My Coffee Prince [XiuChen]

One

A WEEK AFTER..

Isang linggo na ang nakakalipas simula nang maka-tanggap siya ng Cup of Coffee mua sa kanyang "Coffee Prince" . He decided to call his secret admirer that kasi sobrang sarap niya magtimpla ng kape. Why prince? Simple. Eh Kasi, HYUNG ang tawag sakanya, meaning ay isa itong lalaki. He doesn't care though, kung lalaki man ang admirer niya..Wala lang, he just felt like that na wala lang talaga sakanya kung lalaki man ito o babae. But what bothers him is that, parang napaka-daming alam nung Coffee Prince tungkol sakanya. Even the smallest detail, alam na alam nito. At doon na nga siya nagsimulang mag-wonder kung sino ba si Coffee Prince.

"Huy! Anyare sa'yo Xiu-Ge? Ba't nagi-space out ka nanaman?" Untag ni Xi Luhan kay Xiumin. Kasalukuyan silang nasa counter ng Coffe Shop na pagma-may-ari mismo ni Xiumin nang mapansin ng kaibigan niyang si Luhan na tulala nanaman siya.

"Eh kasi...." Luhan knew that Xiumin is usually quiet, pero sa mga times na nagsasabay ang pagka-tahimik nito at ang pag-space out nito ay iisa lang ang ibig sabihin noon. There's something that's bothering his friend

"What? Spill it." Sabi niya dito. Wala namang masama kung magchi-chismisan muna sila ngayon, since hindi pa naman rush hour. Xiumin ruffled his hair in frustration. Hindi niya alam kung sasabihin na ba niya kay Luhan ang concerns niya. Knowing his friend, may negative part kapag sinabi niya dito ang ikinaka-frustrate niya ngayon dahil over kung mag-alala si Luhan sa friends so like, OHMYGOD OVERREACTING SI GULL XDD Tho, alam niyang makaka-tulong din ito sa problema niya.

"*sigh* Eh kasi naman, may secret admirer ako..." At ikinuwento na ni Xiumin lahat lahat ng nangyare sakanya these past few days. From the top to bottom 'yun ah. At ang reaksiyon ni Luhan??

"OHMYGOD XIU-GE!! LIKE, WTF? ANG HABA NG HAIR MO JUTHKO! IKAW NA MAY ADMIRER NA--------MMMMMMP" Xiumin immediately covered Luhan's mouth when Chen suddenly showed up in front of the counter.

"Hi Hyung!! :) ow? Anyare?" Chen looked at them suspisciously. Eto na nga ba ang sinasabi ni Xiumin, over nanaman maka-react si Luhan. At idagdag mo pa na baka may narinig si Chen, this can't be happening..

Xiumin facepalmed. "Ano ba nangyayari dito, hyung? bakit nasigaw si Luhan hyung? Tsaka anong secret admirer?" curious na tanong ni Chen that made Xiumin's heart beat eratically. "A-ah..w-wala 'yun Chen. Anyways, ba't ang aga mo naman ata dito? 8 am pa naman ang klase mo aah?" Xiumin nervously said. Sana naman gumana daw ang pag-divert niya ng topic.

"Ah..HAHAHA XDD Wala naman, hyung. Naisipan ko lang na dito na mag-almusal since mas gusto ko yung timpla mo ng kape. Tsaka, may hinihintay ako hyung eh."

Xiumin smiled, buti naka-lusot. "Ganun ba? Osya sige, ihahanda ko na yung kape mo. Upo ka na dun."

Ngumiti naman ng malapad si Chen at tumango. He was about to leave when Luhan spoke, "Hi Chen! Bakit nga pala si Xiu-Ge lang ang binati mo? Ba't ako hindi? Hyung mo pa din ako ah!" May tonong pagtatampo sa boses ni Luhan. And yep, kahit na mag-kaibigan pa sila ni Luhan at Hyung niya ang deer, hindi niya ito gaanong pinapansin.

"Hi, hyung." At agad nang tumalikod si Chen tsaka pumunta sa usual na pwesto niya.

Chen is in his third year college in Seoul Arts Academy now. Tatlong taon ang agwat niya kay Xiumin kung age ang pagba-base-han. Senior niya ito dati sa SAA nung hindi pa ito graduate at si Xiumin lang ang pinaka-close niya, hindi lang talaga halata XDD When they were still at the same school in differerent course, lagi silang nagla-laan ng time para sa isa't-isa upang mag-hang out. Akala nga ng iba pa nilang kaibigan ay mag-on sila. But these two were not. And one of them were wishing they were.