de woonkamer en gaan op de bank zitten.

Waarschijnlijk is ze heel boos en komt ze me nu zeggen dat ze me nooit meer wilt zien. Dat ze me haat, omdat het uit is met haar vriendje.

Ik zucht diep, verzamel al mij moed en begin te praten.

'Ik snap dat je me haat en boos bent en dat je me waarschijnlijk niet meer wilt zien. Ik snap het echt! Maar weet wel dat ik het niet zo bedoelde. Ik wou gewoon eerlijk zijn en wist ook njet dat dit ging gebeuren. Je bent super belangrijk voor me en zou zoiets nooit bedoeld hebben, maar als je me nooit meer wilt zien, begrijp ik dat...'

Opeens voel ik twee armen op mijn nek. 'Ik kom hier om het goed te maken, gek. Ik wil geen ruzie met je! je bent mijn beste vriendin.'

Ik zucht opgelucht. 'En jij en Samuel dan?'

'We hebben alles uitgepraat. We zijn gewoon vrienden. Ik ga hem wel missen, maar dat is niet jou fout. Anders gebeurde dit later wel.'

Ik knik en geef Anne nog een knuffel. 'Nu je hier toch bent, jankfilm en een bak popcorn?' Anne glimlacht. 'Doen we!'

Vanuit Kaj

Langzaam open ik mijn ogen. Ii kijk wazig om me heen om te kijken waar ik ben.

Dan zie ik Jessica op haar bureaustoel zitten. Ze gaat met haar handen door haar haar heen, iets wat ze vaak doet als ze nadenkt weet ik nog van vakantie.

'Babe, waar denk je aan?'

Jessica schrikt op. Dan zie ik pas dar haar wangen nat zijn van het huilen. Ik sta op en loop naar haar toe.

'K-kaj, ik kan het gewoon niet...'

Ik veeg een traan van haar wang. 'Stil maar, wat kan je niet?'

'Ik, ik weet het... Het is dom. Ik snap het zelf ook niet. M-maar ik kan h-het gewoon niet...'

'Jess, wat kan je niet. Wacht ik ga een glaasje water pakken.'

Ik loop naar de badkamer en vul een glas dat daar staat. Als ik weer terug loop, zie ik dat Jessica weer wat tot rust is gekomen.

Ik geef haar het glas aan en ze drinkt het rustig leeg.

Ik wrijf met mijn hand over haar rug. 'Gaat het weer wat beter?' Ze knikt. 'Lukt het om te vertellen wat er is?' Ze knikt weer.

'Ik hou echt van je en het liefst ben ik ook altijd samen met je, maar ik kan het gewoon niet. Ik ben bang. Niet dat ik je niet vertrouw, maar gewoon door alles war er is gebeurd. Het spijt me, ik weet dat het st..'

Ik leg mijn vinger op lippen.

'Het is niet stom. Ik vind het niet erg. We wachten gewoon totdat je het wel durft. Ik heb er zelf voor gezorgd. Ik wacht op je, ook al moet ik 30 jaar wachten, ik wacht.'

Dan voel ik wat ik het liefste voel. Jessica's zachte lippen op de mijne. Van mij mag dit moment eeuwen duren.

Als Jessica terug trekt, kijk ik haar met een verbaasde blik aan.

'Ik zei niet dat ik dit niet durfde.' Ik lach en zoen Jessica weer.

- Heey lieve lezers.

Ik heb het verhaal in kortere stukjes geschreven. Ik vind dat zelf namelijk altijd fijner om te lezen, maar vertel maar wat jullie liever hebben.

De hoofdstukken geef ik geen naam meer maar gewoon hoofdstuk 16, want ik vind het best moeilijk om te verzinnen en zo gaat het wat sneller.

Het duurt vaak best lang om een nieuw hoofdstuk te schrijven, omdat ik zo druk ben. De laatste tijd gaat dat wel war beter, maar ik heb al een tijdje een virus op mijn laptop dus het duurt weer wat langer. Binnenkort word het nagekeken dus hoop ik dat het weer wat sneller gaat.

Bedankt voor alle reads en votes! Ben er echt heel blij mee!

Lots of love x-