BEYAZ YALANLAR(Turhan #1)

•2. BÖLÜM•

Merhaba benim minnoş perilerim. Bu bölüm sıfırdan yazıldığı için yorumlarınızı merakla bekliyorum.

Bölüm ithafı bana hikayeyi kurarken çok destek olmuş sistam kucukyazarr için.

Bölüm Şarkıları

TNK-Yine Yazı Bekleriz
Eda Metin Özülkü-Issız Ada(Esin ve Sinan'ın şarkısı <3)

***

Kemal Türkiye'ye döndükten sonra ilk olarak Necip Amir ile konuşmuştu. Esin'le sahte bir nişan yapacak olsalar da bunun operasyonla ilgisi olduğunu Esinle ikisinden ve güvendikleri ekip arkadaşlarından başka kimse bilmeyecekti. Sinan bunu Kemal'in onları kurtarmak için yapacağı bir iyilik olarak görecekti. 

Rauf'un şirketi içindeki adamlar da aktif olarak çalışıp Rauf'un planlarını anlamaya çalışacaklardı. Operasyonu başlatmak için de Rauf'un ilk aktif hamlesini beklemeyi önermişti Kemal. Stratejik oyunlarda hamle yapmaktan daha önemli olan rakibin hamlesini öngörebilmek ve ona göre hareket etmekti.

Sinan da iznini almış yarın yola çıkacağını söylemişti Kemal'e. Onların bu öneriyi nasıl karşılayacakları konusunda emin olamasa da üçünün de başka çaresi yok gibi gözüküyordu. Hem sevdiği insanları koruması hem de devletine fayda sağlaması için bu küçük oyunu oynamaları gerekiyordu.

Esin'e mesaj atarak buluşma yerinin kendi evi olduğunu kıza haber verdi. Kimsenin yaptıkları planı duymasını istemiyordu bu yüzden her bakımdan güvenliğini yeterli bulduğu evinde buluşacaklardı. Bu gece Kemal ailesinin evinde kalacak, ailesine de Sinan'ın kendi evinde kalacağını söyleyecekti. Sabah buluşmadan sonra da oyunları devreye gidecekti. Şirketten çıktığında kapı önüne getirilen arabasına bindi. Kardeşinin istediği çantaları almayacağını söylerken yalnızca onu kızdırmak istemişti. Önce kendi evine geçip birkaç parça özel eşyasını ve kardeşinin hediyelerini alacak sonra da yol üzerindeki bir çiçekçiye uğrayıp aile evine geçecekti. Günlerdir ihmal edildiğini söyleyerek bozuk atan Esma Sultan'ın gönlünü bir çiçekle almak mümkün değilse de bu iyi bir adım olurdu. Leyla'yı görmesinin üzerinden günler geçse de aklından bir an bile o anlar çıkmamıştı. Tatlı halleri, masum bakışları, güzel kokusu ve o öpücük. Sarıldıktan sonra yanağından öpüp gitmişti kız yalnızca ve Kemal o günden beri sersem gibi geziyordu ortada. Belki de Leyla yalnızca beraber büyüdüğü bir insanı arkadaşça öpmüştü ama kendi aptal kalbi bu ufacık harekete bile umutlanabiliyordu.

Köşkün önüne arabasını park ettikten sonra arabadan indi. Kendi sırt çantasını, Ahsen'in çantalarının olduğu hediye paketini ve çiçekleri bir arada alması mümkün değildi. Arabayı kapalı garaja çekmek için gelen yardımcılarına çantasını uzattı.

"Bunu alsan Anıl ya, kızlara ver eski odama bıraksınlar sonra çekersin arabayı."

"Peki Kemal Bey." Diyen genç çocuk çantayı alıp hemen açık kapıya yöneldi. Kemal hediye paketi ve iki buket çiçekle eve girdiğinde annesi kapının biraz uzağında yemek odasının girişinde bekliyordu.

"Esma Sultan'ım." Göğsünün üzerinde bağladığı kollarını hareket ettirmese de yüzünde bir gülümseme oluşmuştu Esma Hanım'ın.

"Hayırsız oğlum." Kemal Ahsen'in hediye paketini ve çiçeklerin birini beyaz ahşap dresuarın üzerine bırakıp annesinin en sevdiği pembe gülleri kucağına aldı.

"Haksızlık etme ilk aşkım, her gün telefonda konuşuyoruz ama yoğunluktan gelemedim." Esma Hanım gülümsemek istemese de evladına karşı direnci normalden düşüktü. Hele Kemal ilk göz ağrısı olduğu için midir bilinmez ona apayrı bir düşkünlüğü vardı. Oğlunun evlerine gelmesinden memnun olduğunu hatta mutluluktan yerine sığamadığını itiraf etmek istiyordu ancak zaten bugün gelmese de birkaç gün sonra yani anneler gününde gelecekti.