Chapter 21

7 3 7
                                    

Last 9 Chapters na lang mga bes... Pero parang di ko pa ramdam na magtatapos na eh...

Kapit lang tau sa mga susunod pang mangyayari at huwag bibitiw kahit napakadelay na ng update. Ngaun na lang ule nakapagupdate eh... Sowri...

Remember that you have a power na malagyan ng title natin ang bawat chapters. I'm open from your suggestions by commenting it on the comment section...

Don't forget to vote and comment for improvements!!

Enjoy!!
.
.
Chapter 21

Note: This is the day before the outing of the people from Sitio Bondoc Peninsula...

Candice Monteamo's POV

Nakakapagod lang talaga magemo! Chosss! Ang daming nasasayang sa luha sa aking pagiyak ko kanina, eh... Maski yang luha na yan, importante na yan sa akin, kung siya pa nga, kaya ko pa ring pahalagahan...

Inakala ko pa na ako'y magmumukhang baliw (tanga na nga kung paprankahin ko na sarili ko...) kanina sa tabi ng daan pero di ko aakalain na may sasagip pa pala sa akin eh. I'm not talking about sa taong sasagip sa akin para humingi ng saklolo para dalhin ako sa mental hospital (Inaamin ko na! Ang drama ko ba naman kanina. Sa dami pa kasi pedeng mga lugar na pagiyakan, mismong sa pampubliko pa talagang lugar ako nagemo, dun pa talaga sa exposed sa maraming tao...) but I'm talking about dun sa taong alam ko na ipaglalaban ka niya laban sa mga bullies out there.  Kala ko hanggang sa mga pelikula ko lang na napapanood makikita ang mga taong may pagkalinga pa sa mga babaeng tulad namin... Pero hindi ko pala alam na meron pang nabubuhay sa mundong ito at nang nakilala ko itong lalaking ito na bukas ang kalooban na nagsimula na akong nabilib sa mga tao dito, bukod pa sa kabaitan ni Maam na Di ko pa alam ang name sa amin...

As beyond of my expectations, ang tutuluyan kong bahay is much different di tulad sa mga bahay dito. Ramdam ko they were also one of the richest here,at di ko inasahan na kala ko yung bahay ni Maam "Ewan" lang ang nag-stand out na bahay dito sa sitio nila. Ayan kasi pinapangunahan ko agad ay, ayan may mga bagay talaga tayong hindi inaasahang pangyayari tulad na lang sa amin, sa sobrang pagmamahalan natin, d ko na pala alam pag talikod ko sa kanya, meron na pala siyang iba...

Nakakahurt much diba bess? Kaya dapat hindi ka na agad magrely sa ibang mga bagay sa panahon ngayon...

-
-
It was 3:43 in the afternoon nang pinakilala nya ako sa kaniyang pamilya... Sa totoo lang, masyadong magiliw mga tao dito, even me, kahit bagong kilala pa lang nila ako, masyadong mainit ang pagtanggap nila sa akin. They assisted me on putting my things to my own room at yun ngang tutuluyan kong kwarto sa katanuyan ay kay Eric talaga yun, but he chose to sleep sa kanilang salas.

Nice! Ang sarap tumira dito, great interaction ng mga tao dito... I wonder, kaya pala ambait din ng pakikitungo sa kin ng pamilya ni Monique...

Well anyway, kahit hapon pa lang, siguro I need to have some rest matapos ang maraming pangyayari I have been encountered today...

Hay, ang lambot ng bed nila, so squeezy...

Ugghhh!

Maybe it's my time to rest muna...
.
.
.
15minutes and 3 seconds later...

"Candice, there is something to tell you..."

"Ano yun?" Di ko mapakaling marinig ang kanyang sasabihin...

"Candice, Candice!"

Hanu daw? Tinatawag nya lang pala pangalan ko... Fvck! Umasa pa naman ako!!
.
.
.

*knock* *knock*

"Candice?" Pagsigaw na ng isang tao, habang malakas na kumakatok sa pintuan...

Abala naman ito eh! Panira ng panaginip! May sasabihin na si Boy sa kin e! Grrrr!

Tour Guide for YouWhere stories live. Discover now