Mission Impossible: Seduce The Woman-Hater (UNEDITED)

Mission 32

A/N: hey guyth. :3 thanks po sa mga readers na nag vote, comment at nag like ng MI:STWH 💛 thanks po sa pag appreciate ng story ko kahit di po ganun Ka Ganda or Ka perfect Ito, gusto ko Lang maibahagi sa iba yung wild imagination ko sa mga stories na nagagawa ko. :) enjoy reading!

---

Mission 32

-- 3 weeks later--

Charles POV

It's been almost 3 weeks since Zy and Sed had their unforgettable date. Masaya na si Zylan ngayon... And I can't take away that happiness to her lalo na ngayong their relationship is going on smoothly... Besides, ngayon pa Lang naman lalabas ang results ng investigation Kung sino nga ba talaga ang half sister namin...

"Are you sure about this Chen?" I looked at the her. Tsk. Malaki rin naman ang naitulong niya.

"yeah. Absolutely Gwon. So wag mo na Lang pakelaman ang magiging desisyon ko. It's up to me. "

"I can't understand you Charles. You know Suzy has the right to know EVERYTHING! Kaya nga Kita tinulungan eh, because I know how it feels to be left by someone!" Siya ang kumuha ng pinakamagaling na private investigator para tulungan ako at ngayon malalaman na namin yung resulta. Hinihintay na Lang namin Siya.

"Dara. It's not yet time. Can you see, Masayang Masaya Siya for the past three weeks! And I can't just ruin her happiness just because of telling some stupid craps about our father!"

"Well you have a point there, pero, take a look at it huh. Mas gugustuhin mo bang Malaman pa niya to sa iba? Kesa sa Inyo Mismo? Alam mo Kung ano ang takbo ng Utak ng kapatid mo. And we can't just let that happen just because you didn't tell it to her earlier!"

"Nagbago na Siya Dara. And I can say na... She's now better with Sedrick... Well. Speaking of Sedrick, his name is quite familiar huh. "

"What do you mean?"

"You see. Sedrick Apollo Seigrin... Nung kasama ko pa noon si dad, May pangalan siyang laging nababanggit sakin na best friend niya ata o best business partner... And alam ko Seigrin ang apelyido nun eh.. "

"Ano Ka ba Charles!? Malamang di Lang naman Nagiisa ang Seigrin sa Mundo nuh. MADAMING Tao ang magkakapangalan and it's just a pure coincidence!"

"Oo alam ko. Pero para may Mali pa din eh... " iniisip ko Kung ano yung pangalan Nung kaibigan dati ni dad.. Baka makatulong kasi Siya samin... Tsk. I'm itching to know more! Ugh.

Sa S yun nag umpisa eh... S......s........s.....S!

"Stephen Seigrin!"

"Huh?"

"Yun yung pangalan Nung kaibigan ni dad!"

"And so?"

"We need to find Him! Baka may alam Siya?!"

"Psh. Charles Hindi ba pwedeng intayin na Lang natin yung results ng investigation?"

"Of course! I'll wait for that. Pero sa Tingin ko Hindi sapat ang investigation na yun. I need to know it by myself.."

"Osige. I'm in." I smiled. Kahit ganyan yang babaeng yan Malaki pa rin naman ang naitulong niya sakin..

"Thanks..."

"Sir Charles Chen?" Lumingon ako sa tumawag nag pangalan ko... Andito na pala yung private investigator.

May binigay Siya saking brown envelope. At iba pang mga papeles...

May picture dun ng isang babae.. Na may kasamang matandang lalaki... And it looks like na may kausap sa isang pic yung babae... Teka.. Si Yuri at Aaron yung kausap ng babaeng to ah... At Kuha Ito sa airport.. Yung matandang lalaking kasama niya... Siya na ba to? Anong nangyari sa Kanya?

"Sigurado Ka ba sa mga to.?"

"Positive sir." Napa tango na Lang ako at binigay ko na sa kanya yung Bayad. NASA airport sila Nung Kinuha ang pictures na to.. It means na NASA pilipinas sila ngayon Dahil nahagip din ng camera sila Yuri at Aaron.. Pero... Magkakilala sila? Ang gulo.. And there's only one thing to find out.

I called Zy..

---

Calling My Hime ( note: In japanese Hime means Princess)

"Konichiwa oneechan?"

"Hmm. Zy. Can I ask you a favor?"

"Anything kuya?"

"Will you send me the contact numbers of Yuri and Aaron?"

"Hmm? Ah. Okay. Right away."

"Thanks"

"Sure kuya."

--

Then I ended the call.

"what's your plan Charles?"

"We need to talk to them, maaaring may kaugnayan sila dito,o sa mga nangyayari..."

"So.. Let's go?" I nodded then we left the place. Sana masagot na lahat ng katanungan sa isip ko. And sa Ora's na alam ko na ang lahat... Ready na kong sabihin Kay zy ang lahat lahat...

Someone's POV

"Dad. It's been three weeks? Kelan niyo ba balak magpakita sa kanila?" My daughter asked. Sigh...

"Anak.. Pagkatapos ma processed ng mga ginagawa ko... Kapag okay na ang lahat lahat.."

"Pero dad.. Di ba pwedeng magpakita na ko sa KANYA? It's been 5 years. I want to see him. I want to explain myself for what I have done five years ago.."

Napaisip ako. Siguro wala namang mawawala Kung papayagan ko Siya. After all Ito naman ang kasiyahan ng anak ko na matagal ko ng Inalis sa kanya. Just because of this freaking disease of mine..

"Okay. Sige. Do whatever you want, but keep in mind na wag kang magpapadalos dalos sa mga Kinikilos mo anak ah..."

"Yes dad. I promise. Thanks dad. I love you."

"I love you too princess.." Sigh.. At mas makaka Gawa Siguro ako ng maayos Kung wala muna Siya dito... I need to fix everything up before I leave. I don't want to have an unfinished business... Lalo na sa kanila... Marami akong pinagsisisihan... Pero ang di ko Lang pinagsisihan sa lahat ay nang magkaroon kami ng anak ni Clarice...

Isang MALAKING biyaya ang mga anak ko... At sana mapatawad pa nila ako... Para maging payapa man Lang ang ka isipan ko... Hanggang sa huling Hininga ko sa mundong Ito...

---

A/N: thanks for reading guys! :D

Follow me on twitter! @AgentYellowCham