"You want to go to your--"
" I want to go out." Sagot ko.
Tumikhim si daddy at seryosong lumapit sa akin. "You can't go out." Malamig na salita niya. What? Lahat ba ng tao sa bahay na ito ay preso? Bakit hindi ako pwede lumabas?
"Why? Wala naman si Luther diba? He's here locked up. Bakit hindi pwede?"
Natigilan si daddy. Ano ba ang nangyayari? Pakiramdam ko ay sasabog ang utak ko sa gulo na dinadanas nito. I really don't understand them.
"Kasi hindi pwede, I don't want us to fight, Sasha. Just follow my orders, it's for your own good.. please.." pagod na salita ni daddy.
Umiling ako. For my own good? Na ano? I can't stay here any longer. Nandito si Luther pero parang wala din dahil hindi ko pwedeng lapitan. And at the ridiculous state of mind ni mommy? I better go out. Gusto kong magpahinga, gusto kong mag preno sa lahat. I want to feel normal, kahit saglit lang.
"Let me go, dad.. please.." pagod kong sabi. Blangko si daddy hanggang tumango sa akin. Hindi ako nakaramdam ng tuwa o kahit ano. Tanging sakit lang ang nanalaytay sa buong pagkatao ko.
Yung sakit na hindi lang dahil sa amin ni Luther. Sakit dahil sa mga salita ni mommy na hindi ko talaga maintindihan.
Tutal, maayos naman ako ay tuluyan na akong lumabas. Kristele let me borrowed her car kaya mapayapa akong umalis. Nasa bahay pa kasi nila Draco ang sasakyan ko at hindi ko pa nakukuha.
While driving, hindi ko mapigilan mapaiyak. Kailangan ko ng kaibigan pero sino? All my friend in college have their own lives. Si Maggie naman? Nag-aaral pa at may sariling dinadalang problema. I don't want to be a burden to anyone. Gusto ko lang talaga ng isang taong makakausap ngaun.
Hindi ko namalayan na halos dalawang oras akong pa-ikot ikot at nagdadrive. I wasn't even sure kung saan ko talaga gustong pumunta.
Dad said I need to be home before dawn dahil sa party ni Luther. What is the party all about? Dumaan din sa isip ko na umalis nalang at lumayo. The only thing that stopping me is Luther. Ayoko siyang iwanan. Mahal ko siya kahit tutol ang mundo samin dalawa.
Pero sa nangyayari sa amin? May parte sa akin na gusto na siyang isuko. Why need to fight if we can't be together in the end? Sucks the reality that our love for each other is forbidden. Nakakatawa lang, akala ko-- sa mga teleserye lang nangyayari ang mga ganito. Hindi pala, it's happening to me, to us now.
"OMG," pakiramdam ko ay nawala ang kulay ng mukha ko sa nakahintong sasakyan sa harap ko. Fuck! Masyadong okupado ng madramang buhay ko ang utak ko-- na hindi ko manlang namalayan na halos mabangga na ako.
Nanghihina akong bumaba ng sasakyan. Madami ng nagbubusinahan sa likod ko pero wala akong pakialam.
"Sasha.." natigilan ako ng lumabas si Eros sa sasakyan sa harap. Sa presensya niya? Parang may kung ano akong nadama.
Nakatunganga ako sa harap niya. Hindi ako makapagsalita dahil sa gulat. It's been what? After kasi ng graduation nung college, bumalik sa ibang bansa si Eros. And now he's here!
"E-eros," nanginig ang labi ko. I want to hug ang cry to him. I want to tell him all the agonizing pain that I'm having right now.
Kumunot ang noo ko ng ilibot ni Eros ang paningin niya. Ni hindi niya nga ininda ang mga sasakyan na abo't abot ang pag-busina. Tumaas ang kilay niya at nagpakawala ng mura.
"What's wrong?" Tanong ko. Tumingin ng seryoso sa akin si Eros. "Lets not talk here. Follow me." Sagot niya at mabilis na kumilos papasok ng sasakyan. Nagtataka man ako ay sinunod ko an sinabi niya.
Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan. Normal lang naman ang takbo ko at ni Eros pero kabang kaba ako. Lumiko si Eros sa park na madaming tao. Meron mga cart na nagtitinda ng kung ano-ano.
Mabilis siyang lumabas at naglakad. Can't he wait for me? Para kasing meron siyang tinataguan or ano. O ayaw niyang may makakita na magkasama kami? Kasal na kaya siya?
Sa dami ng tanong sa isip ko ay hindi ko namalayan na nasa dulong side na kami ng park kung saan hindi gaanong matao. Luminga linga ulit si Eros. Weird.
"Is there something wrong?" Salita ko ng magtama ang paningin namin. Nagulat pa ako when I saw bloodshots sa mga mata niya.
Bahagya tuloy akong nagpanic. "Eros, okay ka lang?" Tarantang salita ko. Huminga lang ng malalim si Eros at niyakap ako ng mahigpit. Hindi ako nakagalaw. Ni hindi ako nakapag-react agad. Somehow, I found comfort on his hug.
"How are you?" Malamlam ang mga mata niya na seryosong nakatingin sa akin. Damang dama ko ang luha na unti unti na naman naiipon sa mga mata ko.
"E-eros.." bigla nalang ako yumakap sa kanya at umiyak ng tahimik. Damang dama ko ang paghinga ng malalim ni Eros hanggang unti unti niyang hinimas ang likod ko. "I know everything , Sasha.." salita niya.
Panay pa din ang iyak ko. Hindi ko alam kung kailan ito mauubos dahil na din sa dami ng sama ng loob ko na naipon. He let me cry. Sobrang sarap ng feeling na naiilalabas mo ang lahat ng sakit ng hindi ka hinuhusgahan.
Tumigil ako sa pag-iyak. Halos hindi ko na maidilat ang mga mata ko sa sobrang iyak na nagawa ko. "Feeling better now?" Walang bakas ng kahit anong humor sa boses niya. Tumango ako sa kanya.
Malalim na bumuntong hininga si Eros. "Wait for me," sabi niya sabay tapat ng cellphone niya sa tainga niya. Nakatunganga ako sa harap ni Eros. Ang laki ng pinagbago niya. He looks professional at lalong gumwapo.
"Yeah, found her--" sabi niya sa kausap niya. "She's tailed..yeah..yeahh.. I know." Bumuntong hininga siya.
"Alright, don't worry-- I got her." Huling salita niya bago ako binalingan.
"Sino kausap mo? Sorry busy ka yata," nahihiyang sabi ko. Umiling ng sunod sunod si Eros. " No, I'll never be busy when it comes to you.. matagal na kitang gusto makita. I just don't know how."
Tumango ako. " You said you know everything?"
"Uhuh," tugon niya.
"How?" Nagtatakang tanong ko. Sinigurado ni daddy na walang lalabas o makakaalam about sa affair namin ni Luther. Bakit alam ni Eros?
Kumunot ang noo ni Eros. "Basta, if you--" natigil ang pagsasalita ni Eros at napalitan ng ilan mura. Napatingin ako sa tinitignan niya.
My jaw literally dropped when I saw mom standing angrily infront of us. Behind her is the two guards. How did they know I'm here? Why are they here?
"Sasha!" Sigaw niya na tila ba nagbalik sa akin sa ulirat. Kahit galit si mommy ay bahagyang nagpapanic ang itsura niya.
"Who the hell gave you the right to go?" Natulala ako sa gulat. Si Eros ay promonto sa harap ko kaya napunta ako sa likuran niya. Tila ba pinoprotektahan sa ano mang gagawin ni mommy.
"Get out of my way--" sigaw niya kay Eros. Nag-igting ang panga nito at hindi ininda ang galit ni mommy.
"No, I wont let you hurt hert," malamig na usal niya. Nagtaka pa ako dahil parang magkakila sila na hindi ko malaman.
Tumawa si mommy. Isang sarkastikong tawa. "You try me," marahas na tinulak ni mommy si Eros. Nagtagis pa ang bagang nito ng hindi niya natinag si Eros. Isang tingin niya lang sa bodyguards ay sabay na kumilos ang dalawa para alisin si Eros sa harap ko.
Hindi ko na kilala si mommy. Para siyang wala sa katinuan.
"Lets go,"halos kaladkarin na ako ni mommy sa sobrang paghila niya. Nagtataka pa din ako dahil nagpapanic pa din ang itsura niya.
"You don't have the right to do that to her!" Sigaw ni Eros.
"Oh- you know I have."dama ko ang bahagyang panginginig ng boses ni mommy hanggang napakapasok na kami sa sasakyan. Ano nangyari?
YOU ARE READING
No Strings (Strings Series 1)
General Fiction(Bachelor series 3 Luther Jameson Vera Cruz) Not every story has it's perfect ending..
31. Eros
Start from the beginning
